Το έχουμε καταγράψει αρκετές φορές στο ρεπορτάζ, θα το αναφέρουμε άλλη μία: Ο Γιώργος Δώνης θα κριθεί από την τελική σούμα που θα... γράψει στο τέλος της χρονιάς. Κατά συνέπεια, μπορώ να του απονείμω τα εύσημα για την ομάδα που παρουσίασε χθες στην Τούμπα, χωρίς να κατηγορηθώ ότι προσπαθώ να του κάνω αβάντα και να επηρεάσω καταστάσεις σε ό,τι έχει να κάνει με το μέλλον του στον πάγκο του ΠΑΟΚ.

Αν δέχονταν, άλλωστε, επηρεασμούς ο Σαββίδης και ο Τσιστιακόφ, ο Δώνης θα αποτελούσε ήδη παρελθόν μετά την πολύ αυστηρή κριτική, πολλές φορές ισοπεδωτική, που δέχθηκε το προηγούμενο διάστημα, ειδικά πριν φορέσουν την φανέλα της ομάδας παίκτες όπως ο Ιτάνζ, Κατσουράνης, ο Καμαρά, για λίγο ο Ολίσε και από χθες και ο Βούκιτς.

Προς τι, λοιπόν, τα εύσημα που δικαιούται να πάρει ο 43χρονος τεχνικός; Πρώτα απ' όλα για την... στρατηγική επιλογή του, με τη σύμφωνη γνώμη του Τσιστιακόφ, οι τέσσερις από τους έξι που αποκτήθηκαν το Γενάρη, να είναι ποδοσφαιριστές με ξεκάθαρες επιθετικές αρετές. Καμαρά, Βούκιτς, Ολίσε και Κατσουράνης έχουν αποδείξει άλλος λίγο, άλλος πολύ ότι... το έχουν. Μπορούν τόσο να δημιουργούν, όσο και να εκτελούν και να μην περιμένει ο ΠΑΟΚ μόνιμα από τον Κλάους (κατά κύριο λόγο) και τον Σαλπιγγίδη να βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά.

Το ότι βέβαια κι οι δύο Έλληνες διεθνείς (ειδικά ο Σάλπι) βελτίωσαν τις επιδόσεις τους στο σκοράρισμα από τη στιγμή που εντάχθηκαν οι προαναφερθέντες στην ομάδα είναι ένα παράπλευρο όφελος της ενίσχυσης του Γενάρη.Θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί χαρακτηρίζεται στρατηγική η επιλογή των χειμερινών μεταγραφών. Πολύ απλά, γιατί ο προπονητής του ΠΑΟΚ θα μπορούσε να ντυθεί Σάντος και να επιλέξει αμυντικογενείς ποδοσφαιριστές για να φτιάξει την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας.

ΠΑΟΚ - Πανιώνιος 4-2

Να πάρει έναν ακόμη κόφτη, να θωρακίσει τα άκρα του με ένα ακόμη μπακ, και γιατί όχι, να φέρει και ένα δεύτερο, κανονικό στόπερ, χωρίς τις επιθετικές αρετές του Κατσουράνη. Να πάει, δηλαδή, σε ένα μοντέλο απόλυτο ρεαλισμού που στόχο θα έχει το αποτέλεσμα και τίποτα παραπάνω. Ο Δώνης, όμως, επέλεξε να ρίξει το βάρος στην επίθεση, κάνοντας παράλληλα και κάποιες απαραίτητες κινήσεις για την άμυνα (Ιτάνζ, Σίλντενφελντ).Κι αυτό γιατί, έτσι, μπορεί να βλέπει την ομάδα του να παίζει το ποδόσφαιρο που του αρέσει. Με σταθερά μεγάλα ποσοστά κατοχής μπάλας, αλλά περισσότερη ατομική ποιότητα που μεταφράζεται σε κατακόρυφη αύξηση των τελικών προσπαθειών.Δεν είναι λίγες οι φορές που ο κόσμος του ΠΑΟΚ σηκώθηκε χθες από το καρεκλάκι του για να χειροκροτήσει μία καλή προσπάθεια ή να περιμένει όρθιος να έρθει το γκολ.

Κι αυτό το πιστώνεται ο Δώνης.Έχει αποδειχθεί, βέβαια, ότι οι ίδιοι που χειροκροτούν είναι εκείνοι που ρίχνουν το ανάθεμα και τις γιούχες όταν ένα αποτέλεσμα στραβώσει, ξεχνώντας την καλή μπάλα και το θέαμα. Δεν αποκλείεται το ίδιο να συνέβαινε και στο χθεσινό ματς αν είχε αποβάλει, ως όφειλε, τον Κατσουράνη ο Ντίτσος. Συμπέρασμα; Το αποτέλεσμα δεν παύει να είναι πάνω από οτιδήποτε άλλο, γι' αυτό και στο θεσμό του Κυπέλλου, που δεν υπάρχει γυρισμός αν γίνει ένα στραβοπάτημα, ο 43χρονος τεχνικός παρουσίασε μία σαφώς πιο συντηρητική ομάδα.

Επιθετικός, παραγωγικός και αποτελεσματικός

Όμως το γεγονός ότι όταν βρήκε την ευκαιρία, σε ένα ματς με τον Πανιώνιο που δεν φημίζεται για την αμυντική σταθερότητά του, προσπάθησε να παρουσιάσει μία πιο επιθετική ομάδα, του πιστώνεται και δείχνει ποια είναι η πρόθεσή του σε βάθος χρόνου.Είναι ο τρόπος που αρέσει σ' αυτό τον ΠΑΟΚ που είδαμε χθες, και αν ο Δώνης καταφέρει να τον συνδυάσει με αποτελέσματα θα έχει κερδίσει το στοίχημα.

Υπάρχει και το ρίσκο στην άμυνα, όμως...

Επιθετικό παιχνίδι, όμως, γι' αυτό τον ΠΑΟΚ, δεν μπορεί να γίνει χωρίς ρίσκα στην άμυνα. Δυστυχώς, ο "Δικέφαλος" δεν διαθέτει ούτε Κοντρέρας, ούτε Μαλεζά για να μπορεί να έχει πολύ γρήγορες επιστροφές, με αποτέλεσμα, ομάδες όπως ο Πανιώνιος με τέσσερις τελικές να κάνουν δύο γκολ. Το γεγονός ότι ο Καμπάνταης, σ' αυτή την ηλικία, φεύγει στην πλάτη της άμυνας, αναδεικνύει μία αδυναμία που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Το πώς θα βρει ο Δώνης τον κατάλληλο τρόπο να την καλύψει είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού του ΠΑΟΚ που θα παρουσιάσει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από 'δω και στο εξής.

Ειδικά, μάλιστα, όταν υπάρχει και ένας κουρασμένος Λίνο, που περιμένει πώς και πώς να επιστρέψει ο Σταφυλίδης για να πάρει ανάσες.Κι αν δεν την καλύψει τελικά, σίγουρα θα ελπίζει μεσοεπιθετικά η ομάδα του να δώσει ακόμη περισσότερα (που σίγουρα μπορεί με Βούκιτς να βρίσκει τα πατήματά του και τους Καμαρά και Ολίσε να μπαίνουν δυνατά), έτσι ώστε να έρχεται σε δεύτερη μοίρα το αμυντικό κομμάτι.

Το "300" του Κατσουράνη

Ειδική μνεία στον Βούκιτς και τον... Σίλντενφελντ

Και δύο λόγια για πρόσωπα. Αυτός που συζητήθηκε περισσότερο είναι ο Βούκιτς που έπαιξε κάτι λιγότερο από μισή ώρα, αλλά τράβηξε περισσότερο από κάθε άλλο το βλέμμα των θεατών. Οι πληροφορίες που συλλέγαμε πριν έρθει στον ΠΑΟΚ έκαναν λόγο για έναν πολύ ποιοτικό ποδοσφαιριστή και αυτό φρόντισε να το αποδείξει κόντρα στον Πανιώνιο.

Το ξεμαρκάρισμά του και το πλασέ που έκανε στη φάση του παρθενικού γκολ του με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, πιστοποιούν την αξιοπιστία αυτών των πληροφοριών και δημιουργούν μεγαλύτερες απαιτήσεις για τη συνέχεια.Το πιο ευχάριστο είναι ότι, ενώ το τεχνικό τιμ πίστευε ότι χρειάζεται ακόμη πολύ χρόνο για να υπολογίζεται ως ετοιμοπόλεμος, αποδείχθηκε ότι η ώρα αυτή δεν είναι μακριά.

Ο ΠΑΟΚ βρήκε ένα παίκτη, με χαρακτηριστικά που δεν υπήρχαν στο έμψυχο δυναμικό του, ικανό να παίξει το ρόλο του σκόρερ Ίβιτς τη σεζόν 2009-2010.Όσο για τον Κροάτη; Σαφώς και γνωρίζει ποδόσφαιρο. Και κοντρολαρισμένος είναι και τακτικά σωστός. Αυτό που δεν μπορώ να πω ακόμη με βεβαιότητα είναι πώς πρόκειται για στόπερ, αποτελεσματικό στο ατομικό μαρκάρισμα. Προσωπικά, μου μοιάζει περισσότερο με λίμπερο. Και δύο λίμπερο (Κατσουράνης ο άλλος) να συνεργαστούν καλά στο κέντρο άμυνας, μου μοιάζει κομματάκι δύσκολο. Αλλά ας περιμένουμε λίγο, μην τυχόν-και μακάρι να συμβαίνει αυτό-κάνουμε λάθος.