Ζαγοράκης και παρασκήνιο δεν πάνε μαζί

Πάνε δύο χρόνια από τότε που ο Σοφοκλής Πιλάβιος ανέλαβε τα ηνία της ΕΠΟ και ειλικρινά δεν έχω καταλάβει ακόμη ποια είναι η φιλοσοφία του για το ρόλο της Ομοσπονδίας στο ποδόσφαιρο.

Άλλοτε εμφανίζεται δυναμικός και με θέληση να αλλάξει όλα τα κακώς κείμενα στο χώρο του ποδοσφαίρου και άλλοτε μετατρέπεται σε απλό παρατηρητή των γεγονότων αφήνοντας τα πράγματα να εξελιχθούν με τον γνωστό... παραδοσιακό τρόπο.

Οι παλινωδιες της Πειθαρχικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας στις εκδικάσεις των υποθέσεων του Ολυμπιακού (για τον Μιραλάς), της ΑΕΚ (για τα επεισόδια στο ματς με τον Παναθηναϊκό) και του ΠΑΟΚ (για τα επεισόδια στον αγώνα με την ΑΕΚ) αν μη τι άλλο καταδεικνύουν τη σύγχυση που υπάρχει σε επίπεδο ηγεσίας του ελληνικού ποδοσφαίρου, που ενώ θέλει-κατά τα λεγόμενα του κ. Πιλάβιου-να κάνει βήματα μπροστά, οπισθοδρομεί συνεχώς.

Μόνο τυχαίο δεν είναι, κατά την άποψή μου, που ποδοσφαιράνθρωποι σαν τον Θόδωρο Ζαγοράκη δείχνουν πολλές φορές ανήμποροι να λειτουργήσουν στο... ξεχωριστό (sic) περιβάλλον του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Όσοι έχετε τη δυνατότητα να πάρετε κλίμα από όσα συμβαίνουν στη Θεσσαλονίκη τις τελευταίες ώρες, θα έχετε αντιληφθεί την πίεση που δέχεται ο πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ από μεγάλη μερίδα οπαδών να μην μείνει στην ανακοίνωση που εξέδωσε όταν οριστικοποιήθηκε ότι η Πειθαρχική της ΕΠΟ δεν θα εκδικάσει την υπόθεση του ΠΑΟΚ τη Δευτέρα (28/3), αλλά να προχωρήσει σε πιο ακραίες μορφές αντίδρασης.

Πολλοί μέμφονται τον Ζαγοράκη γιατί δεν πήγε πριν από μέρες στα γραφεία της ΕΠΟ για να δημιουργήσει ένταση προκειμένου να περάσει το δίκαιο-και αυτό το παραδέχθηκαν και η Λίγκα και ο Πιλάβιος, έστω και καθυστερημένα- αίτημα του ΠΑΟΚ. Τον κατηγορούν γιατί δεν φροντίζει να ισχυροποιηθεί στο παρασκήνιο, θωρακίζοντας έτσι τον ΠΑΟΚ. Με απλά λόγια ζητούν από τον πρόεδρο της ομάδας τους να γίνει ένας παράγοντας σαν όλους τους υπόλοιπους στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Το τραγικό της όλης ιστορίας είναι ότι με όλα αυτά που συμβαίνουν σε επίπεδο οργάνων απονομής δικαιοσύνης, κανείς δεν μπορεί να αντικρούσει τις παραπάνω απόψεις, να πείσει ότι ακόμη και στις μέρες μας μπορούν να σταθούν ποδοσφαιράνθρωποι, με σύγχρονες αντιλήψεις διοίκησης.

Δεν έχω πρόθεση ούτε να αγιοποιήσω τον Ζαγοράκη (ο οποίος, παρότι έχει καταδικάσει δημόσια αρνητικές συμπεριφορές σε ματς του ΠΑΟΚ, δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που είχε για να κρατήσει τους λίγους ανεγκέφαλους μακριά από την Τούμπα), ούτε να υποστηρίξω ότι ο ΠΑΟΚ θα αντιμετωπίσει πρόβλημα ύπαρξης αν ο νυν πρόεδρος κουραστεί και αποχωρήσει.

Το μέγεθος του συλλόγου είναι πολύ πιο πάνω από οποιοδήποτε πρόσωπο και το μόνο βέβαιο είναι ότι ο ΠΑΟΚ θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Όμως, για το ίδιο το ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελεί μέγιστο πρόβλημα αν άνθρωποι σαν τον Ζαγοράκη αισθάνονται "πνιγμένοι" από το ασφυκτικό περιβάλλον του. Και αυτό είναι που θα 'πρεπε πρώτο απ' όλους να απασχολεί τον πρόεδρο της ΕΠΟ, Σοφοκλή Πιλάβιο.