Στο πιο οριακό φετινό της παιχνίδι, που ήταν στα Γιάννενα απέναντι στον ΠΑΣ, η ΑΕΚ μπήκε με έναν σχηματισμό που δοκίμαζε για πρώτη φορά στην φετινή σεζόν. Και βγήκε από το γήπεδο όχι μόνο με το εμφατικό 4-0, αλλά και με την γενική παραδοχή πως αυτό το σύστημα της ταιριάζει γάντι.

Ωστόσο στα δυο ματς που ακολούθησαν, για το πρωτάθλημα και το κύπελλο, έπρεπε να απαντηθούν δυο καίρια ερωτήματα. «Είναι λογικό να πάει η ΑΕΚ σ’ ένα ματς με τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ με τριάδα στο κέντρο της άμυνας;». Το πρώτο. «Είναι λογικό να πάει η ΑΕΚ ακόμα και με τον Κισσαμικό που είναι ομάδα Β' εθνικής, μέσα στο ΟΑΚΑ, με τριάδα στο κέντρο της άμυνας;». Το δεύτερο.

Οι νίκες με 3-0 και 5-0 αντίστοιχα, απάντησαν και στα δυο ερωτήματα. Και αφού (και) σ’ αυτά τα δυο ματς πιστοποιήθηκε πως αυτό το 3-5-2, όχι απλώς δεν είναι συντηρητικό και αμυντικογενές, αλλά δίνει επιθετική παραγωγικότητα μαζί με τα αποτελέσματα, τότε πλέον μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού. Αν δεν συμβεί κάτι τρομερό κι φοβερό, η ΑΕΚ θα πορευτεί μ’ αυτόν τον σχηματισμό μέχρι και το τέλος της σεζόν. Και πολύ καλά θα κάνει.

Την έψαχνε άλλωστε πολύ καιρό, αυτή την εικόνα που βρήκε στα τελευταία της παιχνίδια. Ακόμα και με τον Κισσαμικό. Και πριν κάποιος σκεφτεί πως δεν μπορεί να είναι κριτήριο ένα ματς απέναντι σε ομάδα με τέτοια διαφορά δυναμικότητας, ας θυμηθεί πως η ισοπαλία και η τραγική εμφάνιση στο πρώτο ματς στα Χανιά, μ’ αυτόν τον αντίπαλο, λίγο έλειψε να διαλύσει το σύμπαν της ΑΕΚ.

Προφανώς και στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μαγικά ραβδάκια, που να μπορούν να αλλάξουν την εικόνα μιας ομάδας, μέσα σ’ ένα βράδυ. Όμως η ΑΕΚ δεν χρειαζόταν μαγικά για να ξαναγίνει ανταγωνιστική. Διάολε, οι ίδιοι παίκτες πριν από εννέα μήνες κατέκτησαν το πρωτάθλημα και πριν από πέντε πήραν μια υπερβατική πρόκριση στους ομίλους τουChampionsLeague. Και το δεύτερο το πέτυχαν με τον Ουζουνίδη προπονητή. Εκείνο που χρειαζόταν η ΑΕΚ, ήταν να ξαναβρεί τρόπο να παίξει μια μπάλα που να της ταιριάζει και να την γουστάρει. Και όταν θα τον έβρισκε αυτόν τον τρόπο, θα ξαναρχόταν και αυτοπεποίθηση και το κέφι και η διάθεση. Όπως και έγινε. Και ο τρόπος για να ξαναπαίξει αυτή την μπάλα, ήταν να βρει το σύστημα που θα της το επέτρεπε. Έχουν αναλυθεί ενδελεχώς οι λόγοι, που αυτό το 3-5-2, ταιριάζει γάντι στην ΑΕΚ και δεν χρειάζεται επανάληψη.

Αυτή ωστόσο η στροφή που έκανε ο Ουζουνίδης, κλειδώνοντας στο συρτάρι σύστημα καθιερωμένο αλλά δυσλειτουργικό και αντικαθιστώντας το μ’ ένα εντελώς καινούργιο, μοιάζει βγαλμένη από την έμπνευση του Κόντε πριν από 2,5 χρόνια. Τότε που η Τσέλσι πήγαινε κατά διαόλου στο πρωτάθλημα, στο ματς με την Άρσεναλ έχανε με 3-0 στο ημίχρονο και μέσα από τα αποδυτήρια κιόλας, στην ανάπαυλα, ο Ιταλός αποφάσισε να επιστρατεύσει ένα σχήμα 3-4-3. Το καθιέρωσε και μ’ αυτό πήρε το πρωτάθλημα.

Κλειδί για να λειτουργήσει σωστά αυτό το νέο σχήμα του Κόντε, ήταν η καθιέρωση του παροπλισμένου Μόουζες σε ρόλο δεξιού φουλ μπακ και η μετακίνηση του Αθπιλικουέτα από δεξί άκρο της άμυνας σε θέση στόπερ. Όπου Μόουζες, βάλτε τον Γκάλο και όπου Αθπιλικουέτα, βάλτε τον Μπακάκη.

Επίσης, το πιο σημαντικό πλεονέκτημα που έδωσε στην Τσέλσι εκείνη η αλλαγή, ήταν πως έδωσε στον Αζάρ την θέση που του ταίριαζε πιο πολύ από κάθε άλλη και τον απογείωσε, ενώ επέτρεψε στον Ντιέγκο Κόστα να σκοράρει ασταμάτητα. Όπως δηλαδή έχει γίνει από το ματς με τα Γιάννενα και μετά, με τον Μάνταλο και τον Πόνσε.

Με λίγα λόγια, ούτε περίεργο είναι, ούτε πρωτοφανές, μια αλλαγή σχηματισμού να μεταλλάξει αγωνιστικά μια ομάδα, από την μέρα στην άλλη. Και να της δώσει, ότι ακριβώς της έλειπε. Μέχρι εδώ όλα καλά. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα. Αν αντέχει και αν προλαβαίνει η ΑΕΚ, να κλείσει την δική της σεζόν, όπως τότε η Τσέλσι. Υπάρχει μια μικρή διαφορά. Τότε ο Κόντε εκείνη την αλλαγή, με την οποία η Τσέλσι πήγε τρένο, την έκανε μόλις την 6αγωνιστική. Μήνα Σεπτέμβρη. Τώρα στην ΑΕΚ η αλλαγή έγινε στο ξεκίνημα του δευτέρου γύρου, μήνα Γενάρη, με 14 βαθμούς απόσταση από την κορυφή. Και χωρίς ακόμα να έχει δείξει αν πηγαίνει τρένο.

Όμως σε μια τέτοια σεζόν και με τόσο μεγάλη αγωνιστική κρίση τον περασμένο Νοέμβρη, θα έχει τεράστια σημασία για την ΑΕΚ να πετύχει τους δυο στόχους που έχουν απομείνει. Το κύπελλο και την δεύτερη θέση που οδηγεί στα προκριματικά τουChampionsLeague. Για να το πετύχει αυτό, θα πρέπει την φόρα που πήρε από τα ματς με ΠΑΣ και Αστέρα, αλλά και Κισσαμικό, να την κρατήσει. Δεν πρόκειται σε κάθε ματς να βάζει τρια και τέσσερα γκολ ούτε στο 20αλεπτο, ούτε στο ματς γενικώς. Το ζητούμενο είναι να συνεχίσει να βγάζει την ίδια διάθεση, την ίδια αυτοπεποίθηση και την ίδια αποφασιστικότητα για αποτελέσματα.

Το πρώτο μεγάλο στοίχημα αυτής της "νέας" ΑΕΚ, είναι να πάρει 12 βαθμούς στα τέσσερα ματς πρωταθλήματος που έχει μπροστά της. Στη Νέα Σμύρνη το Σάββατο (26/1) θα πρέπει να επιβεβαιώσει τον χαρακτήρα που έδειξε στα Γιάννενα και να μην δώσει δικαίωμα για πισωγύρισμα και με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ την επόμενη Κυριακή (3/2) να δείξει πως έγινε ξανά, καλύτερη από τους ανταγωνιστές της. Και στα παιχνίδια, επίσης στο ΟΑΚΑ, με Λεβαδειακό και ΟΦΗ, απλώς να κάνει την δουλειά της καλά, όπως την έκανε με τον Αστέρα.

Δεν πρόκειται σ’ όλα τα ματς μέχρι τέλους να πετάει. Θα βρει και ζόρια. Ωστόσο είναι δεδομένο πως όσο περισσότερο δουλεύεται και ρολάρει αυτός ο σχηματισμός, τόσο καλύτερα θα λειτουργεί στο γήπεδο. Τόσο πιο εύκολα θα βγαίνουν οι συνεργασίες και τα θετικά που δίνει στην ομάδα. Τόσο πιο δεμένο θα δείχνει στο γήπεδο το σύνολο. Μην ξεχνάτε άλλωστε, πως αυτές οι τρεις νίκες σε τρια ματς, με τέρματα 12-0, έχει προκύψει από ένα σύστημα που έχει δουλευτεί στις τρεις εβδομάδες της διακοπής για τις γιορτές και έχει εφαρμοστεί μόνο σε τρια ματς.

Και υπάρχει και μια σημαντική παράμετρος. Στην εξίσωση μπαίνει και ο Κρίστιτσιτς. Είναι ένα χαφ μ’ ένα αγωνιστικό πακέτο, που μπορεί να επιδρά καταλυτικά στο παιχνίδι της ομάδας. Εξίσου και στο ανασταλτικό και στο δημιουργικό κομμάτι. Καμικάζι και μαέστρος στην συσκευασία του ενός. Χαφ που έλλειπε από την ΑΕΚ όχι μόνο φέτος, αλλά τα πολλά τελευταία χρόνια. Το ερώτημα είναι, που και πως θα χωρέσει στην τριάδα της μεσαίας γραμμής. Ως εξάρι στην θέση του Άλεφ; Μα ο Βραζιλιάνος σε κάθε ματς γίνεται όλο και καλύτερος. Ως οκτάρι στην θέση του Μάνταλου ή του Μπακασέτα; Μα και οι δυο είναι πολύτιμοι και αν δουλεύει καλά το σύστημα, οφείλεται εν πολλοίς σ’ αυτούς. Ζόρικη απόφαση για τον Ουζουνίδη.