ΠΑΟΚ με καρότο και μαστίγιο
Από το πρώτο φετινό παιχνίδι, έστω και φιλικό, φάνηκε ποιο είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο Γιώργος Δώνης. Ο Κώστας Πετρωτός αναλύει.
Ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο ότι το βασικό θέμα συζήτησης μετά τον πρώτο φιλικό αγώνα του ΠΑΟΚ στην Ολλανδία θα ήταν η παρουσία των νεαρών παικτών, προερχόμενων από τις Ακαδημίες. Μάλιστα, από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ έχασε στις λεπτομέρειες από την ρουμανική Οτελούλ, ήταν επίσης αναμενόμενο ότι τα σχόλια θα ήταν θετικά.
Ποδοσφαιριστές που μέχρι σήμερα είχαν μάθει να παίζουν μόνο με αντιπάλους κατά ένα-δύο χρόνια μεγαλύτερους-ο ΠΑΟΚ έχει συνειδητά αποφασίσει εδώ και λίγα χρόνια οι ομάδες των Ακαδημιών του να δηλώνονται σε ηλιακά μεγαλύτερες κατηγορίες-ξαφνικά βρέθηκαν απέναντι σε άνδρες που συγκροτούν μία αξιόλογη ομάδα στη χώρα της και τους αντιμετώπισαν σαν ίσους προς ίσους.
Το πρόσημο της εμφάνισής τους ήταν θετικό, όπως και αυτό των σχολίων που από πάσα κατεύθυνση έχουν αρχίσει από χθες. Μία ματιά στους τίτλους των εφημερίδων να ρίξει κανείς θα καταγράψει πληθώρα κολακευτικών σχολίων. Οι έπαινοι, μάλιστα, έρχονται μετά από μία περίοδο... σχεδόν απόλυτης σιωπής γύρω από το αγωνιστικό τμήμα του ΠΑΟΚ. Όλοι ασχολούνταν με την αδειοδότηση και τους διακανονισμούς, το αν θα μπει ή δεν θα μπει στην ΠΑΕ ο Σαββίδης, το αν θα αποχωρήσει ή όχι ο Σαλπιγγίδης και ελάχιστα με την ομάδα, η οποία όμως μέσα σε δύο ώρες βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος.
Αυτή η... απότομη, υπερβολική, έκθεση στη δημοσιότητα, κρύβει κινδύνους, οι οποίοι πλέον συχνά-πυκνά θα απασχολούν τον Γιώργο Δώνη και τους συνεργάτες του. Ποιοι είναι αυτοί οι κίνδυνοι; Να πιστέψουν οι πιτσιρικάδες του ΠΑΟΚ ότι ξαφνικά έχουν κερδίσει μία θέση στην πρώτη ομάδα και ότι έχουν ήδη εξασφαλίσει χρόνο συμμετοχής στις αναμετρήσεις της σεζόν που άνοιξε. Να αρχίσουν να νομίζουν ότι έγιναν... κάποιοι και να στραβομουτσουνιάζουν αν τυχόν ο προπονητής τους τους αφήσει εκτός 18άδας ή το χειρότερο τους στείλει καμιά φορά να αγωνιστούν στη δεύτερη ομάδα. Και το χειρότερο όλων, να... πείσουν τους εαυτούς τους ότι είναι πλέον κανονικοί ποδοσφαιριστές που τα ξέρουν όλα.
Το παρελθόν ΠΑΟΚ και Δώνη δείχνει το δρόμο
Έχω συμπληρώσει πάνω από μία δεκαετία στο ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ και θυμάμαι αρκετές περιπτώσεις αυθεντικών ταλέντων που έλαμψαν με τη φανέλα του ΠΑΟΚ και μετά χάθηκαν σαν διάττοντες αστέρες, δημιουργώντας, μάλιστα, ορισμένοι από αυτούς, ακόμη και σήμερα την αίσθηση ότι "δεν έπιασαν στον ΠΑΟΚ γιατί δεν τους ήθελε το... σύστημα". Κανείς τους δεν κάνει την απλή σκέψη "κι αφού με αδίκησαν στον ΠΑΟΚ, γιατί τώρα παίζω στην τρίτη και την τέταρτη κατηγορία (χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης για τους ποδοσφαιριστές αυτών των κατηγοριών);".
Μέλημα, λοιπόν, του Γιώργου Δώνη και των συνεργατών του πρέπει να είναι η αποστολή ενός ξεκάθαρου μηνύματος προς τους νεαρούς παίκτες. Το περιεχόμενό του; "Ο δρόμος για την καθιέρωση στην ανδρική ομάδα του ΠΑΟΚ είναι μακρύς, επίπονος και δύσβατος. Θα πρέπει να χύσετε πολλά κιλά ιδρώτα, μπορεί στην πορεία και να αδικηθείτε, αλλά όσοι αξίζετε στο τέλος θα δικαιωθείτε". Κάλλιστα μπορεί να τους αναφέρει το παράδειγμα του Σαλπιγγίδη που μέχρι να γίνει βασικό γρανάζι της ομάδας του ΠΑΟΚ, "έφαγε"... πάγκο και κάποια χρόνια κάνοντας το αγροτικό του στις μικρές επαγγελματικές κατηγορίες.
Παράλληλα, όμως, ο Έλληνας τεχνικός θα πρέπει να τους περιβάλλει και με εμπιστοσύνη. Να τους δείχνει και το πιστεύω του στην αξία τους, προκειμένου να κρατά ψηλά το ηθικό τους και να τους έχει κοντά του. Είναι μία πολύ δύσκολη διαδικασία, καρότο και μαστίγιο, που ο Δώνης έχει ξαναχρησιμοποιήσει ως προπονητής του Ατρομήτου. Η εμπειρία της αξιοποίησης του Τάτου, του Σκόνδρα, του Καραγκούνη θέλω να πιστεύω ότι θα αποδειχθεί πολύτιμη για το έργο του στον ΠΑΟΚ.
Υ.Γ. 1: Προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Όλα τα παραπάνω τα γράφω γιατί πραγματικά πιστεύω ότι αυτή η φουρνιά πιτσιρικάδων του ΠΑΟΚ έχει πολύ ταλέντο. Διαφορετικά δεν θα έμπαινα στον κόπο να ασχοληθώ
Υ.Γ. 2: Είναι πραγματικά λάθος τρόπος σκέψης, και κάνει ζημιά στους ίδιους, παίκτες όπως ο Γιάννου και ο Γεωργιάδης, να βγάζουν πικρία για τον Λάσλο Μπόλονι. Όσα λάθη κι αν έκανε ο Ρουμάνος-και έκανε πολλά κυρίως στην έλλειψη οργανωτικότητας και επικοινωνίας με τους συνεργάτες του-σ' αυτά τα παιδιά έδωσε αρκετές ευκαιρίες, που άλλες αξιοποίησαν και άλλες όχι. Αν θέλουν να βοηθήσουν τους εαυτούς τους, είναι καλύτερο να δουν τι έκαναν σωστά όταν ήταν διακριθέντες και τι λάθος, όταν δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.