Κάθε ματς των πλέι οφ που περνάει ο ΠΑΟΚ αποδεικνύει πόσο έχει αλλάξει ως ομάδα και πόσο ισχυρό χαρακτήρα δημιουργεί. Τελευταία απόδειξη το ντέρμπι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ που θύμισε ως ένα βαθμό τον αγώνα στη Λεωφόρο.

Εκεί ήταν ο Τζιόλης που αποβλήθηκε στο 20', τώρα ο Τζαβέλλας που είδε την άγουσα προς τα αποδυτήρια γιατί ανέτρεψε τον Πέκχαρτ ως τελευταίος παίκτης στο 32'.

Ο ΠΑΟΚ αυτή τη φορά έμεινε για 16 λεπτά με παίκτη λιγότερο (από το 48' φρόντισε ο Πέκχαρτ να έρθουν και πάλι σε ισορροπία οι δύο ομάδες), ωστόσο δεν αισθάνθηκε ουσιαστική απειλή από την ΑΕΚ.

Η Ένωση είχε ουσιαστικά δύο πολύ καλές στιγμές από στημένες φάσεις (με Κολοβέτσιο και Αραβίδη) και ένα παρ’ ολίγο… δώρο προς τον Γιόχανσον από την άμυνα του ΠΑΟΚ που "απάντησε" με το δοκάρι του Ροντρίγκες και το πλασέ του Κλάους.

Ουσιαστικά, η ομάδα του Βλάνταν Ίβιτς απειλήθηκε μόνο από τα δικά της ατομικά λάθη (μέχρι ενός σημείου δικαιολογούνται από την κούραση) τα οποία κάλυπτε με την ομαδική προσπάθεια και τις αλληλοκαλύψεις.

Την βοήθησε βέβαια και το γεγονός ότι και η ΑΕΚ δεν ήταν όσο φρέσκια θα ήθελε και φυσικά στερήθηκε έναν παίκτη που έχει τον τρόπο του στα μεγάλα ματς, τον Ράφικ Τζεμπούρ.

Για μία ακόμη φορά, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ πείθει ότι είναι καλύτερος, έστω και στα σημεία από τους αντιπάλους του (σε οργάνωση, βάθος και διαχείριση του έμψυχου δυναμικού) και αυτό δίνει απάντηση στο πως κατάφερε από τους μηδέν βαθμούς στην εκκίνηση των πλέι οφ να φθάσει στους 11.

Μέσα σ’ όλα σημειώστε και ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που πρέπει να υπογραμμιστεί έντονα: Μετά από αρκετό καιρό, παίκτες και τεχνική ηγεσία μπορούν και κοντρολάρουν τις αντιδράσεις τους για τη διαιτησία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με την φάση που ο Μπαρμπόζα έριξε αγκωνιά στον Κίτσιου και δεν αποβλήθηκε.

Σε άλλη περίοδο -και ειδικά με Τούντορ στον πάγκο- θα έπεφταν όλοι πάνω στον διαιτητή και οι αντιδράσεις θα τους έβγαζαν από τη συγκέντρωση του αγώνα. Τώρα δεν αποπροσανατολίστηκαν ούτε μία στιγμή.

Καιρός να βάλει από κάτω τον Παναθηναϊκό

Όλα όσα καταγράφηκαν πιο πάνω περιγράφουν το πώς ο ΠΑΟΚ έφτασε να θεωρείται το φαβορί για την πρωτιά. Όμως έχει φάει τον γάιδαρο και του έχει μείνει η ουρά. Και αυτή είναι το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

Εκεί θα παιχθούν τα πάντα και όπως είπε ο Βλάνταν Ίβιτς "αυτό που έχουμε καταφέρει μετά και το ματς με την ΑΕΚ είναι ότι έχουμε αποφύγει την τελευταία θέση".

Πρέπει, όμως, να σημειώσουμε ότι ΠΑΟΚ δεν έχει καταφέρει να υποσκελίσει ΠΟΤΕ μέχρι σήμερα τον Παναθηναϊκό στα πλέι οφ. Όσες φορές συμμετείχα μαζί οι "πράσινοι" κατακτούσαν την πρώτη θέση και ο ΠΑΟΚ… όλες τις άλλες.

Το 2008-2009 ήταν τρίτος, το 2010-2011 δεύτερος, το 2011-2012 τελευταίος, το 2013-2014 δεύτερος (τότε υπήρχε η περιβόητη απόφαση να αφαιρεθούν τρεις βαθμοί από τον ΠΑΟΚ στα πλέι οφ για επεισόδια στο Κύπελλο, που αν τους είχε θα έβγαινε πρώτος) και πέρυσι τελευταίος. Τις δύο σεζόν που δεν υπήρχε Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ κατέκτησε την πρώτη θέση. Το 2009-2010 και το 2012-2013.

Μιλάμε, με απλά λόγια, για τον κακό δαίμονα του ΠΑΟΚ. Τον οποίο ήρθε η ώρα να ξορκίσει ο Δικέφαλος. Και η αλήθεια είναι ότι οι συνθήκες μοιάζουν ιδανικές. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει χάσει φέτος από τον Παναθηναϊκό. Όχι μόνο με Ίβιτς, αλλά και με Τούντορ. Πήρε συνολικά δύο ισοπαλίες στη Λεωφόρο και μία νίκη με τριάρα από το ημίχρονο στην Τούμπα.

Και, επιπλέον, ο Παναθηναϊκός θα ανέβει Τούμπα πιο ελλιπής από ποτέ. Εκτός του Μπεργκ και του Βιγιαφάνες (για τον οποίο εκκρεμεί η έφεση σήμερα), υπάρχει τιμωρημένος ο Ταυλαρίδης, ο Τελάντερ, ο Πράνιτς και ο Λαγός που είναι τραυματίες, ο Σάντσεθ και ο Εσιέν που δεν υπολογίζονται.

Επιστρέφει βέβαια ο Λουντ και από την άλλη έχει και ο ΠΑΟΚ τις απουσίες του με Μακ, Κάτσε, Τζαβέλλα, Μυστακίδη και Ζάιρο (και τον μακροχρόνια τραυματία Κωνσταντινίδη), όμως η ζυγαριά γέρνει υπέρ του ΠΑΟΚ.

Αν όχι τώρα τότε πότε, τη στιγμή μάλιστα που στον ΠΑΟΚ αρκεί για την πρωτιά και η ισοπαλία;

Υ.Γ. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να κερδίζει τις εντυπώσεις στα πλέι οφ, οφείλουμε όμως να σημειώσουμε ότι η συνολική ποιότητα των παικτών και κατ’ επέκταση των ομάδων που συμμετέχουν φέτος είναι κατώτερη προηγούμενων χρόνων.