Razvan’s way!

Πότε ήταν η προηγούμενη φορά που ο ΠΑΟΚ αισθάνθηκε ότι έκανε πραγματικά πρωταθλητισμό; Τη σεζόν 2009-2010, με τον Φερνάντο Σάντος στον πάγκο του. Κύριο χαρακτηριστικό εκείνης της ομάδας η σταθερότητα που έβγαζε κόντρα σε μικρομεσαίους αντιπάλους.

Αυτό που κάνει, δηλαδή, και ο τωρινός ΠΑΟΚ του Ραζβάν Λουτσέσκου και, μάλιστα, με καλύτερα αποτελέσματα πλέον. Αυτά που έφεραν το σερί των εννιά διαδοχικών νικών στην Super League, για το οποίο υπάρχουν προοπτικές να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο και να αποκτήσει ιστορικές διαστάσεις.

Ο ΠΑΟΚ δείχνει, πλέον, να ξεπερνά με άνεση εμπόδια που του βάζουν ομάδες όπως ο Λεβαδειακός, η Κέρκυρα, ο Απόλλων, κάτι που σε προηγούμενα χρόνια δεν ήταν δεδομένο.

Θα πει κανείς: Και πώς να αντισταθεί μία ομάδα όταν απέναντί της υπάρχουν μαζί ο Μάτος και ο Κάμπος (από τα δεξιά), ο Βιεϊρίνια και ο Μακ (από τα αριστερά), ο Πέλκας και ο Μαουρίσιο (από τον άξονα) και ο Πρίγιοβιτς; Ποιον να πρωτομαρκάρουν και σε ποιον να εστιάσουν;

Φέρτε ξανά στο μυαλό σας το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με τον Απόλλωνα. Οι γηπεδούχοι δημιουργούσαν με άνεση από τα άκρα, διέθεταν την ατομική ποιότητα να παίξουν από τον άξονα (όταν ο δεξιός μπακ περνά κάθετη πάσα σαν αυτή που έδωσε ο Μάτος στον Πρίγιοβιτς στη φάση του 3-0, ποια άλλη απόδειξη να ψάξει κανείς;) και είχαν… κατασκηνώσει κυριολεκτικά γύρω από την περιοχή του Χουάντερσον. Όποιος παρακολούθησε το παιχνίδι, θα συμφωνεί προφανώς με την άποψη ότι αδικεί τον ΠΑΟΚ το γεγονός ότι προηγήθηκε από… δώρα του Τσουκαλά και του Κονέ.

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΥΛΙΚΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ

Αν θέλουμε να επιμείνουμε στην σύγκριση του εφετινού ΠΑΟΚ και εκείνου του Σάντος, μάλλον θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι τώρα ο Δικέφαλος έχει πληρέστερο ρόστερ. Για την ακρίβεια, το πληρέστερο έμψυχο δυναμικό της σύγχρονης ιστορίας του. Διαθέτει παίκτες ποιότητα σε όλες τις θέσεις όχι μόνο για την ενδεκάδα, αλλά και για τον πάγκο της.

Είναι αυτό που ο Ραζβάν Λουτσέσκου είχε πει πριν λίγες μέρες στους παίκτες του, στην πρώτη μεγάλη ομιλία μέσα στο 2018: «Ένα μεγάλο όπλο μας έναντι των αντιπάλων μας είναι οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο και μπορούν ανά πάσα στιγμή να δώσουν λύσεις».

Και ο ίδιος φροντίζει με την διαχείριση που κάνει να τους κρατά, σχεδόν όλους (αυτούς που υπολογίζει), «ζεστούς». Μ’ αυτή τη λογική έριξε ως τρίτη αλλαγή στο ματς με τον Απόλλωνα τον Σάχοβ, ενώ νωρίτερα είχε επαναφέρει, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ότι θα έμπαινε ξανά τόσο γρήγορα σε ρυθμούς αγώνων, τον Ελ Καντουρί.

Αυτή η πληρότητα είναι που κάνει την ομάδα του Λουτσέσκου να υπερέχει έναντι του πολύ καλού υλικού που είχε στην διάθεσή του ο Σάντος. Ωστόσο, επειδή τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον ΠΑΟΚ (έχει μπροστά του το ματς Κυπέλλου με τον Ατρόμητο και τις.. εξόδους σε Αγρίνιο και Γιάννινα), είναι προφανές ότι το ζήτημα της αξιολόγησης του υλικού θα το ξαναβρούμε σύντομα μπροστά μας.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΟΥ…

Πιο μεγάλο θέμα, όμως, από αυτή καθαυτή την πληρότητα του υλικού του ΠΑΟΚ, είναι πόσο πολύ πιστεύει σ΄ αυτό το υλικό ο προπονητής του. Ο Ρουμάνος κόουτς, ούτε λίγο-ούτε πολύ, στη συνέντευξη Τύπου «φώναξε»: «Δεν έχουμε ανάγκη από μεταγραφές».

Μετά την απόκτηση του Αζεβέντο που έδειξε ότι τον θεωρεί άκρως ποιοτικό και γι’ αυτό ζήτησε να τον φέρουν έστω και ανέτοιμο στην Τούμπα, ο 48χρονος προπονητής δεν θέλει τίποτα άλλο. Η θέση του «αν βρεθεί κάποιος παίκτης που μπορεί να ανεβάσει πολύ πιο πάνω την ποιότητά μας, τότε ας έρθει» το οποίο πρόσθεσε, μάλλον πρέπει να εκληφθεί ως ένας κομψός τρόπος για να «διαχειριστεί» την παραδοσιακή πίεση που υπάρχει στην Τούμπα για μεταγραφές.

Ίσως και την θέληση του Ιβάν Σαββίδη να φέρει έναν-δύο παίκτες ακόμη στην ομάδα, για να μην μπορεί κανείς να του πει ότι δεν έκανε το παν για να έρθει ο πολυπόθητος τίτλος στην Τούμπα.

Πρέπει, λοιπόν, να υπογραμμίσουμε με έντονα γράμματα την στάση του Λουτσέσκου, γιατί βγάζει πλέον την αυτοπεποίθηση ενός προπονητή που δεν διστάζει να πει πώς είναι καλυμμένος με όσα του έχει προσφέρει η διοίκηση.

Και ουσιαστικά, να πάρει πάνω του την υπόθεση τίτλος. Ο Λουτσέσκου εκτιμά πως οι ισορροπίες που έχει πετύχει στα αποδυτήρια, το μοίρασμα που έχει κάνει στους ρόλους, το… ξεμπέρδεμα που έχει πετύχει μετά το καταστροφικό, σχεδόν, δίμηνο του Στανόγεβιτς, δεν πρέπει να τεθούν υπό αμφισβήτηση και είναι πιο σημαντικά από κάθε μεταγραφή.

Άφησε, βέβαια, ανοιχτό ένα «παράθυρο» για έναν ακόμη στόπερ που θα πάρει την θέση του Πούγγουρα στην τετράδα των κεντρικών αμυντικών (γι’ αυτό και είχε πει το «ΟΚ» και για τον Μολέντο), αλλά και να μην βρεθεί δεν έγινε και τίποτα. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς ο Σαββίδης θα αξιολογήσει την στάση του προπονητή.

Ο ΠΡΙΓΙΟΒΙΤΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ

Κλείνοντας, ένα σχόλιο για τον τρόπο που ο Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς αγωνίζεται και τα σχόλια περί υπερτροφικού εγωισμού που τον κάνει να βλέπει μόνο τα γκολ που σημειώνει ο ίδιος και να μην νοιάζεται για την πορεία της ομάδας.

Θα είδατε, προφανώς, την πάσα με μία που έδωσε στον Μακ στη φάση του 1-0. Στον παίκτη που πριν μία εβδομάδα, σε δύο φάσεις που έμοιαζαν με αυτή κόντρα στον Απόλλωναμε αντίστροφους τους ρόλους, δεν του είχε δώσει πάσα.

Ο Σέρβος απλά έκανε αυτό που όφειλε ως φορ της ομάδας του εκείνη την στιγμή, χωρίς να έχει κρατήσει μέσα του τα νεύρα της Κέρκυρας. Και αυτή είναι η παιδεία του. Και να σας αποκαλύψω και κάτι: Πρόσφατα, όταν ο Πρίγιοβιτς βρέθηκε σε παρέα ΠΑΟΚτσήδων, κάποιος του έθεσε το θέμα.

Τον ρώτησε ευθέως για τα σχόλια περί άκρατου εγωισμού και ο Σέρβος δεν αρνήθηκε να απαντήσει. «Δεν θυμάμαι καμία φορά που να μην έδωσα την μπάλα σε συμπαίκτη μου, ενώ ήταν σε καλύτερη θέση από μένα. Μπορείς να μου πεις μία φάση;» τόνισε, χωρίς να έχει άλλη απόκριση…