Αρχίζει ένα ματς που το περιμένει πώς και πώς όλος ο κόσμος από την πρώτη μέρα που έγινε η κλήρωση των ομίλων τουEuropa League.Θέλεις να εστιάσεις στο πως ο ΠΑΟΚ στέκεται απέναντισε μία σπουδαία ευρωπαϊκή ομάδα, όπως η Ντόρτμουντ.

Καταγράφεις τον αρχικό φόβο, αλλά και την ορμή των ποιοτικών μεσοεπιθετικών του γερμανικού συλλόγου, βλέπεις ότι σιγά-σιγά η ομάδα της Θεσσαλονίκης ισορροπεί. Στέκεται καλά, δείχνει ότι μπορεί να βγάλει ταχύτητα στην ταχύτητα των Γερμανών και το αποδεικνύει στη φάση του γκολ του Μακ. Ο Σλοβάκος πάνω στον αργό Σούμποτιτς-ο Τούντορ έχει διαβάσει καλά το ματς και φάνηκε και με την παρουσία τρίτου αμυντικού μέσου. Γκολάρα και όλοι έχουν αρχίσει να εκστασιάζονται.

Ξεπερνάς την ένταση στη θύρα 8 στις αρχές του δευτέρου μέρους. Κοιτάζεις προς τη θύρα 4 και διαπιστώνεις ότι ο εκνευρισμός είναι ελεγχόμενος. “Αυτή τη φορά δεν θα πατήσουν κάποιοι τη μπανανόφλουδα”,σκέφτεσαι.

Το ματς συνεχίζεται ο Όλσεν σε πάει από την αποθέωση στην απόλυτη απογοήτευση μέσα σε ένα λεπτό (από την απόκρουση στο φάουλ του Ρόις στο κάτι σαν έξοδο στη σέντρα του Κάστρο).

Το πρόβλημα του Σουηδού έξω από την εστία είναι καταγεγραμμένο. Απλά επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά. Οι Γερμανοί πιέζουν, οι δυνάμεις εγκαταλείπουν τους παίκτες του ΠΑΟΚ, αλλά λες “λογικό είναι, διαφορά επιπέδου και πρωταθλήματος. Πώς να συγκρίνεις ομάδα που συμμετέχει στο απίστευτου ρυθμού πρωτάθλημα της Μπουντεσλίγκα με τη δική μας Σούπερ Λιγκα;”.Ευτυχώς η τριάδα Κόστα (πραγματικός ηγέτης), Βίτορ και Τζαβέλλας κρατά γερά

Τα τελευταία λεπτά αποκτούν επικό χαρακτήρα. Μέσα σου, όμως, έχεις καταλήξει στο πόρισμα: “Ο ΠΑΟΚ βαδίζει σε καλό δρόμο. Γίνεται ανταγωνιστικός. Φέρνει ισοπαλία με τη Ντόρτμουντ και υπάρχει η αίσθηση ότι τσάμπα χάθηκε η νίκη”.

Θέλεις όλα αυτά να τα γράψεις. Να τα επικοινωνήσεις στον κόσμο. Να υπογραμμίσεις τη δουλειά που έκανε ο Άρνεσεν το καλοκαίρι στις μεταγραφές, να μιλήσεις για τον Ίγκορ Τούντορ που έχει κάνει διάνα στην επιλογή του γυμναστή στο πρόσωπο του Πάολο Αρτίκο. Και να υπογραμμίσεις με έντονα γράμματα το προπονητικό ταλέντο του και το πολύ καλό διάβασμα που έκανε στον αντίπαλο.

Η στιγμή που πετάς το πληκτρολόγιο

Έρχονται, όμως, μία χούφτα (τόσοι είναι οι 200 μπροστά στους 23.000) ανεγκέφαλοι να σε προσγειώσουν στη σκληρή πραγματικότητα. Να σου θυμίσουν ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει κλείσει τους λογαριασμούς του με ένα κομμάτι, το μελανό, του παρελθόντος του.

Αναδρομικά επεισόδια. Ναι, υπάρχουν και τέτοια. Μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο μετά το τέλος του αγώνα για να δώσουν απάντηση στους... άλλους ( τους Γερμανούς της Ντόρτμουντ ή του “κομμένου” συνδέσμου “Boyz Koln”της Κολωνίας, όπως ηBILDυποστηρίζει ή τους Έλληνες του συμπολίτη Άρη-αλήθεια τι είδους έλεγχος έγινε από την Αστυνομία και τους σεκιούριτι των δύο ομάδων έξω από τη θύρα 8;).

Ποιος ασχολείται με τον ΠΑΟΚ; “Έθιξαν την οπαδική μαγκιά μας και πρέπει να πάρουμε εκδίκηση”η λογική τους.

Για μερικά λεπτά παρακολουθείς ανέκφραστος -γιατί έχεις ξαναδεί το έργο αρκετές φορές- το κυνηγητό των σεκιούριτι και των αστυνομικών με τους πιτσιρικάδες, κυρίως, για να μην φθάσουν μέχρι τη θύρα 8. Τι να το κάνεις; Η ζημιά έγινε και πλέον ο ΠΑΟΚ εξαρτάται από τις διαθέσεις των ανθρώπων τηςUEFA σχετικά με την τιμωρία του.

Για μία ακόμη φορά οι λίγοι “νίκησαν” τους πολλούς που έδειξαν τη δυσφορία τους φωνάζοντας “πόσο μαλ...ες είσαστε”. Αλήθεια, ποιος είναι ο μαλ...ας τελικά; Η καφρίλα είναι ανίκητη, λοιπόν, κι αυτό αποδείχθηκε στην Τούμπα. Και θα παραμείνει ανίκητη όσο ο Ιβάν Σαββίδης θα το επιτρέπει. Το σύνθημα που βγήκε από τα χείλη της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΠΑΟΚτσήδων του δημιουργεί μία μεγάλη ευθύνη και υποχρέωση παράλληλα. Να προστατέψει την επένδυσή του στον ΠΑΟΚ.

Αυτόν τον ΠΑΟΚ που βλέποντας χθες τη “μπούκα” στο φινάλε έλεγες μέσα σου: “Αυτή η ομάδα κάνει δύο βήματα μπροστά και ένα πίσω. Ή μήπως το αντίστροφο”.

Το σίγουρο είναι ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν γίνεται ο ΠΑΟΚ να άγεται και να φέρεται από τις ορέξεις 100, 200 αλητών που νομίζουν ότι η ομάδα είναι δική τους. Και ο Σαββίδης δεν γίνεται να επενδύει σε παίκτες επιπέδου Μπερμπάτοφ που μετά το ματς αναρωτιόταν γιατί έγιναν όλα αυτά ( “να περάσουν τρεις-τέσσερις μήνες ακόμη και θα μάθεις και συ Βούλγαρε τις ιδιαιτερότητες της πόλης” ψιθύριζαν ορισμένοι που τον άκουγαν).

Να τον πληρώνει 2 εκ. ευρώ το χρόνο και να μην έχει ματς στην Ευρώπη να τον βάλει να παίξει ή να αγωνίζεται σε αναμετρήσεις κεκλεισμένων των θυρών...

Αστεία πράγματα. Και θα παραμείνουν έτσι όσο ο ΠΑΟΚ θα παραμένει ευάλωτος στις ορέξεις της θλιβερής μειοψηφίας. Το λόγο έχει μόνο ο Ιβάν...

Υ.Γ. Αν μετά το χθεσινό δεν λειτουργήσει το αίσθημα αυτοσυντήρησης στο ντέρμπι της Κυριακής με τον Ολυμπιακό, πραγματικά ο ΠΑΟΚ θα είναι άξιος της μοίρας του.