Τι να πρωτογράψεις για αυτόν τον ΠΑΟΚ. Τι να πρωτοπείς για την ψυχή των παικτών του Λάσλο Μπόλονι που καθήλωσαν ολόκληρη την Ελλάδα με το απίστευτης παλικαριάς παιχνίδι τους. Έκαναν μία εμφάνιση μοναδική, ανεπανάληπτη, βγαλμένη από τις πιο ένδοξες στιγμές της "ασπρόμαυρης" ιστορίας.

Μία εμφάνιση 100% ΠΑΟΚ. Με μυαλό, αυταπάρνηση και πάνω απ' όλα ψυχή. Πολλή ψυχή. Τόση που έκανε την πολυδιαφημισμένη Τότεναμ να λυγίσει παρότι έπαιζε για σχεδόν μία ώρα με παίκτη παραπάνω λόγω της άδικης αποβολής του Σταφυλίδη από τον ανεκδιήγητο Ολλανδό διαιτητή Νιχάους.

Που να πρωτοσταθεί στ' αλήθεια κανείς; Στο πανέμορφο και... σαν σε προπόνηση γκολ του Σαλπιγγίδη που με την εμφάνισή του έδωσε την πλέον πειστική απάντηση σε όλους εκείνους που ακόμη αμφισβητούν πόσο σπουδαίος παίκτης και ΠΑΟΚ είναι;Στο τέρας ψυχραιμίας και καθαρού μυαλού που φέρει το όνομα Πάμπλο Κοντρέρας και κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ ρισκάροντας ακόμη και τη σωματική ακεραιότητά του;

Στο δεινό εκτελεστή Στέφανο Αθανασιάδη που πριν οι Άγγλοι προλάβουν να συνέλθουν από το σοκ του 0-1 τους αποτελείωσε;Στον δαιμόνιο Γιώργο Γεωργιάδη που έκανε τους Άγγλους και όχι μόνο σκάουτερ να βάλουν το όνομά του στις λίστες τους;Ή στον τεράστιο Πάμπλο Γκαρσία, τον μεγαλύτερο ξένο ποδοσφαιριστή που φόρεσε ποτέ τη φανέλα του ΠΑΟΚ και αποτελεί τον ορισμό του ηγέτη;

Όχι, βέβαια, ότι και όλοι οι υπόλοιποι πήγαν πίσω. Ο Λάζαρ, ο Φωτάκης, ο Μαλεζάς, ο Έτο και ο πιτσιρικάς ο Κώστας Σταφυλίδης, όσοι μπήκαν αλλαγή στον αγώνα, ακόμη και ο Χαλκιάς που χρειάστηκε πολύ χρόνο να ξεπεράσει την άστοχη έξοδο που έφερε το 1-2 και την αποβολή, κατέθεσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν μέσα τους.

Και φυσικά ο κόσμος που έκανε το "Γουάιτ Χαρτ Λέιν" δεύτερη Τούμπα. Θα έχουν να το λένε στην Αγγλία για τους ΠΑΟΚτσήδες. Τους έζησαν μία φορά το 1997 στο "Χάιμπουρι" και άλλη μία μετά από 14 χρόνια και κατάλαβαν το μεγαλείο τους.

Ένιωσε το μεγαλείο και ο Μπόλονι

Μην ξεχάσουμε να συμπεριλάβουμε στο παζλ του θριάμβου και τον πρωτομάστορά του, τον Λάσλο Μπόλονι. Τον άνθρωπο που χθες ένιωσε πραγματικά το μεγαλείο του ΠΑΟΚ, ένιωσε πόσο μεγάλη ομάδα κοουτσάρει. Ο Ρουμάνος τεχνικός που πριν λίγες μέρες, μετά το 0-0 με την Κέρκυρα, έδειχνε απίστευτα ξενερωμένος, χθες ξανάνιωσε.

Έγινε ένα με τους παίκτες του και τον κόσμο και έδωσε την δική του μάχη από τον πάγκο, αναγκάζοντας στο φινάλε τον Χάρι Ρέντναπ να του σφίξει ιπποτικά το χέρι. Έχω την αίσθηση ότι μετά το χθεσινό θρίαμβο θα δούμε ακόμη καλύτερα πράγματα από τον 58χρονο τεχνικό.

Ζαγοράκη, Βρύζα είναι και δική σας βραδιά

Γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο πιεσμένοι είναι το τελευταίο διάστημα ο Θόδωρος Ζαγοράκης και ο Ζήσης Βρύζας. Μονίμως βρίσκονται στο στόχαστρο και "τ' ακούνε" για ό,τι κι αν συμβεί. Η ίδια η ομάδα που διοικούν, όμως, ήρθε να αποδώσει δικαιοσύνη. Να θυμίσει σε όλους ότι έχουν συμβάλλει κι αυτοί τα μέγιστα για να δημιουργηθεί η ΠΑΟΚάρα της Ευρώπης.

Αυτή η ομάδα που κάνει όλους του ΠΑΟΚτσήδες να περπατούν με το κεφάλι ψηλά. Ας απολαύσουν και οι δύο τις στιγμές μεγαλείου και ας κρατήσουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, ότι μία βραδιά μεγαλείου δεν μπορεί να σβηστεί από κανένα πικρόχολο σχόλιο και θα μείνει για πάντα στην ιστορία.

Υ.Γ. 1: Πρώτος ή δεύτερος, ο ΠΑΟΚ είναι στους "32" της Ευρώπης. Μπορεί να υπάρχει μπροστά το παιχνίδι με την Ρούμπιν, το μυαλό όλων, όμως, είναι στην κλήρωση. Τι θέλει ο οπαδός του ΠΑΟΚ να βρει μπροστά του; Όσο το δυνατό μεγαλύτερο αντίπαλο. Πολύ απλά γιατί αυτός ο ΠΑΟΚ... φτιάχνεται όταν αντιμετωπίζει μεγαθήρια...