Οι αλήθειες ενός ντέρμπι που μας βάζει στη νέα εποχή
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για την «πρώτη» Σαββίδη στο Καραϊσκάκης, την επίδρασή του στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ και τις επιλογές του Δώνη, ενώ εξηγεί γιατί το μέλλον προμηνύεται πιο ενδιαφέρον
Ας αρχίσουμε βγάζοντας κάποια χρήσιμα και απόλυτα λογικά συμπεράσματα: Όταν βλέπεις το Καραϊσκάκη γεμάτο μετά από καιρό σε ένα παιχνίδι με ομάδα που απέχει 17 βαθμούς από τον Ολυμπιακό, σημαίνει ότι ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη υπολογίζεται πολύ σοβαρά στον Πειραιά.
Όταν ο Σαλπιγγίδης γίνεται «κόκκινο πανί» για τον κόσμο του Ολυμπιακού, όχι γιατί έκανε κάτι σε παιχνίδι κόντρα στους «ερυθρόλευκους», αλλά επειδή η τιμωρία των έξι αγωνιστικών από το ματς με τον Πλατανιά έπεσε στη μία, σημαίνει ότι ο ΠΑΟΚ πλέον δεν είναι αμελητέα ποσότητα.
Όσοι βρέθηκαν χθες στο Καραϊσκάκη αντιλήφθηκαν πώς το κυρίαρχο θέμα στα «πηγαδάκια» πριν τον αγώνα, ήταν το δυναμικό μπάσιμο του Ιβάν Σαββίδη στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο κι αν αυτό αποτελεί απειλή για τους "ερυθρόλευκους".
Ουσιαστικά, το χθεσινό ντέρμπι σηματοδοτεί την έναρξη μίας νέας εποχής. Αυτής που ο ΠΑΟΚ έχει εκθρονίσει για τα καλάτον Παναθηναϊκό από το δίπολο της κορυφής και μετά από χρόνια λογίζεται ως ισότιμος διεκδικητής του τίτλου για τη νέα σεζόν. Και αναφέρωτη λέξη ισότιμος, γιατί και επί Ζαγοράκη διεκδίκησε τον τίτλο, αλλά του έλειψαν κάποια παραπάνω χρήματα για ενισχυθεί όπως πραγματικά είχε ανάγκη.
Ο Σαββίδης τα έχει, όμως και πλέον μένει να δούμε πώς θα αξιοποιήσει όλα τα όπλα του στη μάχη κορυφής. "Θα δυναμώσουμε κι άλλο και θα τους βρούμε ξανά μπροστά μας" είπε μέσα στα αποδυτήρια ενώπιον των παικτών, προμηνύοντας πιο ενδιαφέρουσες κόντρες στη συνέχεια.
Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι έχει ήδη καταφέρει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης των ποδοσφαιριστών, αλλά και του προπονητή. Τους αφαίρεσε κάθε σοβαρή δικαιολογία για να μην φθάσουν στην κορυφή, σε σύντομο ή λιγότερο σύντομο χρονικό διάστημα. Μπορείς πλέον να το διαπιστώσεις σε κάθε παιχνίδι τους, ότι παίζουν με απόλυτη συνειδητοποίηση της ευθύνης που έχουν απέναντι στην ομάδα και τον μεγαλομέτοχό της.
Κάποιοι τα καταφέρνουν καλά, κάποιοι όχι και τόσο, όλοι όμως προσπαθούν να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και να αγωνίζονται πάντα σαν ένα σύνολο που ψάχνει τη νίκη. Το απέδειξε και η επιλογή του Δώνη να εμμείνει στο 4-4-2, ακόμη και χωρίς τον Λάζαρ και με τον Λόρενς κεντρικό μέσο. Ήταν υποχρεωμένος να κάνει αυτή την επιλογή ο Έλληνας τεχνικός, γιατί ό,τι ζήτησε του το έδωσε το Γενάρη ο Σαββίδης. Και μαζί απλόχερη στήριξη. Και το δούλεψε καλά το 4-4-2 ο προπονητής του ΠΑΟΚ, έχοντας ίσως για πρώτη φορά φέτος, ποδοσφαιριστές τόσο καλά προσηλωμένους στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας.
Υπάρχει, όμως, και το ξεχωριστό κεφάλαιο της διαιτησίας. Η πλάστιγγα έγειρε χθες υπέρ του Ολυμπιακού. Ίσως, όχι, σε επίπεδα παλιότερων χρόνων, πάντως έγειρε, κυρίως λόγω των οφσάιντ που υποδείκνυε ο Σωτηρόπουλος (με κορυφαίο αυτό του Καμαρά που είδε το σημαιάκι να σηκώνεται, ενώ άρχιζε την κούρσα του πίσω από το κέντρο του γηπέδου) και φάουλ που σφύριζε λάθος ή καθόλου.Ο Σαββίδης πιστοποίησε χθες αυτό που ήδη γνωρίζει και έχει πει δημόσια. Το ζητούμενο είναι τι μπορεί και πόσο γρήγορα να κάνει. Αλλά ας την κρατήσουμε αυτή την κουβέντα για τα κρίσιμα ματς που έρχονται. Προς το παρόν ας μείνουμε στο συμπέρασμα πώς ο βραχύσωμος Πόντιος αλλάζει το στάτους του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Υ.Γ.Έχω βρεθεί κι άλλες φορές στο παρελθόν στο Καραϊσκάκη, σε παιχνίδια του ΠΑΟΚ και είχα να λέω για τις πολιτισμένες συνθήκες που επικρατούσαν σε αυτό το καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο. Θα περίμενε κανείς ότι με την πάροδο των χρόνων και μέσα από τη μόνιμη παρουσία της ομάδας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, η ΠΑΕ Ολυμπιακός θα είχε κάνει κι άλλα βήματα μπροστά. Αυτό, όμως, που συνέβη χθες στα δημοσιογραφικά είναι ένα τεράστιο πισωγύρισμα που αποτελεί "καμπανάκι" τώρα που οι κόντρες Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ αρχίζουν να "φουντώνουν"