Τα διδάγματα μιας τεσσάρας
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει γι' αυτά που πρέπει να κρατήσει ο ΠΑΟΚ από το ματς στην Κομοτηνή και οδηγούν σε ακόμη πιο άμεση ανάγκη για επιπλέον μεταγραφές μετά την απόκτηση του Κώστα Κατσουράνη
Γράφαμε και πριν λίγες μέρες πώς από τη στιγμή που ο Ιβάν Σαββίδης ξεκαθάρισε ότι ο βασικός στόχος της σεζόν για τον ΠΑΟΚ είναι η κατάληψη της δεύτερης θέσης που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί για το Δώνη και τους παίκτες του. Γνωρίζουν ποιο είναι το κριτήριο της επιτυχίας γι' αυτούς στο τέλος της σεζόν και αυτό επηρεάζει προς το καλύτερο τη συνολική παρουσία τους στους αγώνες.
Ο Έλληνας τεχνικός δείχνει μεγαλύτερη ευελιξία στους σχηματισμούς και το στυλ παιχνιδιού της ομάδας του και οι ποδοσφαιριστές ακόμη περισσότερο πάθος και μαχητικότητα. Αυτά τα στοιχεία, όμως, δεν είναι πάντα αρκετά για να φέρουν τη νίκη και ειδικά για μία ομάδα που έχει υψηλούς στόχους κι αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στην Κομοτηνή.
Ο ΠΑΟΚ πίεζε από την αρχή της αναμέτρησης με τον Πανθρακικό, έπαιζε από το 39΄με παίκτη παραπάνω κι όμως στο γκολ δεν μπορούσε να φθάσει. Χρειάστηκε ο Λάζαρ να θυμίσει σε όλους την έννοια του σλάλομ στο ποδόσφαιρο για να κουνηθούν-επιτέλους-τα δίχτυα των γηπεδούχων.Μία ατομική ενέργεια, λοιπόν, μία έμπνευση της στιγμής, ήταν αυτή που "ξεκλείδωσε" το βαλιτσάκι που είχε μέσα τους τρεις βαθμούς και το ερώτημα που δημιουργείται είναι: πόσες φορές φέτος ο ΠΑΟΚ έχει βρει λύσεις με ανάλογο τρόπο;
Στη συντριπτική πλειοψηφία τους, τα γκολ που σημειώνει ο "Δικέφαλος" είναι απόρροια συντονισμένων επιθετικών ενεργειών και άψογων εκτελέσεων, κυρίως, από την πλευρά του Στέφανου Αθανασιάδη. Δεν είναι τυχαίο που ο Γιώργος Δώνης όταν έκανε την έκθεσή του προς το Σαββίδη, έβαλε ως πρώτη μεταγραφική προτεραιότητα την απόκτηση δύο μεσοεπιθετικών που να έχουν την ικανότητα διείσδυσης και δημιουργίας υπεροχής με απρόβλεπτες ενέργειες.
Αυτό ψάχνει ο Τσιστιακόφ στις περιπτώσεις του Λάζοβιτς, του Λούκας και του Βιεϊρίνια, γι' αυτό ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ είναι αποφασισμένος να πληρώσει και για αγορά αν χρειαστεί, και μάλιστα ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, για να πάρει παίκτες με αυτά τα χαρακτηριστικά.
Διαβάστε επίσης: Χακόμπο: "Έχουμε στοιχεία μεγάλης ομάδας", Βιβιάν: "Πρέπει να ξεκινάμε πιο δυνατά τα ματς", Η απίστευτη σύμπτωση ενός ρεκόρ.
Παίκτης-προσωπικότητα σε κάθε γραμμή
Εκτός της ατομικής ενέργειας είναι αναγκαίο σε ένα σύνολο πρωταθλητισμού να υπάρχουν παίκτες με έντονη προσωπικότητα. Το παράδειγμα της πρώτης εμφάνισης του Κατσουράνη με τη φανέλα του ΠΑΟΚ είναι χαρακτηριστικό. Δεν είναι ότι έκανε κάτι τόσο εντυπωσιακό σε επίπεδο ενεργειών, αλλά δια γυμνού οφθαλμού διαπίστωνε κανείς ότι με την παρουσία του δέσποζε στη μεσαία γραμμή και ανέβασε κατακόρυφα και την αυτοπεποίθηση των συμπαικτών του.
Για τον ΠΑΟΚ είναι απαραίτητο να υπάρχει τουλάχιστον ένας τέτοιος παίκτης σε κάθε γραμμή. Στην επίθεση υπάρχει ο Σαλπιγγίδης που σε κάθε ματς που περνάει ανεβάζει συνεχώς στροφές, αλλά και ο Αθανασιάδης, στα χαφ βρέθηκε ο Κατσουράνης για να καλύψει το κενό που έχει δημιουργηθεί από την απώλεια του Γκαρσία λόγω των συνεχών τραυματισμών του φέτος, στην άμυνα όμως;Εκεί εξακολουθεί να υπάρχει θέμα κι ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ, ο Χακόμπο δίνει σωτήριες λύσεις καλύπτοντας κενά και λάθη της αμυντικής γραμμής. Είναι, όμως, προφανές ότι και η πίσω ζώνη ψάχνει τον δικό της Κατσουράνη.
Μπορεί να είναι ο ίδιος ο 33χρονος άσος αν επιστρέψει δυνατός ο Γκαρσία στα χαφ, μπορεί και κάποιος άλλος. Το σίγουρο είναι ότι ο Βιβιάν, όση θέληση κι αν δείχνει, δεν μπορεί να γίνει ο "πατέρας" του Κατσικά και η κολώνα γύρω απ΄ την οποία θα χτιστεί η αμυντική λειτουργία του ΠΑΟΚ.
Κουβαλά μεγάλο πείσμα ο Σαλπιγγίδης
Θα ήθελα να κλείσω με δύο λόγια για τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη, τον ποδοσφαιριστή που είναι συνώνυμο του πείσματος και της προσήλωσης με την οποίο υπηρετεί ένα στόχο. Κι είναι ξεκάθαρο ότι αυτή τη σεζόν έχει μέσα του ένα πολύ μεγάλο πείσμα, το οποίο του δίνει ενέργεια και τον κάνει καλύτερο από παιχνίδι σε παιχνίδι. Το πείσμα να βάλει τη δική του σφραγίδα σ' αυτή τη σεζόν και να κερδίσει και πάλι το χειροκρότημα όλης της "ασπρόμαυρης" κερκίδας, χωρίς το φόβο να υπάρξουν ορισμένοι που θα τον αποδοκιμάζουν γιατί κάποτε έφυγε.
Προσέξετε: Δεν το ζητάει, ούτε μιλάει γι' αυτό. Τι διεκδικεί με την απόδοσή του μέσα στο γήπεδο, με τις διακρίσεις που φιλοδοξεί να έχει η ομάδα του. Αν συνεχίσει έτσι δεν θα αργήσει η ώρα να κλείσει μια και καλή το κεφάλαιο της αμφισβήτησης.