Μία από τις αγαπημένες μου συνήθειες είναι να καταγράφω απόψεις μη ΠΑΟΚτσήδων για την ομάδα του 'Δικεφάλου".

Κι αυτό γιατί θεωρώ ότι όταν ασχολείσαι όλη μέρα με κάτι, καλό είναι να ακούς ανθρώπους που το παρακολουθούν από μεγαλύτερη απόσταση και πιο ουδέτερα, προκειμένου να... ανοίγει το μαυλό σου στον τρόπο που ασκείς κριτική.

Το έκανα και τελευταία και διαπίστωσα ότι υπάρχει πολύς κόσμος, μακριά από την οικογένεια του ΠΑΟΚ, που θεωρεί τη φετινή ομάδα του πολύ ελκυστική για να την παρακολουθείς.

" Ευχαριστήθηκα το ματς με την Τότεναμ" μου είπαν δύο-τρεις άνθρωποι και αρχικά απόρησα γιατί κόντρα στη λονδρέζικη ομάδα ο ΠΑΟΚ έκανε ένα από τα πιο συντηρηστικά φετινά παιχινίδια του. Αντιλήφθηκα, όμως, ότι οι συνομιλητές μου "μέτρησαν" και το όνομα του αντιπάλου του "Δικεφάλου" την περασμένη Πέμπτη (15/9) για να καταλήξουν στην άποψη ότι οι "ασπρόμαυροι" ήταν... αρκούντως επιθετικοί.

Το απόγευμα της Κυριακής (18/9), παρακολουθώντας το ματς της Νέας Σμύρνης, είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου όλη αυτή τη συζήτηση περί επιθετικότητας. Και η αλήθεια είναι ότι επιβεβαίωσα κάτι που μου είχε μπει ως ιδέα από την πρώτη στιγμή που είδα στο χορτάρι τον φετινό ΠΑΟΚ. Ποιο είναι αυτό; Ότι ο ΠΑΟΚ με τα ίδια σχεδόν υλικά, αλλά διαφορετικό προπονητή παρουσιάζει ένα σύνολο πολύ πιο ελκυστικό. Ο Λάσλο Μπόλονι δίνει πολύ μεγάλο βάρος στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του, σε σημείο που-το 'χαμε σημειώσει και μετά το ματς της Κρήτης-να αποδίδει την ήττα με τον Εργοτέλη στις πολλές χαμένες ευκαιρίες και όχι στην κακή αμυντική λειτουργία στα τελευταία λεπτά του αγώνα.

Τι άλλαξε ο Μπόλονι

Όλοι μας παραδεχόμαστε ότι ο ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου στη Νέα Σμύρνη δεν ήταν καλός. Κι όμως αυτός ο κακός ΠΑΟΚ είχε ένα πανέμορφο γκολ και δύο-τρεις ακόμη φάσεις που θα μπορούσε να είχε σκοράρει. Μάλιστα, τα προβλήματα που έλυσε τελικά στο ημίχρονο ο Ρουμάνος τεχνικός, προερχόταν από το γεγονός ότι κάποιοι παίκτες του, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Λίνο, έβγαιναν στην επίθεση περισσότερο απ' όσο έπρεπε. Όταν ο Βραζιλιάνος άρχισε να "κρατά τη θέση του" ως μπακ και ο Εστογιανόφ να μην μπαίνει πλέον στην περιοχή του Κρέσιτς, οι φιλοξενούμενοι βρήκαν ισορροπία στο παιχνίδι τους και κυριάρχησαν πλήρως στον αγωνιστικό χώρο.

Οι ευκαιρίες πολλαπλασιάστηκαν στο β' μέρος και έτσι το γκολ του Σαλπιγγίδη (που έκανε εξαιρετικό παιχνίδι στο δεύτερο μισό του αγώνα) ήρθε ως λογική συνέπεια. Αξίζει, μάλιστα, να παρατηρήσετε, τόσο στη φάση του 1-2, όσο και, κυρίως, στο δοκάρι του Ίβιτς μερικά λεπτά νωρίτερα, πόσοι παίκτες του ΠΑΟΚ "πατάνε" στην αντίπαλη περιοχή. Αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη του ελκυστικού προφίλ που θέλει να δώσει στον ΠΑΟΚ ο Μπόλονι, ο οποίος έχει κάνει και ορισμένες πολύ σημαντικές αλλαγές στους ρόλους κάποιων παικτών.

Ο Βιεϊρίνια είναι πλέον περισσότερο δεύτερος επιθετικός και λιγότερο εξτρέμ και μπαίνει στην αντίπαλη περιοχή πολύ συχνότερα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παίρνει πάνω του και τελειώματα, αλλά και τελικές πάσες σε πολλές φάσεις. Κάτι ανάλογο, έδειξε στο β΄μέρος του αγώνα της Νέας Σμύρνης ότι προσπαθεί να κάνει ο Μπόλονι και με τον Σαλπιγγίδη. Επιπλέον, ο Ρουμάνος έχει δώσει στον Φωτάκη την ελευθερία (και την αυτοπεποίθηση) να πάρει πάνω του μεγάλο κομμάτι της οργάνωσης του παιχνιδιού, ενώ αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο, τον πιο αυθεντικό εκτελεστή-μαζί με τον Μήτρογλου-που διαθέτει το ελληνικό ποδόσφαιρο, τον Στέφανο Αθανασιάδη.

Ο Φερνάντο Σάντος, θα πρέπει να πει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ρουμάνο τεχνικό που φροντίζει να του έχει έναν εξαιρετικό σκόρερ... ζεστό εν όψει των επόμενων αγώνων της Εθνικής ομάδας.

Θέαμα, αλλά και ουσία

Κερδίζει, λοιπόν, τις εντυπώσεις ο αλλαγμένος, ελέω Μπόλονι, ΠΑΟΚ, το ζητούμενο είναι, όμως, στο τέλος να έχει και την ουσία. Να πετύχει αυτό που δεν κατάφερε, στις εγχώριες διοργανώσεις η ομάδα των δύο προηγούμενων χρόνων, που διακρινόταν κυρίως για τη σφιχτή άμυνά της. Αν το καταφέρει, θα έχει πετύχει τον ιδανικό, για κάθε ομάδα, συνδυασμό του "προσφέρω ουσία και θέαμα"...