Η ΑΕΚ κέρδισε στα Γιάννενα για δεύτερη φορά την τελευταία δεκαετία. Επίσης κέρδισε για πρώτη φορά εκτός έδρας, μετά τις 20 Οκτωβρίου. Και πέτυχε μέσα σ’ ένα ημίχρονο, ένα γκολ λιγότερο, απ’ ότι συνολικά είχε πετύχει τους τελευταίους δυο μήνες, σε συνολικά έξι παιχνίδια.

Προπονητή, δεν άλλαξε. Ούτε πρόσωπα στην ενδεκάδα άλλαξε. Αν πάρει κανείς έναν προς έναν τους παίκτες που ξεκίνησαν το ματς στα Γιάννενα, θα διαπιστώσει πως πρόκειται για μια ενδεκάδα που έχει ξαναπαίξει μαζί στην φετινή σεζόν. Ένα πράγμα μόνο άλλαξε. Το σύστημα. Και εκεί είναι όλα τα λεφτά.

Αυτόν τον σχηματισμό με τον οποίο έπαιξε η ΑΕΚ στα Γιάννενα, ο Ουζουνίδης τον επέλεξε για πρώτη φορά. Ακόμα και τις δυο φορές που έπαιξε με τριάδα στην άμυνα, με Μπάγερν και Άγιαξ, ο σχηματισμός δεν ήταν ο ίδιος μ’ αυτόν του παιχνιδιού με τον ΠΑΣ. Αυτό το 3-4-3, το οποίο επί της ουσίας και πρακτικά είναι 3-1-2-2 (αλλά το γήπεδο έχει τρεις γραμμές και όχι τέσσερις όπως λένε οι προπονητές), ο Ουζουνίδης το εφάρμοσε για πρώτη φορά. Είναι αλήθεια πως το δούλεψε πολύ κατά την διάρκεια της διακοπής για τα Χριστούγεννα. Εξαιρετικά πολύ. Και αυτό που φάνηκε στο γήπεδο, είναι πως αυτός ο σχηματισμός, μπορεί όντως να αλλάξει την εικόνα της ΑΕΚ. Δραστικά και αποτελεσματικά. Όχι επειδή κέρδισε ένα ματς, ούτε επειδή το κέρδισε εύκολα. Αυτό μπορεί να συμβεί.

Εκείνο που έχει σημασία γι αυτόν τον σχηματισμό, είναι πως τακτοποιεί όλους τους παίκτες - κλειδιά της ΑΕΚ, στις θέσεις και τους ρόλους που ταιριάζουν περισσότερο στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους. Και είναι ίσως το μοναδικό σύστημα μέσα στο οποίο μπορεί κάτι τέτοιο να επιτευχθεί. Βάλτε έναν προς έναν τους παίκτες. Με πρώτο τον Μάνταλο. Η πιοhotκουβέντα στην ΑΕΚ από το καλοκαίρι, είναι για την θέση του Μάνταλου. Για τα άκρα που δεν μπορεί, για το δεκάρι που δεν χωράει, για τα χαφ που δεν θέλει. Ακόμα και για τον Ουζουνίδη, αυτή ήταν μια σκέψη που τον ταλαιπώρησε, πριν καν ξεκινήσει την δουλειά στην καλοκαιρινή προετοιμασία.

Στο 4-2-3-1, με το οποίο έπαιζε η ΑΕΚ από την αρχή της σεζόν, ο Μάνταλος ζοριζόταν και ως ακραίος και ως δεκάρι, ακόμα και όταν έπαιξε δεύτερος χαφ μαζί με τον Άλεφ στο ματς με τον Κισσαμικό. Στον σχηματισμό που δοκίμασε ο Ουζουνίδης στα Γιάννενα, ο Μάνταλος έπαιξε στον άξονα ως περίπου εσωτερικό χαφ σε μια τριάδα στη μεσαία γραμμή. Και έκανε ίσως το πιο δημιουργικό φετινό του παιχνίδι. Έκοβε, έκλεβε, έβλεπε γήπεδο, έπαιζε κάθετα. Ακριβώς δηλαδή, ότι μπορεί να περιμένει η ΑΕΚ από τον Μάνταλο. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του αρχηγού, που μέσα στα πρώτα 20 λεπτά στα Γιάννενα, έκανε όσα δεν είχε κάνει σχεδόν σ’ ολόκληρο το πρώτο μισό της σεζόν. Πάμε παρακάτω.

Ο Μπακασέτας έπαιξε στον άξονα. Όχι στα άκρα. Κοντά στον Μάνταλο και κοντά και στον Πόνσε. Κοντά στον χαφ και κοντά στον φορ. Και οργίασε. Απείλησε ο ίδιος με δοκάρι. Άνοιξε τον Γκάλο για την σέντρα του 2-0. Άνοιγε γενικώς την άμυνα του ΠΑΣ. Φαινόταν τόσο πολύ πως τον βόλευε η θέση που έπαιζε, που δεν φαινόταν καν πως του έλειπε ο αγωνιστικός ρυθμός, καθώς είχε να αγωνιστεί σε ματς από τις 24 Νοέμβρη. Και κάτι ακόμα για τον Μπακασέτα. Πόσο έλειψε από την ομάδα αυτό το παιδί, φάνηκε στον τρόπο που άρπαξε τον Μάνταλο στον πανηγυρισμό του πρώτου γκολ και στο πάθος που έβγαλε. Δείτε το και θα καταλάβετε τι εννοώ. Πάμε παρακάτω στους τακτοποιημένους ρόλους του νέου συστήματος.

Ο Πόνσε ταϊστηκε. Ταϊστηκε πολύ. Σε ροή αγώνα, που έχει σημασία, κυρίως ταϊστηκε από τον Λιβάγια, ο οποίος επίσης βρήκε χώρους να κινηθεί στην επίθεση. Το έγραφα μετά το ματς με τον Κισσαμικό. Όταν ο Πόνσε θα ταϊζεται σωστά μέσα στην περιοχή, την μπάλα θα την στέλνει στα δίχτυα. Έφτασε εννέα γκολ στο πρωτάθλημα, χωρίς να έχει σκοράρει ούτε ένα γκολ με πέναλτι. Μ’ αυτόν τον σχηματισμό που επέλεξε ο Ουζουνίδης στο ματς με τον ΠΑΣ, η μπάλα φτάνει στον Πόνσε και από τον άξονα και από τα πλάγια. Κάτι που συνέβη στην επιθετική λειτουργία της ΑΕΚ, για πρώτη φορά φέτος. Και δεν βγήκε τυχαία από προσωπικές ενέργειες των χαφ ή των εξτρέμ, αλλά από λειτουργία συνολικά της ομάδας. Κάτι που έχει να κάνει κυρίως με τον σχηματισμό.

Ακόμα και η επιλογή του Μπακάκη σε ρόλο τρίτου στόπερ, έδινε στην άμυνα της ΑΕΚ την ταχυδύναμη, που είναι στοιχείο που λείπει και από τον Τσιγκρίνσκι και από τον Οικονόμου . Και βοηθάει πολύ, όταν θα πρέπει να εξουδετερωθεί παίκτης με την ταχύτητα του Κριζμάν. Αφήστε που και για τον Χουλτ αλλά και για τον Γκάλο, το να παίζουν ολόκληρη την πλευρά, είναι βούτυρο στο ψωμί τους.

Γενικώς αυτός ο σχηματισμός, μπορεί να ταιριάξει γάντι στην ΑΕΚ. Μια ομάδα που έχει ποιοτικούς μεσοεπιθετικούς και ποιοτικούς εξτρέμ, αλλά δεν έχει εξτρέμ, προφανώς και δεν έχει νόημα να επιμένει να παίζει με εξτρέμ. Ακόμα και όταν σε δυο ή σε τρια παιχνίδια, αυτοί που θα παίξουν κατά συνθήκη εξτρέμ, κάνουν καλά ματς, αυτό δεν μπορεί να έχει συνέχεια. Όπως και δεν είχε. Αντιθέτως αυτός ο σχηματισμός που δοκίμασε ο Ουζουνίδης απέναντι στον ΠΑΣ, τακτοποιεί πολύ περισσότερο τους παίκτες που διαθέτει η ΑΕΚ, ανάλογα με τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους.

Μάλιστα η ομάδα θα λειτουργεί πολύ καλύτερα, όταν μπει και στην εξίσωση ο Κρίστιτσιτς. Ο Σέρβος έχει και την ποιότητα και την δυνατότητα, ανάλογα με τις συνθήκες και τον αντίπαλο, να γίνει και κόφτης και εσωτερικό χαφ. Φυσικά δεν είναι κριτήριο το λίγο διάστημα που αγωνίστηκε στα Γιάννενα, καθώς όταν μπήκε στο γήπεδο, όλα είχαν τελειώσει. Πρόλαβε ωστόσο να δείξει αυτό που έχει ως μεγάλο ατού και αυτό που είχε κάνει εντύπωση σ’ όλους τους παίκτες της ΑΕΚ, ήδη από τις πρώτες προπονήσεις. Ποιότητα. Ποιότητα και με την μπάλα στα πόδια και στις κινήσεις χωρίς.

Βεβαίως ο Κρίστιτσιτς θα κριθεί στα επόμενα ματς, όταν μπει για τα καλά στην αγωνιστική εξίσωση. Όπως και αυτή η αλλαγή που έφερε ο νέος σχηματισμός, θα κριθεί στην διάρκεια της. Είναι δεδομένο πως η ΑΕΚ αυτό που πέτυχε στα Γιάννενα, είναι να πάρει μια βαθιά ανάσα ηρεμίας. Όμως θέλει συνέχεια, γιατί κάθε στραβοπάτημα θα είναι πισωγύρισμα. Το πιο σημαντικό απ’ όλα, σημαντικότερο και από τη νίκη, είναι πως φάνηκε να υπάρχει αγωνιστική συνταγή, σύστημα στο γήπεδο, που να μπορεί να αλλάξει την εικόνα. Διότι αν αυτό το 4-0 ερχόταν απλώς από ατομικές προσπάθειες και συγκυρίες, φως δεν θα υπήρχε.

Photo credits: Eurokinissi