Δεν έχει καμία σχέση ο ΠΑΟΚ που βλέπουμε εδώ και λίγες εβδομάδες με την ομάδα που μας είχε κουράσει όλους την περασμένη σεζόν. Παρότι οι περισσότεροι παίκτες είναι ίδιοι, το σύνολο που δημιουργείται έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Παίζει ποδόσφαιρο κατοχής, με γρήγορες εναλλαγές της μπάλας και διάθεση να επιτεθεί κατά μέτωπο.

Το "σέντρα Ρατς, κεφαλιά ή προβολή πότε του Κλάους και πότε του Περέιρα" που ήταν το ατού του Δικεφάλου στους καλούς πρώτους μήνες της περασμένης σεζόν έχει δώσει τη θέση του στο πάσα-πάσα με μπαλιές στην πλάτη της άμυνας και στις γρήγορες κινήσεις των επιθετικών που δουλεύει ο Ίγκορ Τούντορ. Μόνο που το τωρινό στυλ αρέσει. Το ευχαριστιέται ο κόσμος που στα δύο μέχρι τώρα παιχνίδια που βρέθηκε στην Τούμπα έφυγε με την αίσθηση ότι κάτι καλό γίνεται.

Ίσως το μόνο κουραστικό στοιχείο να είναι η συζήτηση για το αν ο Κροάτης τεχνικός εφαρμόζει διάταξη 3-5-2 ή 4-2-3-1 κι αν γίνεται να συνδυαστούν στη διάρκεια ενός αγώνα. Παρότι το πλάνο λειτουργεί, δυστυχώς ο Τούντορ είναι υποχρεωμένος να κάνει αλχημείες για να καλύψει τα χτυπητά κενά της ομάδας του και την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων.

Δεν έχει την σίγουρη πάσα από την άμυνα

Όσοι παρατηρήσατε προσεκτικά χθες το ματς, με τη Σπάρτακ να είναι ένα κλικ καλύτερη ομάδα από τη Λοκομοτίβα και να πιέζει σε ορισμένα χρονικά σημεία ψηλά τους αμυντικούς του ΠΑΟΚ, φάνηκε το πρόβλημα του Δικεφάλου στη σωστή μεταβίβαση από την άμυνα προς το κέντρο.

Αν και δεν την πλήρωσε με γκολ (αλλά δεν γλίτωσε μία αποβολή από το τραγικό κοντρόλ του Βίτορ) είναι σαφές ότι αυτή την αδυναμία να κουβαλήσει τη μπάλα μετά την πρώτη κοντινή πάσα του Όλσεν θα τη βρει μπροστά του ο ΠΑΟΚ.

Το ίδιο και την επικείμενη πώληση του Λούκας που γύρισε βελτιωμένος κατακόρυφα (προβληματίζει άραγε αυτό τους επιτελείς του ΠΑΟΚ που πρέπει να ασχοληθούν επιτέλους σοβαρά και με την ατομική βελτίωση των ποδοσφαιριστών;) από το δανεισμό του στη Λα Κορούνια, προφανώς για να επιβεβαιώσει ότι δεν έχει λόγο να βρίσκεται στο ελληνικό πρωτάθλημα και να πείσει για την βολική λύση (και για τον ίδιο για τον ΠΑΟΚ) να πάει πίσω στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Γαλικία.

Εκτός κι αν κινηθεί γρήγορα στις μεταγραφές για να κλείσει παίκτες που θα καλύψουν επαρκώς και πειστικά τα κενά. Το “γρήγορα” βέβαια μοιάζει με ... τρολάρισμα προς τον κόσμο του ΠΑΟΚ που είχε ακούσει πριν από έναν και πλέον μήνα τον Άρνεσεν να του λέει-στην παρουσίασή του-”αργήσαμε με τις μεταγραφές” και από τότε να έχει κάνει μόνο μία κίνηση ενίσχυσης, αυτή του Όλσεν.

Φυσικά, θα είναι λάθος να βγουν από τώρα συμπεράσματα για το αν κινείται λάθος στα μεταγραφικά ζητήματα ο Άρνεσεν γιατί “όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος”. Και η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες από τις περιπτώσεις παικτών που από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι ασχολήθηκε μέχρι σήμερα ο Δανός είναι από το πάνω ράφι. Ίσως πιο ψηλό και από αυτό που έχει τώρα ανάγκη ο ΠΑΟΚ.

Ο χρόνος είναι που πιέζει

Την συζήτηση για το αναγκαίο των μεταγραφών δεν την βάζουν, όμως, ούτε οι ρεπόρτερ, ούτε οι οπαδοί. Προκύπτει από το πιεστικό πλέον χρονοδιάγραμμα των υποχρεώσεων που έχει μπροστά του ο ΠΑΟΚ. Μέχρι την Δευτέρα 10 Αυγούστου, θα έχει το δικαίωμα να δηλώσει-αν προκριθεί από τη Σπάρτακ που είναι το πιο πιθανό βάσει της εικόνας των δύο ομάδων έστω κι αν ο ΠΑΟΚ έπαιζε με δέκα παίκτες-νέα λίστα για τα πλέι οφ τουEuropa League.Κι από εκεί και πέρα θα έχει το δικαίωμα για μία μόνο προσθαφαίρεση πριν το πρώτο παιχνίδι.

Κατά συνέπεια η εβδομάδα που έρχεται είναι η ευκαιρία του ΠΑΟΚ να δυναμώσει το σύνολό του έτσι ώστε να μειώσει το ρίσκο με το οποίο αντιμετωπίζει την προσπάθεια εισόδου του στους ομίλους τουEuropa.

Τον λόγο έχουν Σαββίδης και Άρνεσεν που οφείλουν να αποδείξουν ότι είναι έτοιμοι να ενισχύσουν μία ομάδα που δείχνει να χτίζεται σε σωστές βάσεις σε όλα τα επίπεδα (στο αγωνιστικό, στη νοοτροπία και στην πειθαρχία).

Δεν φταίει που είναι παίκτες ονόματα

Πάμε και σε κάτι τελευταίο. Μετά και την πώληση Νομπόα αναρωτιούνται πολλοί γιατί στον ΠΑΟΚ δεν στεριώνουν μεγάλα ονόματα. Από την Τούμπα πέρασαν και ελάχιστα πράγματα ουσιαστικά πρόσφεραν, παίκτες όπως ο Νάτχο και ο Στοχ (για να μην πιάσω άλλες περιπτώσεις) ή εσχάτως ο Νομπόα. Το "γιατί" μπορεί να έχει πολλές εξηγήσεις, η βασικότερη, κατά τη γνώμη μου, είναι μία.

Κανείς τους δεν ήρθε για μόνιμα. Από την αρχή η συμφωνία έγινε στο “να βγάλουμετη χρονιά και βλέπουμε”. Μάλιστα, στην περίπτωση Νομπόα έγινε κάτι πιο τραβηγμένο. “Έλα, παίξε έξι μήνες για να διατηρηθείς σε καλή κατάσταση ενόψει Κόπα Αμέρικα και μετά βρες ομάδα να συνεχίσεις”. Έτσι ερμηνεύεται η ρήτρα αποδέσμευσης των 1,8 εκ. ευρώ που είχε μπει μέχρι τέλη Αυγούστου στο συμβόλαιό του με τον “Δικέφαλο”.

Κατά συνέπεια, ο Νομπόα δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται αδιάφορος. Ήταν απλά συνεπής στη συμφωνία του με τον ΠΑΟΚ που κοίταξε να βγάλει οικονομικό όφελος.

Υ.Γ. Για τον Τούντορ έχω ήδη πολλά να σχολιάσω αλλά δεν θα το κάνω γιατί περιμένω μεγαλύτερο δείγμα αγώνων. Έχω, όμως, να κάνω μία πρώτη σημείωση επικοινωνιακού χαρακτήρα. Χαίρομαι που, μετά από πολλά χρόνια, στον ΠΑΟΚ υπάρχει ένα προπονητής που λειτουργεί εντός του πλαισίου που ορίζει ο ρόλος του. Δεν προσπαθεί να μπει στα χωράφια της διοίκησης, αλλά από την άλλη δεν πνίγει και την αγωνία του ως κόουτς: “Θέλω έμπειρους παίκτες γιατί δεν μπορώ να ρίχνω όλη την ευθύνη σε νεαρούς όπως ο Πέλκας” είπε χθες χαρακτηριστικά, προσθέτοντας: "περιμένω και εγώ γρήγορα μεταγραφές" Τα υπόλοιπα είναι δουλειά Άρνεσεν και διοίκησης.