Ήταν, θυμάμαι, η σεζόν πριν ο Θόδωρος Ζαγοράκης αναλάβει τα ηνία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Η κατάσταση στον Δικέφαλο ήταν προβληματική απ' όλες τις απόψεις. Μία προσωρινή διοίκηση με παλιά στελέχη και βετεράνους προσπαθούσε να διαχειριστεί την τραγική κατάσταση που είχε δημιουργήσει το πέρασμα Γούμενου και αγωνιστικά ο Δικέφαλος φαινόταν να έχει συμβιβαστεί με τη μιζέρια.

Είχε φθάσει στο σημείο να φέρνι παίκτες όπως ο Βραζιλιάνος Πία που λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση της απόκτησής του, όλη η Θεσσαλονίκη γνώριζε πως η Ιντερπόλ είχε εκδώσει σήμα γι' αυτόν και λίγες εβδομάδες αργότερα κατέληξε να αποχωρήσει από τον ΠΑΟΚ, αφού είχε προηγηθεί βραδινή καταδίωξή του από την Αστυνομία, όταν σε κατάσταση απόλυτης μέθης είχε περάσει τέσσερα-πέντε φανάρια με κόκκινο σε κεντρικό δρόμο της πόλης.

Όαση σε εκείνο τον ΠΑΟΚ ο Μάρτσιν Μίετσελ, ο οποίος με τα γκολ του και την συνολική παρουσία του πρόσφερε κάποιες στιγμές χαράς στον κόσμο. Ο Πολωνός επιθετικός είχε και ισχυρή προσωπικότητα. Δεν κρυβόταν πίσω από το δάχτυλό του και καυτηρίαζε τα κακώς κείμενα.

Εκείνη την περίοδο ο υπογράφων δούλευε στα "Σπορ του Βορρά" (η αναστολή λειτουργίας τους είναι άλλο ένα πολύ δυνατό χτύπημα στον Τύπο της χώρας). Ένα απόγευμα θέλησε να διευκρινίσω μία φήμη που είχε εξαπλωθεί έντονα στην πόλη: Ο Μίετσελ προχωρά σε προσφυγή σε βάρος του ΠΑΟΚ...

Τηλεφώνησα στον Πολωνό φορ και του ζήτησα να την σχολιάσει: "Η αλήθεια είναι οτι έχω τέτοιο δικαίωμα. Το γνωρίζω, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να λειτουργήσω έτσι σε βάρος του ΠΑΟΚ" μου είπε και μετά άρχισε ένα άνευ προηγουμένου ξέσπασμα: "Έφεραν τον Πία μόνο και μόνο για να κάνει βόλτες στο προπονητικό κέντρο. Καλύτερα να έδιναν τα χρήματα στους μασέρ που μας βοηθάνε στις προπονήσεις, πιο χρήσιμο θα ήταν". "Από τα DVD κι εγώ φαίνομαι Μαραντόνα. Δεν γίνεται να επιλέγεις έτσι έναν παίκτη". Και πολλά ακόμη.

Τις μέρες που ακολούθησαν η συνέντευξη Μίετσελ ήταν το βασικό θέμα στο ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ. Οι βετεράνοι και οι φίλοι της ομάδας λογομαχούσαν στα ερτζιανά αν καλώς ή όχι τα είπε ο Πολωνός φορ. Ο χρόνος απέδειξε ότι εκείνες οι τοποθετήσεις Μίετσελ βοήθησαν στο να προκληθούν εξελίξεις που οδήγησαν στην αλλαγή σελίδας.

Θυμήθηκαν την ιστορία ακούγοντας και χθες τον Κλάους να εξηγεί τι ακριβώς εννοούσε όταν μιλούσε για αρρώστια στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ μετά τον αγώνα με τον Ατρόμητο. Σε έναν ΠΑΟΚ που κανείς δεν θέλει να κάνει τον κακό για να μην νευριάσει ο... μεγάλος (Σαββίδης), ο Αθανασιάδης τίμησε τον ρόλο του αρχηγού.

Βγήκε στο τέλος της σεζόν και είπε αυτά που πιστεύει χωρίς μάλιστα να περάσει το όριο που διαχωρίζει τη χρήσιμη αλήθεια από το κακό κουτσομπολιό. Μέσα σε λίγα λεπτά συμπύκνωσε όλη την αληθεια της σεζόν:

-Έγινε κακός προγραμματισμός (αυτό αγγίζει όλους από τον Σαββίδη που δεν ξεκαθάρισε ρόλους μέχρι τον Αναστασιάδη και τον Βρύζα).

-Υπήρχε μία φρεσκάδα στην αρχή της σεζόν που στην πορεία χάθηκε και μαζί της οι νίκες κι αυτό ερμηνεύεται σε κακή προετοιμασία.

-οι παίκτες δεν αντέχαμε την πίεση και βάλαμε τον εγωισμό πάνω από την ομάδα (ωμή παραδοχή ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ είναι καλομαθημένοι και από την ομάδα λείπει η προσωπικότητα).

-Όλα άρχισαν μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού (επίσης παραδοχή ότι ο ΠΑΟΚ έχει την κακή συνήθεια να κολλά σε στιγμές-ειδικά όταν αυτές έχουν να κάνουν με τους ερυθρόλευκους-και όχι στη συνολική πορεία του.

Είπε και άλλα, όμως δεν χρειάζεται να πλατιάζουμε. Ας μείνουμε σ' αυτά που αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία Σαββίδης και Άρνεσεν καλούνται να πάρουν τις αποφάσεις τους για τον νέο ΠΑΟΚ (μάλλον το έχουν ήδη κάνει).

Ο Γ.Χ. είπε μία μεγάλη αλήθεια

Φυσικά, δεν μπορώ να προσπεράσω κι αυτά που είπε χθες ο Γεωργιάδης. Δεν είναι η μεγαλύτερη η ευθύνη που κουβαλά ο ίδιος γι΄αυτό που συνέβη φέτος στον ΠΑΟΚ. Αυτός δεν συμμετείχε στον προγραμματισμό, παρά μόνο στην διαχείριση. Ένα μόνο έχω να του καταλογίσω. Πως όταν ανέλαβε τον ΠΑΟΚ βγήκε με αισιοδοξία "θα τα καταφέρουμε να βγούμε πρώτο στα πλέι οφ" δίνοντας την αίσθηση ότι η κατάσταση ήταν αναστρέψιμη.

Όσο ο καιρός περνούσε τόσο περισσότερο καυτηρίαζε την προβληματική κατάσταση που παρέλαβε και την αστοχία των παικτών. Κι αυτό έμοιαζε σαν προσπάθεια να εξαιρέσει τον εαυτό του από την απόδοση ευθυνών, άσχετα αν ο ίδιος έλεγ ότι εγώ είμαι ο προπονητής, εγώ εχω την ευθύνη. Δεν θα έπρεπε να το κάνει αυτό γιατί κανείς δεν θα έβαζε τη δική του παρουσία φέτος στον ΠΑΟΚ στην ίδια ζυγαριά με αυτή των Βρύζα-Αναστασιάδη.

Είπε όμως και κάτι που αποτελεί την καρδιά του προβλήματος του ΠΑΟΚ. Όταν ρωτήθηκε αν μετάνιωσε που δέχθηκε την πρόταση του Σαββίδη να αναλάβει τον πάγκο του ΠΑΟΚ, τόνισε: "Δεν μπορούσα να πω όχι στον Σαββίδη". Αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο πρόβλημα. Κανείς δεν λέει όχι στον Σαββίδη. Ακόμη κι όταν πιστεύει ότι κάνει λάθος.

Ο Βρύζας δεν είπε "όχι" με τη στάση του στην επιλογή Αναστασιάδη και συμβιβάστηκε με την παρουσία του Έλληνα τεχνικού που η επικοινωνία τους θυμίζει διάλογο μέσω κινητού από υπόγειο που το σήμα της κεραίας είναι μισή γραμμή. Ο Αναστασιάδης ήθελε να κάνει άλλα στις μεταγραφές και άλλα γίνονταν και το μόνο που έλεγε ήταν: "Εμένα μου είπαν, Θα έρθεις, θα δουλεύεις και δεν θα μιλάς".

Συγνώμη, αλλά με yes men καμία ομάδα δεν πρόκοψε. Και ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη είχε ανάγκη από ανθρώπους που θα κατευθύνουν με σωστό τρόπο τις αποφάσεις του μεγαλομετόχου του. Τελικά, μάλλον το κατάλαβε από μόνος του πετώντας αρκετά εκατομμύρια ευρώ και αποφάσισε να κάνει τα πράγματα σωστά πληρώνοντας για να φέρει στην Τούμπα έναν άνθρωπο που έχει το know how, τον Φρανκ Άρνεσεν.