Απ’ όσα έγιναν στο ΟΑΚΑ, εκείνο που φάνηκε ξεκάθαρα είναι πως η ΑΕΚ έχει πολλούς λόγους να κοπανά το κεφάλι της στον τοίχο και άλλους τόσους να χαμογελά και για το παρόν αλλά κυρίως για το μέλλον της. Ξεκινώ από το πρώτο. Η ΑΕΚ ήδη έχει χάσει το κύπελλο από τον ΠΑΟΚ. Και πιθανότατα να χάσει και την πρωτιά σταplayoffs.

Κι όμως, αυτή την ομάδα, με τον Χιμένεθ στον πάγκο της, η ΑΕΚ την έχει κερδίσει τρεις φορές για πρωτάθλημα. Δυο στο ΟΑΚΑ και μια στην Τούμπα.

Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως η ΑΕΚ έχει κερδίσει τρεις φορές τον ΠΑΟΚ, χωρίς να δεχθεί ούτε ένα γκολ και κυρίως χωρίς να αφήσει τον αντίπαλο να την απειλήσει. Είναι ζήτημα αν στα δυο ματς στο ΟΑΚΑ αλλά και σ’ αυτό της Τούμπας, κινδύνεψε μια ή δυο φορές η κιτρινόμαυρη άμυνα.

Και η συνολική εικόνα που προκύπτει και από τα τρία ματς, είναι πως η ΑΕΚ τα κέρδισε εύκολα αφενός και πως ήταν καλύτερη από τον ΠΑΟΚ αφετέρου. Κάπου ενδιάμεσα σ’ αυτά τα τρια ματς, η ΑΕΚ έχασε τον τελικό του κυπέλλου, με τον τρόπο που το έχασε. Χωρίς να είναι χειρότερη, αλλά χωρίς να είναι και καλύτερη.

Το αποτέλεσμα; Η ΑΕΚ απέδειξε στο γήπεδο, σχεδόν όσες φορές χρειάστηκε, πως είναι καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ. Παρόλα αυτά, έχασε ένα κύπελλο και κινδυνεύει να χάσει και την πρώτη θέση σταplayoff, που οδηγεί στα προκριματικά τουChampionsLeague. Με λίγα λόγια υπάρχει ορατός ο κίνδυνος, να χάσει τους δυο από τους τρεις φετινούς στόχους της, ίσως από την μοναδική ομάδα, απέναντι στην οποία σταθερά αποδεικνύει πως είναι ανώτερη. Πως λοιπόν να μην κτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο.

ΕΤΣΙ ΞΑΝΑΒΡΗΚΕ ΤΗΝ… ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ

Πάντως η ΑΕΚ κέρδισε ένα ματς, που δεν είχε κανένα περιθώριο να το χάσει. Όχι μόνο διότι έπρεπε να μείνει ζωντανή στην μάχη τωνplayoffs μέχρι και την τελευταία αγωνιστική και να διεκδικήσει τις (όποιες) πιθανότητες για πρωτιά. Αλλά κυρίως διότι είχε ανάγκη να αποκαταστήσει την εικόνα της, μετά το στραπάτσο της Λεωφόρου. Όχι τόσο ως προς το αγωνιστικό κομμάτι, τους αυτοματισμούς και το καλό ποδόσφαιρο. Αυτά δεν τα είχε και δεν μπορεί να τα βρει ως δια μαγείας. Την εικόνα ως προς την θέληση και το πάθος των ποδοσφαιριστών, να πάρουν αποτέλεσμα.

Η πραγματικότητα είναι πως η ΑΕΚ στην Λεωφόρο έχασε με κάτω τα χέρια. Όχι διότι δεν έπαιξε καλή μπάλα. Αλλά δεν έβγαλε καρδιά και ψυχή. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή, μ’ αυτό που έκανε απέναντι στον ΠΑΟΚ. Πρώτα και πάνω απ’ όλα, εκείνο που έδωσε την (εύκολη) νίκη, ήταν η εικόνα μαχητών που έβγαλαν οι κιτρινόμαυροι. Η καρδιά που έδειξαν μέσα στο γήπεδο. Πως έγινε αυτό μέσα σε διάστημα μόλις τριών ημερών. Απλούστατο.

Με επτά Έλληνες παίκτες στην βασική ενδεκάδα. Ούτε έναν, ούτε δυο. Επτά στο σύνολο. Και προφανώς δεν είναι διόλου συμπτωματικό το γεγονός, πως ήταν οι Έλληνες παίκτες εκείνοι που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο για το αποτέλεσμα. Ο Μπακάκης και ο Κολοβέτσιος στην άμυνα, ο Γαλανόπουλος στα χαφ, ο Λάζαρος, ο Μάνταλος και ο Μπακασέτας στην επίθεση. Προφανώς και βοήθησαν σημαντικά και ο Τσιγκρίνσκι και ο Σιμόες. Ακόμα και ο Αραούχο και ας μην σκόραρε. Αλλά την ΑΕΚ την κουβάλησαν στην πλάτη τους, σ’ αυτό το ματς, οι Έλληνες παίκτες. Όπως δεν μπορούσαν να την κουβαλήσουν, δέκα μέρες πριν, οι δέκα ξένοι της ενδεκάδας στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο.

Η ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΓΙΑ

Από τους επτά ξένους που έπαιξαν στην ενδεκάδα απέναντι στον ΠΑΟΚ, οι έξι θα είναι σίγουρα και του χρόνου στην ομάδα. Ενδεχομένως και ο έβδομος, αν προκύψει κάποια ανατροπή και τελικά ανανεώσει ο Κολοβέτσιος. Όμως οι υπόλοιποι έξι, είναι δεδομένοι για την επόμενη σεζόν. Και εκείνο που απέδειξαν και στο ματς με τον ΠΑΟΚ, είναι πως πάνω σ’ αυτή την μαγιά των Ελλήνων παικτών, η ΑΕΚ μπορεί να βασιστεί.

Όσα και αν έχει ακούσει ο Λάζαρος από την αρχή της σεζόν, όταν ακόμα δεν είχε ρυθμό καθώς δεν είχε κάνει προετοιμασία, η πραγματικότητα είναι πως είναι από τους κορυφαίους παίκτες της ΑΕΚ στο φινάλε της σεζόν. Και καταλυτικός σ’ όλα τα ματς. Ότι και αν λένε κάποιοι για τον Μάνταλο, αυτός είναι ο φυσικός αρχηγός της ομάδας. Και ακόμα και σε ματς που δεν παίζει καλά ή που εγκλωβίζεται στα άκρα, θα έχει καθοριστική παρουσία για την ΑΕΚ στο γήπεδο.

Όσο κακή σεζόν και αν έχει κάνει ο Μπακασέτας, που από την αρχή της χρονιάς ήταν αναγκασμένος να παίζει σε θέση που δεν είχε παίξει ούτε στο… σχολείο, είναι ένας παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά. Και που μπορεί να δώσει χρήσιμα και κρίσιμα γκολ. Όσο και αν έμεινε καθηλωμένος στον πάγκο ο Μπακάκης, η πραγματικότητα είναι πως αυτή την στιγμή είναι ίσως ο καλύτερος Έλληνας ακραίος μπακ.

Και θα γίνει ακόμα καλύτερος, όταν θα έχει ρυθμό από συνεχόμενα παιχνίδια. Όσο άδικη κριτική και αν έχει δεχθεί ο Ανέστης, είναι αυτός που δίνει σταθερότητα και ασφάλεια στην ΑΕΚ. Και που αν ρίξει κανείς μια ματιά με ψυχραιμία και χωρίς εμπάθεια στα πεπραγμένα του, θα διαπιστώσει πως έχει χαρίσει, μόνος του, πολλούς βαθμούς στην ΑΕΚ.

Τέλος, όσο πιτσιρικάς και αν είναι ο Γαλανόπουλος, δεν μπορεί να μην υπολογίζεται ως βασικό στέλεχος της μεσαίας γραμμής, στη νέα ΑΕΚ. Είναι τέτοιο το ταλέντο, η παρουσία αλλά και η πρόοδος αυτού του παιδιού, που μπορεί να είναι και οmvpτωνplayoffs. Και με μια ακόμα καλοκαιρινή προετοιμασία στα πόδια του, θυμίζω μόλις την δεύτερη επαγγελματική, η ΑΕΚ μπορεί να ποντάρει πάνω του.

Με λίγα λόγια, εκείνο που πρέπει να κρατήσει καλά και να το βάλουν όλοι στο κεφάλι τους, είναι πως υπάρχει μια εξαιρετική ελληνική μαγιά στην ΑΕΚ. Κάτι που έχει τεράστια σημασία. Και πάνω σ’ αυτή όχι μόνο μπορεί, αλλά και πρέπει να βασιστεί. Άλλωστε όταν μιλάμε για κατάθεση ψυχής, δεν μπορεί να μην μιλάμε για βάση με Έλληνες παίκτες.