"Είναι αυτονόητο ότι θα βγούμε πρώτοι στα πλέι οφ". Η δήλωση ανήκει στον Μάκη Χάβο και είχε γίνει στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε το τελευταίο ματς του ΠΑΟΚ στην κανονική περίοδο με αντίπαλο την Κέρκυρα. Πολλοί ενδεχομένως, με μία πρώτη ανάγνωση, να την χαρακτηρίσουν ως άστοχη, ωστόσο, προσωπικά, ακόμη και τώρα που ο ΠΑΟΚ είναι με την πλάτη στον τοίχο στα πλέι οφ, πιστεύω ότι είχε λογική στο χρονικό σημείο που έγινε.

Σε άρθρο εκείνης της περιόδου είχα σημειώσει ότι η μεγαλόστομη αυτή κουβέντα βγήκε από το στόμα του προπονητή του ΠΑΟΚ για να βοηθήσει στην ψυχολογική προετοιμασία των παικτών του εν όψει πλέι οφ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν συνοδεύτηκε από ανάλογες πράξεις. Για να γίνω πιο απλός:

Όταν ένας προπονητής βγαίνει τόσο επιθετικά στις τοποθετήσεις του παραμονές μίας σειράς αγώνων, περιμένεις ότι αυτή η επιθετικότητα θα μεταφερθεί με την ανάλογη αγωνιστική τακτική μέσα στο γήπεδο. Αν εξαιρέσει κανείς τα ματς στην Τούμπα που ο ΠΑΟΚ παραδοσιακά βγαίνει φουριόζος στο γήπεδο λόγω του κόσμου του, στα εκτός έδρας μεταμορφώθηκε σε μία φοβισμένη και μίζερη ομάδα. Μπορεί αυτό να μη φάνηκε στο Βόλο λόγω, κυρίως, της οξυδέρκειας του Βιεϊρίνια, όμως στο ΟΑΚΑ έκανε... μπαμ από χιλιόμετρα μακριά.

Τόσο με την ΑΕΚ, όσο και με τον Παναθηναϊκό είδαμε ένα σύνολο με μηδενική διάθεση να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, να κρατήσει τη μπάλα στα πόδια του και να επιχειρήσει αυτό να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα. Η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο ματς είναι ότι κόντρα στην Ένωση έκανε περισσότερα λάθη στα "στημένα", απ' ότι κόντρα στους "πράσινους".

Κάνω παρένθεση για να εκφράσω μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ απορία μου για τη φάση του γκολ του Ζιλμπέρτο Σίλβα. Τον Νο1 επιθετικό του ελληνικού πρωταθλήματος, τον Τζιμπρίλ Σισέ που σούταρε ανενόχλητος, ποιος τον μάρκαρε; Κι αν το ντουμπλάρισμα στα μαρκαρίσματα του Δέλλα (με Έτο, Αθανασιάδη) και του Ντιόπ (με Γκαρσία, Μαλεζά) κρίθηκε πετυχημένο στο ντέρμπι της Τούμπας με την ΑΕΚ, γιατί δεν επαναλήφθηκε, τουλάχιστον, στον Γάλλο το βράδυ της Κυριακής;

Ο Σαλπιγγίδης είναι επιθετικογενής;

Το γεγονός, βέβαια, ότι μετά το 1-0 του Παναθηναϊκού όλος ο ΠΑΟΚ βγήκε μπροστά για να κυνηγήσει ένα γκολ και η εικόνα του ματς άλλαξε άρδην, μεγαλώνει τον εκνευρισμό των οπαδών του ΠΑΟΚ. Πολύ απλά γιατί σ' αυτό χρονικό διάστημα φάνηκε ξεκάθαρα με ποιον τρόπο θα έπρεπε να αγωνιστούν οι φιλοξενούμενοι από το πρώτο λεπτό, καθώς απέναντί τους είχαν μία ομάδα με τεράστια μεσοαμυντικά προβλήματα.

Ο Χάβος, από την πλευρά του, δεν θέλησε να παραδεχθεί ότι η ομάδα του αγωνίστηκε με αμυντικογενή τακτική (σ.σ. δεν θυμάμαι στη θητεία του στον ΠΑΟΚ να έχει παραδεχθεί ποτέ δημόσια κάποιο λάθος του) και για να πείσει για το αντίθετο επικαλέστηκε την χρησιμοποίηση τεσσάρων επιθετικογενών παικτών στην ενδεκάδα. Αλήθεια, έχει σημασία αυτό; Κι αν κανείς διαφωνεί με το ρητορικό ερώτημα ας θυμηθεί το ρόλο του Σαλπιγγίδη στο παιχνίδι.

Στηρίζεται σε ξένες πλάτες

Δεν έχει σημασία, όμως, να μένουμε άλλο στο ντέρμπι. Άλλωστε, όταν μία ομάδα (ο ΠΑΟΚ στην προκειμένη περίπτωση) έχει τη δυνατότητα να "καθαρίσει τη μπουγάδα" με νίκη και δεν την θέτει ως βασικό στόχο στο παιχνίδι του, τότε τα σχόλια περιττεύουν. Για όσους δεν το είχαν σκεφτεί, την ώρα που οι παίκτες του "Δικεφάλου" πατούσαν στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ, ούτε η ισοπαλία τους διασφάλιζε, γιατί με νίκη της ΑΕΚ στο Βόλο, η Ένωση θα ήταν το ακλόνητο φαβορί για την πρωτιά. Όμως, αυτοί προτίμησαν να πάνε αποκλειστικά για το Χ και-όπως συνήθως συμβαίνει σ' αυτές τις περιπτώσεις-έχασαν.

Πλέον είναι αναγκασμένοι να στηριχθούν στα κέφια της ΑΕΚ, η οποία, όμως, αν ο ΠΑΟΚ κερδίζει στην Τούμπα τον Ολυμπιακό Βόλου θα είναι ουσιαστικά αδιάφορη.
Κλείνοντας, θα 'θελα να σημειώσω το εξής: Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στη ζωή από το να ξέρεις ότι είχες τις δυνατότητες να πετύχεις κάτι και τελικά να μην το καταφέρνεις από δικά σου λάθη. Φέτος, έγιναν πολλά πειράματα στον ΠΑΟΚ και είναι ώρα να εξαχθούν αποτελέσματα που θα οδηγήσουν σε σίγουρες λύσεις.

Υ.Γ. Θα διαπιστώσατε ότι στο κύριο κομμάτι του άρθρου μου δεν έκανα την παραμικρή αναφορά στη διαιτησία. Αν άρχιζα την ανάλυση του ντέρμπι από τον βοηθό Τάτση και τον Κάκο, τότε θα περνούσε σε δεύτερη μοίρα η κριτική για την εικόνα του ΠΑΟΚ που για μένα είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του αγώνα. Δεν θα διστάσω να τοποθετηθώ, λέγοντας ότι ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά προκάλεσε την τύχη του.

Διότι, όταν ο διαιτητής έχει πάρει (σωστά) πίσω ένα πέναλτι, δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους του Παναθηναϊκού να "φωνάζουν" ότι αδικήθηκαν και να στρέφουν μ' αυτό τον τρόπο ακόμη περισσότερο την ήδη φίλα προσκείμενη σφυρίχτρα προς αυτούς. Και αντί οι φιλοξενούμενοι να προσπαθήσουν να αποφύγουν τη δημιουργία φάσεων εντός της περιοχής τους, κατασκήνωσαν όλοι γύρω από το χώρο ευθύνης του Χαλκιά.