Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να εκπλήσσει μεγάλη μερίδα του ελληνικού κοινού η ισοπαλία του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη. Ίσως ορισμένοι να μην παρακολουθούν από κοντά την πορεία του ΠΑΟΚ τα δύο τελευταία χρόνια και να μην έχουν αντιληφθεί ότι πλέον ο "Δικέφαλος" δεν έχει καμία σχέση με εκείνες τις εποχές που κατέβαινε με προπονητή τον... απίθανο Φρίγκερ στον Πειραιά και έχανε με κατεβασμένα χέρια σαν να μη συνέβαινε τίποτα.

Πλέον, στη σύνθεση της ομάδας υπάρχουν ο Γκαρσία, ο Κοντρέρας, ο Βιεϊρίνια, ο Σαλπιγγίδης, ο Τσιρίλο, ο Ίβιτς, παίκτες που όταν χάνουν... τρελαίνονται. Που γνωρίζουν το βάρος της φανέλας που φορούν και πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στα μεγάλα παιχνίδια. Το έκαναν στο "Άμστερνταμ Αρίνα", στο "Σουκρού Σαράτσογλου", στο "Μάξιμιρ" γιατί να μην το κάνουν και στο Καραϊσκάκη, το οποίο, άλλωστε, είχαν αλώσει δύο φορές πέρυσι;
Θα πει κάποιος: "Το αποτέλεσμα ήταν έκπληξη γιατί πριν λίγο καιρό ο ΠΑΟΚ είχε ηττηθεί με 3-0 στο ίδιο γήπεδο, από τον ίδιο αντίπαλο". Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι ο ΠΑΟΚ μέχρι ενός σημείου έλεγχε εκείνο τον αγώνα και τον έχασε όταν οι παίκτες του άρχισαν να βγάζουν στο χορτάρι τον εκνευρισμό τους για την διαιτησία. Χθες δεν συνέβη κάτι τέτοιο, αφού όλοι τους ήταν προετοιμασμένοι για το τι θα ζούσαν από πλευράς Τριτσώνη. Δεν έχω διάθεση να επικεντρώσω την αναφορά μου στην διαιτησία, γι' αυτό θα πω μόνο ένα πράγμα: Αλήθεια, η εικόνα του αγώνα δικαιολογεί ο Ολυμπιακός να έχει τελειώσει το ματς με μόνο μία κίτρινη κάρτα, αυτή του Τοροσίδη; Ρητορικό το ερώτημα και πάμε παρακάτω

Σαν τον Κοντρέρας άλλος κανείς

Για μένα το πιο σημαντικό μετά από ένα τέτοιο ματς είναι να εξάρω την παρουσία του Πάμπλο Κοντρέρας. Αυτού του αρχοντικού κεντρικού αμυντικού που κοσμεί με την παρουσία του το ελληνικό ποδόσφαιριο και θα μπορούσε με την ίδια άνεση να παίξει αμυντικό χαφ, ακόμη και δεκάρι. Για όσους γνωρίζουν από ΠΑΟΚ θα θυμούνται ότι έχει παίξει με επιτυχία το ρόλο του σέντερ φορ σε ορισμένα παιχνίδια. Ο Χιλιανός, λοιπόν, παρέα με τον σεληνιασμένο Μπρούνο Τσιρίλο ήταν οι κολώνες της αμυντικής λειτουργίας του ΠΑΟΚ που είχε προβλήματα μόνο στα γεμίσματα που γίνονταν σε κάθε στημένη φάση από τους παίκτες των "ερυθρολεύκων". Κάπως έτσι ήρθαν ορισμένες φάσεις που ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε την βοήθεια της τύχης-σε τρεις, συγκεκριμένα, φάσεις μιας και τα δύο από τα τέσσερα δοκάρια ήρθαν στην ίδια φάση για τους γηπεδούχους-η οποία όμως τον εγκατέλειψε και στο κόρνερ (που κατέληξε σε δοκάρι) του Γκαρσία και στη φάση του 1-0, με τον Τσουκαλά να παίρνει, άθελά του, τον χαρακτηρισμό του μοιραίου.

Την... άκουσε Κυπελλούχος

Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτοί οι δύο που έφεραν το θετικό αποτέλεσμα για τον ΠΑΟΚ. Ο Γκαρσία έκανε ένα γεμάτο ωριμότητα και αυτοσυγκράτηση παιχνίδι στη μεσαία γραμμή, ενώ ο Βιεϊρίνια ξεδίπλωσε το τεράστιο ταλέντο του, πετυχαίνοντας ένα πανέμορφο γκολ. Το χάι λάιτ, βέβαια, ήταν ο τρόπος που πανηγύρισε μετά το πλασέ στον Νικοπολίδη. Ο Πορτογάλος έκανε μία χαρακτηριστική κίνηση προς την εξέδρα καλύπτοντας το αυτί του, ίσως γιατί στο... βάθος άκουγε το θόρυβο που προκαλεί η κούπα του Κυπελλούχου. Χτύπησε και το χέρι του στη φανέλα για να δείξει αυτό που πολλές φορές έχει πει: Το δέσιμό του με τον ΠΑΟΚ, ο οποίος του έδωσε την ευκαιρία να δείξει το ταλέντο που κάποιοι έκριναν ότι δεν έκανε για την Πόρτο.

Δεν τελείωσε η πρόκριση

Όλα όμορφα και ωραία στο Καραϊσκάκη, όμως, υπάρχει και η ρεβάνς της Τούμπας, εκεί που οι παίκτες του ΠΑΟΚ θα πρέπει να διαχειριστούν πλέον τον τίτλο του φαβορί, τον οποίο σωστά-για ψυχολογικούς λόγους-προσπάθησε να αποποιηθεί ο βοηθός του Χάβου, Μπάμπης Μιχαηλίδης στη συνέντευξη Τύπου. Προσωπικά αυτοί οι παίκτες με έχουν πείσει ότι τα κρίσιμα ματς ξέρουν πώς να τα αντιμετωπίσουν. Και αυτό το ματς με τον Ολυμπιακό είναι το πιο κρίσιμο μέχρι το επόμενο στο θεσμό του Κυπέλλου. Για την ακρίβεια, μέχρι ο ΠΑΟΚ να σηκώσει την κούπα στον ουρανό του ΟΑΚΑ, αφού γι' αυτή την ομάδα ένας τίτλος θα είναι μία μεγάλη επιβράβευση.