Το "παλεύει" με τους δικούς του όρους
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για τον Βλάνταν Ίβιτς που έχει καταφέρει να βάλει τη δική του σφραγίδα στον ΠΑΟΚ και να αποφύγει το λάθος που έκαναν όλοι οι... συνομήλικοί του και μη, προπονητές στην εποχή Σαββίδη.
Δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να το καταλάβεις. Το όνομά του βρίσκεται πίσω από κάθε κίνηση που γίνεται το τελευταίο διάστημα στον ΠΑΟΚ.
Την λύση συνεργασίας με τον Τζαβέλλα, την απόκτηση του Πρίγιοβιτς, την επικείμενη έλευση του Ουάρντα και του Ενρίκε, τις αλλαγές στο προπονητικό τιμ της ομάδας. Ο Βλάνταν Ίβιτς πείθει κάθε μέρα, ολοένα και περισσότερο, ότι είναι αποφασισμένος να παλέψει για την ευκαιρία (προπονητικής) ζωής που του δίνει ο ΠΑΟΚ με βάση τα δικά του πιστεύω.
Υπάρχει ένα πράγμα που δεν κάνει ο Σέρβος τεχνικός. Πολιτική ισορροπιών. Δεν πέφτει στην ίδια παγίδα που μπλέχτηκαν οι προκάτοχοί του στην εποχή Σαββίδη και στο τέλος αποχώρησαν άδοξα από τον ΠΑΟΚ. Το έκαναν όλοι (εξαιρούνται από τον κανόνα ο Γιώργος Δώνης που έτυχε να βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας στη μεταβατική προς την εποχή Σαββίδη περίοδο, αλλά και ο Χουμπ Στέφενες που, αφότου χάθηκε η ευκαιρία της συμμετοχής στους ομίλους του Champions League, δεν είχε όρεξη για πολλά-πολλά). Από τον Γιώργο Γεωργιάδη (με το ελαφρυντικό πάντως ότι δεν πήρε ποτέ την ομάδα από την αρχή για να τη στήσει εκείνος), μέχρι τον Άγγελο Αναστασιάδη.
Ποτέ δεν απαίτησαν να γίνουν αυτά που είχαν στο μυαλό τους, ακόμη και όταν βρέθηκαν σε περίοδο που αισθάνονταν δυνατοί. Ο Γ. Χ. μετά την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας και ο Άγγελος όταν είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και ο ΠΑΟΚ φιγούραρε στην κορυφή της βαθμολογίας (η περιβόητη ιστορία με τη λίστα μεταγραφών που έδωσε καθόλου επιτακτικά).
Υπάρχει και ο Τούντορ που αποτελεί μία ξεχωριστή-αλλοπρόσαλλη-περίπτωση από μόνος του. Πήρε μεγαλύτερη στήριξη σε σχέση με τους άλλους δύο, αλλά δεν είχε ξεκάθαρο πλάνο και γρήγορα αντανακλαστικά για να δίνει λύσεις στα προβλήματα που προέκυπταν (χαρακτηριστικό παράδειγμα η “πληγή” με τις θλάσεις)
Σπάει αυγά ο Βλάνταν
Αντίθετα, ο Ίβιτς ακολούθησε διαφορετικό δρόμο. Σε κάθε κομμάτι της σεζόν μέχρι τώρα έκανε αυτά που είχε τη δύναμη να "περάσει'' από τη διοίκηση. Στην αρχή προχώρησε σε αλλαγές στο τεχνικό τιμ, την καθημερινότητα στις προπονήσεις και τον εξοπλισμό στις εγκαταστάσεις (ψηφίζοντας μάλιστα ξεκάθαρα "ναι στη Μεσημβρία" που ο Τούντορ πήγε να βγάλει άχρηστη) και κέρδισε το πρώτο μεγάλο στοίχημα εκμηδενίζοντας τις θλάσεις.
Παράλληλα, έστησε μία ομάδα με αρχή μέση και τέλος. Ελκυστική στο μάτι του θεατή και-κάτι στο οποίο δεν έχουμε δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα χωρίς τώρα-χωρίς νεύρα. Ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα με τις λιγότερες κάρτες στο πρωτάθλημα και αυτό αποτελεί απόρροια της ηρεμίας και της συγκέντρωσης στα αποδυτήρια που μεταφέρεται και στον αγωνιστικό χώρο.
Πιάσαμε τη "μαγική" λέξη: Αποδυτήρια. Όταν ένιωσε ότι χάνει τον έλεγχο εκεί και πιστεύοντας ότι έπρεπε να ανακτηθεί η ισορροπία δεν δίστασε να βγάλει στη... σέντρα τον Γιώργο Τζαβέλλα, παρότι ο διεθνής αμυντικός δύο μήνες πριν είχε κάνει απευθείας με τον Ιβάν Σαββίδη τις συζητήσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του.
Σωστό-λάθος θα κριθεί στον χρόνο (προς το παρόν τα αποτελέσματα δείχνουν ότι κάτι άλλαξε), το σίγουρο είναι ότι ο 39χρονος τεχνικός μέτρησε σωστά την ισχύ που απέκτησε από την νίκη επί της Φιορεντίνα και μετά και την πρόκριση στους “32” του Europa League.
Ήταν το χρονικό σημείο που αποφάσισε ότι μπορούσε, όπως και έγινε, να φέρει τον βοηθό (Μίλος Βεσελίνοβιτς) που είχε επιλέξει από το καλοκαίρι και να προωθήσει τον Πέταρ Μιλκάνοβιτς σε ρόλο πρώτου γυμναστή, όπως αρχικά είχε συμφωνήσει μαζί του. Ο Γιάννης Θωμαΐδης (βοηθός) και ο Δημήτρης Δανιηλίδης (γυμναστής) είχαν ενημερωθεί από τον ίδιο το καλοκαίρι ότι η συνεργασία τους θα είναι προσωρινή, σίγουρα όμως δεν περίμεναν την άκομψη αποχώρηση στα μέσα της περιόδου. Ο Ίβιτς , όμως, πέρα από συναισθηματισμούς, έκανε πάλι αυτό που είχε στο μυαλό του, πολύ απλά γιατί θέλει να κριθεί από τις δικές του ιδέες και με συνεργάτες δικής του επιλογής.
Τα "θέλω" του, πλέον, τα περνά και στις μεταγραφές. Ο ΠΑΟΚ επέμεινε μέχρι τέλος στην περίπτωση Ανσαριφάρντ, γιατί άρεσε στον προπονητή του, κινήθηκε και πήρε τον Πρίγιοβιτς γιατί η εισήγησή του ήταν άκρως θετική και με ανάλογο τρόπο προχωρά και στις περιπτώσεις Ενρίκε και Ουάρντα. Για τον Αιγύπτιο, μάλιστα, ο κόουτς του "Δικεφάλου" ήδη κάνει σκέψεις χρησιμοποίησής του στον άξονα.
Ενεργοποίησε εκ νέου τον Κάτσε που πέρσι η διοίκηση είχε πάρει την απόφαση να φύγει χωρίς να μετρήσει τη γνώμη του και επανέφερε τον Χατζηισαΐα γιατί αντιλήφθηκε και εκείνος ότι υπήρχε λογική στα επιχειρήματα της δεύτερης ευκαιρίας σε ένα νεαρό παιδί που είχε μόλις έξι μήνες παρουσίας στον ΠΑΟΚ όταν αρχικά είχε αποφασίσει να τον κόψει από την πρώτη ομάδα.
Απ' όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, ο ΠΑΟΚ κινείται σε ρυθμούς Ίβιτς. Ο ίδιος ξέρει πολύ καλά ότι η φωνή του θα παραμένει ισχυρή όσο τα αποτελέσματα είναι τέτοια που θα κρατούν τον ΠΑΟΚ εντός στόχων. Γι' αυτό και φροντίζει να τα διεκδικεί με τον δικό του τρόπο, χωρίς συμβιβασμούς. Έτσι στο φινάλε, όποια κι αν είναι η τελική κατάληξη, θα μπορεί να λέει πως έκανε ό,τι πίστευε σωστό...
Photo credits: Eurokinissi
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
