Το "πάσα-πάσα" του Τούντορ
Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για τη συνέπεια λόγων και έργων- που λείπει από τους Έλληνες πολιτικούς- του Κροάτη τεχνικού του ΠΑΟΚ και εκφράστηκε μέσα από το εντυπωσιακό 4-1 επί της Ντνίπρο.
Μπορεί κανείς να συνδέσει όλα όσα συμβαίνουν στην ελληνική πολιτική σκηνή, με την δουλειά που κάνει ο Ίγκορ Τούντορ στον ΠΑΟΚ; Φαινομενικά όχι, ωστόσο, υπάρχει ένα σημείο που προσφέρεται για συγκρίσεις. Ποιο είναι αυτό;
Η συνέπεια λόγων και έργων… Δυστυχώς, στη χώρα μας έχουμε όλοι «μπερδευτεί» ως ενεργοί πολίτες και ψηφοφόροι από τα όσα λένε οι πολιτικοί μας. Είτε κοιτάμε δεξιά ή αριστερά, είτε μένουμε προσκολλημένοι στο κέντρο… ψάχνουμε με το κιάλι να βρούμε ποιος ακολουθεί στην πράξη όλα όσα έλεγε επί μήνες και ειδικά πριν την προεκλογική περίοδο. Οι αντιμνημονιακοί γίνονται μνημονιακοί (όπως είχαν κάνει λίγα χρόνια νωρίτερα και εκείνοι τους οποίους διαδέχτηκαν), το «όχι» και το «ναι» που μας ζητούσαν στο δημοψήφισμα κατέληξαν επί της ουσίας να σημαίνουν το ίδιο πράγμα.
Ακριβώς αντίθετο είναι το σκηνικό στον ΠΑΟΚ. Ο άπειρος Ίγκορ Τούντορ, που από πολλούς αντιμετωπίζεται με διστακτικότητα και επιφύλαξη, έχει καταφέρει μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να χτίσει μία βάση εμπιστοσύνης στη σχέση του με τον απλό οπαδό της ομάδας. Του υπόσχεται λίγα, αλλά υλοποιήσιμα. Δεν μιλά για τίτλους, δεν μιλά για πρωτιές και διακρίσεις, παρά μόνο για δουλειά και μία ομάδα που θα παίζει ποδόσφαιρο ελκυστικό και με πλάνο. Και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει. Όχι, δεν είναι σκέψεις ενθουσιασμού ελέω της τεσσάρας κόντρα στη φιναλίστ του Europa League, Ντνίπρο, αυτές που καταγράφω στο κείμενό μου. Είναι το συμπέρασμα απ’ όλα όσα έχω δει σε τρία φιλικά και πληροφορούμαι ότι γίνονται καθημερινά στις προπονήσεις.
Μαθαίνοντας να χτίζει παιχνίδι
Το πρωί της Παρασκευής δόθηκε στη δημοσιότητα ένα video με τις απαντήσεις του 37χρονου προπονητή σε ερωτήματα απλών φιλάθλων. Μεταξύ αυτών υπήρχε και μία αναφορά στον τρόπο παιχνιδιού που θέλει να εφαρμόζει η ομάδα του. «Δεν θέλω παιχνίδι με μακρινές μπαλιές» τόνισε και αυτό ακριβώς είναι που προσπαθεί να κάνει ο νέος ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος προσπαθεί να χτίσει το παιχνίδι «πάσα-πάσα» ανεβάζοντας σταδιακά τις γραμμές του στον αγωνιστικό χώρο. Και δεν το κάνει τυχαία. Το κάνει με πλάνο. Με τον Περέιρα και τον Λούκας να ψάχνουν τους κενούς χώρους στην αντίπαλη άμυνα, τους πλάγιους να ανεβαίνουν και συγκεκριμένους κεντρικούς χαφ (Πέλκας και Μυστακίδης στο τελευταίο ματς) να κινούνται ως κρυφοί φορ.
Κάπως έτσι, ο ΠΑΟΚ έχει καταφέρει να παρουσιάζει σε κάθε ματς μεγάλη παραγωγή φάσεων, χωρίς να ψάχνει μόνιμα την αντεπίθεση και να βασίζεται στην μακρινή μπαλιά ακριβείας. Δείγμα της δουλειάς που γίνεται καθημερινά και η βάση για να αισιοδοξεί κανείς για το τι μπορεί να πετύχει φέτος ο ΠΑΟΚ. Ένα ακόμη στοιχείο είναι και η αποτελεσματικότητα στα στημένα. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι με την Ντίπρο σημειώθηκαν δύο τέρματα από εκτέλεση κόρνερ και άλλο ένα από φάουλ. Κι αυτό το κομμάτι είναι μέρος της καθημερινής δουλειάς, στην οποία εστιάζει ο Τούντορ κάθε φορά που μιλά και με τις πράξεις του στηρίζει όσα αναφέρει.
Η ανάγκη ενίσχυσης παραμένει
Επειδή το επόμενο παιχνίδι που θα δώσει ο ΠΑΟΚ είναι το επίσημο κόντρα στη Λοκομοτίβα, όλοι μιλούν για άριστη πρόβα τζενεράλε στο φιλικό με την Ντνίπρο. Ως φράση κλισέ, την οποία και εγώ χρησιμοποιώ, μπορούμε να τη δεχθούμε, επί της ουσίας (και το έγραψα και στο προηγούμενο άρθρο μου μετά την ήττα από τη Μπόχουμ), όμως, ο ΠΑΟΚ δεν χρειαζόταν πρόβα τζενεράλε για να νιώσει το απόλυτο φαβορί κόντρα στους Κροάτες. Ακόμη και με μία συμβατική εμφάνιση στο φιλικό με την Ντνίπρο, δεν θα έμπαινε ερώτημα του στυλ «μπορεί να περάσει ο ΠΑΟΚ τη Λοκομοτίβα ναι ή όχι;».
Ο ΠΑΟΚ έχει την απαιτούμενη ποιότητα να περάσει και χωρίς άλλη μεταγραφή τους Κροάτες. Η όποια συζήτηση γίνεται για το «από κει και έπειτα». Και επιτρέψτε μου να πω ότι οι ενδοιασμοί για την αποτελεσματικότητα των στόπερ και το κατά πόσο ο ΠΑΟΚ είναι καλυμμένος στις θέσεις των φουλ μπακ για το 3-5-2 παραμένουν. Κλείνοντας, θέλω να υπογραμμίσω ένα ακόμη ενθαρρυντικό στοιχείο. Ο Τούντορ, όσο κυλούν οι μέρες, μαθαίνει καλύτερα το υλικό του. Και η αλλαγή θέσης του Μυστακίδη στο ματς με τη Ντνίπρο είναι μία πολύ καλή απόδειξη…
Υ.Γ. Για τον Χαρίση λέμε από την αρχή πολύ καλά λόγια. Ας μην αδικήσουμε και τον Κοροβέση, που μπορεί να αποτελέσει μία πολύ αξιόπιστη εναλλακτική λύση.