Να, λοιπόν, που ο ΠΑΟΚ επέστρεψε στο σημείο από το οποίο είχε αρχίσει η εποχή Ζαγοράκη στα διοικητικά της ΠΑΕ το 2007. Στην περιβόητη ρύθμιση των χρεών του προς το δημόσιο, την οποία όλος ο κόσμος έχει ακουστά, αλλά στον ΠΑΟΚ δεν την έχουν δει ακόμη να εφαρμόζεται.

Σαφώς και αποτελεί ζήτημα προς ανάλυση για ποιο λόγο κύλησαν τέσσερα χρόνια χωρίς ουσιαστική εξέλιξη, παρότι ο ίδιος ο Ζαγοράκης όταν πρωτοανέλαβε το είχε θέσει σαν όρο για την παραμονή του στην κεφαλή της ΠΑΕ.

Η ευθύνη ανήκει σε μεγάλο βαθμό στην εκάστοτε Κυβέρνηση που δεν επεδείκνυε τον απαραίτητο ζήλο να "τελειώσει" το θέμα. Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ έφθασε να έχει δώσει τα χέρια με τον άλλοτε "Τσάρο" της Οικονομίας, Γιώργο Αλογοσκούφη, ωστόσο, η συμφωνία που προέβλεπε την καταβολή 6 εκ. ευρώ σε βάθος δεκαετίας δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι και η ίδια η ΠΑΕ δεν "κυνηγούσε" πάντα με την ίδια ένταση το συγκεκριμένο ζήτημα. Αλλά ας μη μείνουμε άλλο σ' αυτή την ανάγνωση.

Υπάρχει και άλλη που λέει ότι η στροφή του ΠΑΟΚ στο θέμα των χρεών φανερώνει και μία αλλαγή της γενικότερης φιλοσοφίας στην ΠΑΕ. Ότι ο Ζαγοράκης και ο Βρύζας, που κινούν ουσιαστικά τα νήματα, έχουν πλέον την εμπειρία να κατανοήσουν πόσο σημαντικό είναι για τον ΠΑΟΚ να απαλλαγεί από το βραχνά των χρεών προς το δημόσιο, με δεδομένο ότι πολύ σύντομα θα αρχίσουν να "ξεπαγώνουν", αφού τα πολιτικά δικαστήρια θα εκδικάσουν τις 43 προσφυγές που είχε κάνει η ΠΑΕ, αμφισβητώντας πρόστιμα και προσαυξήσεις.

Πάει για τα ψηλά, δουλεύοντας... χαμηλά

Δεν εντοπίζεται μόνο στο θέμα των χρεών η... αλλαγή διοικητικής συμπεριφοράς στον ΠΑΟΚ. Τη συναντά κανείς και στο αγωνιστικό τμήμα. Η περικοπή των εσόδων κατά 25 με 30% που έφερε η οικονομική κρίση στη χώρα μας, "αναγκάζουν" τη διοίκηση της ΠΑΕ να δει κατάματα την ωμή αλήθεια:

Ότι ο ΠΑΟΚ, μόνο με τη συνδρομή του κόσμου του και ρίχνοντας το βάρος σχεδόν αποκλειστικά σε έτοιμους παίκτες δεν θα μπορέσει να κοντράρει στα ίσια Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό για τον τίτλο. Το πάλεψε την περίοδο 2009-2010, στο τέλος, όμως, πέρα από την αναγνώριση ότι ήταν η πιο σοβαρή ομάδα που σε κρίσιμα σημεία αδικήθηκε από τη διαιτησία, του έμεινε και ένα σημαντικό "άνοιγμα" στα οικονομικά του. Το ίδιο συνέβη και πέρσι, όταν, τουλάχιστον, κατάφερε να "εξαργυρώσει" το πολύ υψηλό, για τα δεδομένα του, μπάτζετ με μία σημαντική ευρωπαϊκή πορεία.

Η εμμονή σ' αυτή τη συνταγή, όμως, μόνο σε αδιέξοδο οδηγούσε γι' αυτό και πλέον οι μεταγραφές έχουν πάψει εδώ και μήνες να θεωρούνται η πιο σοβαρή ασχολία της διοίκησης. Τώρα προέχουν άλλα πράγματα. Αυτά που η πρώτη διοίκηση Ζαγοράκη άφηνε να εννοηθεί ότι θα κάνει όταν πήρε το τιμόνι της ΠΑΕ το 2007.

Ολοκλήρωση των εργασιών στο αθλητικό κέντρο της Νέας Μεσημβρίας, προώθηση νεαρών ταλαντούχων ποδοσφαιριστών στην πρώτη ομάδα, έμφαση στο ελληνικό στοιχείο. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Τα αποτελέσματα αυτής της αλλαγής στρατηγικής δεν θα αργήσουν να φανούν. Άλλωστε και στο παρελθόν μόνο έτσι είχε καταφέρει να μεγαλουργήσει ο ΠΑΟΚ. Στηριζόμενος στα δικά του παιδιά.