Δεν γίνεται να είσαι ΠΑΟΚ και να πανηγυρίζεις-ακόμη κι αν είναι με πεντάρα-νίκη επί της Κέρκυρας. Πόσο μάλλον όταν είσαι ΠΑΟΚ του Σαββίδη και διαθέτεις το δεύτερο μεγαλύτερο μπάτζετ στη Σούπερ Λίγκα, με τεράστια διαφορά από αυτή της νησιωτικής ομάδας.

Από την άλλη, όμως, δεν μπορείς και να προσπεράσεις την εμφατική επικράτηση της ομάδας του Ίβιτς στο νησί των Φαιάκων . Όταν έχεις γκελάρει μέσα στη Βέροια, στη Νέα Σμύρνη, στα Τρίκαλα και έχεις βιώσει την απίστευτη ανατροπή με τον Ατρόμητο, τότε είναι λογικό όλα να τα περιμένεις.

Είναι, όμως, προφανές ότι μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό κάτι έχει αλλάξει στην ατμόσφαιρα που περιβάλλει τον ΠΑΟΚ. Το 17-0 που μετρά από το ματς με τη Σλόβαν και έπειτα είναι μία πολύ πειστική απόδειξη. Όχι τόσο για το 17 ενεργητικό (αφού μέσα υπάρχει το 7-0 επί του αδύναμου Πανελευσινιακού), όσο για το 0 παθητικό. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό υπογράμμισε και ο Βλάνταν Ίβιτς στη συνέντευξη Τύπου. Είναι το πειστήριο της συγκέντρωσης και της σοβαρότητας που διακρίνει τον ΠΑΟΚ το τελευταίο διάστημα.

«Καλά, έπρεπε να πάνε στο «Μακεδονία Παλλάς» και να φύγει ο Τζαβέλλας για να βγάλουν σοβαρότητα και συγκέντρωση οι παίκτες του ΠΑΟΚ;» θα αναρωτηθεί κανείς. Θεωρώ αυτού του είδους η προσέγγιση είναι απλοϊκή. Για να αντιληφθούμε όλοι πώς σκέφτονται οι παίκτες του ΠΑΟΚ και πώς εισέπραξαν οι ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου όλα όσα έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα, σας παραθέτω τα όσα σχετικά είπε ο Γκαρι Ροντρίγκες σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Metrosport» για το θέμα.

Τόνισε, χαρακτηριστικά, ο 26χρονος μεσοεπιθετικός: «Αν πει κάποιος πως δεν επηρεάστηκε θα είναι ψέμα. Δεν συνηθίζεται να βλέπεις τον αρχηγό μιας ομάδας να φεύγει. Δεν ξέρω τι συνέβη, δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό. Αυτό που ξέρω είναι ότι ήρθε η ευθύνη πάνω στους παίκτες, γιατί αρκετοί μας κατηγορούσαν τότε. ΚΙ αυτό μας ένωσε. Ξέραμε ότι έπρεπε να είμαστε όλοι μαζί. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι πίεση είχε ο καθένας μας. Είμαστε ποδοσφαιριστές, είμαστε εργαζόμενοι και πρέπει να αναγνωρίσω ότι όλοι οι συμπαίκτες μου ήταν παλικάρια. Για το πάθος που βγάλαμε, το ότι αφήσαμε τις οικογένειές μας για πολλές μέρες. Όλοι είδαν την διαφορά».

Η ευθύνη, λοιπόν, πήγε στους παίκτες. Για πρώτη φορά τόσο έντονα στην εποχή Σαββίδη. Και δεν πήγε μόνο από τον κόσμο, πήγε και από τον ίδιο τον μεγαλομέτοχο, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια έβρισκε αποδιοπομπαίους τράγους μόνο στα πρόσωπα των προπονητών και των τεχνικών διευθυντών. Πλέον, η ευθύνη μοιράζεται σε κάθε πλευρά κι αυτό έχει φέρει μία άκρως ευεργετική ισορροπία στα αποδυτήρια. Αποτυπώνεται στα παιχνίδια.

Φυσικά, ο ΠΑΟΚ δεν έγινε ξαφνικά υπερομάδα. Έχει τις αδυναμίες της που οφείλει να επιδιώξει να τις λύσει ή να τις μειώσει στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Όμως, από την ώρα που άλλαξε η νοοτροπία στα αποδυτήρια ακόμη και με την τωρινή του μορφή, αυτός ο ΠΑΟΚ δείχνει ότι μπορεί πολλά.

Υ.Γ. 1: Ο Ροντρίγκες στην ίδια συνέντευξη είπε ακόμη ότι ο Μπίσεσβαρ είναι ο παίκτης που δεν έχει αποδώσει ακόμη σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Και ο Σουριναμέζος άρχισε να τον δικαιώνει από το επόμενο κιόλας ματς.

Υ.Γ 2: Μήνυμα προς τους… ξυπνητζήδες: Πάρτε όποιον ποδοσφαιριστή της υφηλίου θέλετε και ζητήστε του να δώσει το φάλτσο που πήρε η μπάλα όταν χτύπησε κατά λάθος στο πόδι του Ανδρεόπουλου. Πιστεύω ότι ούτε ένα στα χίλια σουτ θα προσεγγίσει αυτό που έγινε άθελα από τον παίκτη της Κέρκυρας.