Deja vu και μάλιστα φθηνό

Η ΑΕΚ επέστρεψε φέτος για παιχνίδι πρωταθλήματος στην Τούμπα, μετά από σχεδόν εννέα μήνες. Και κατάφερε να το χάσει, ακριβώς όπως το είχε χάσει τον περασμένο Σεπτέμβριο. Σαν να έζησε έναdéjàvu, που λένε και οι συνάδελφοι του Φρόιντ. Πάλι ήταν η ΑΕΚ αυτή που προηγήθηκε στο σκορ. Όπως στο ματς του περασμένου Σεπτεμβρίου.

Πάλι ο Ροντρίγκεζ ήταν αυτός που από την αρχή έδειχνε ο πιο επικίνδυνος, πάλι η ΑΕΚ δεν το μέτρησε σωστά ( βάζοντας Μπακάκη πάνω του ) και πάλι αυτός ήταν ο παίκτης που πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης. Επίσης πάλι ο Σοϊλέδης έχει εμπλοκή στο 2-1 του ΠΑΟΚ.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη ήταν αυτός που είχε υποπέσει στο πέναλτι, τώρα ήταν αυτός που «έχασε» τον σκόρερ Μυστακίδη.

Βεβαίως η αλήθεια είναι πως αυτό τοdéjàvu, είναι μάλλον φθηνό. Υπό την έννοια πως αυτή την φορά η ΑΕΚ όχι απλώς δέχθηκε ανατροπή του σκορ, αλλά έχασε ένα ματς τσάμπα και βερεσέ. Σ’ αντίθεση με το ματς του περασμένου Σεπτέμβρη στην Τούμπα, όπου ο ΠΑΟΚ ήταν απείρως ανώτερος στο μεγαλύτερο διάστημα και ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, τώρα τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Η ΑΕΚ είχε από την αρχή τον έλεγχο του παιχνιδιού.

Ο Στέλιος Μανωλάς είχε κάνει καλή δουλειά και στο στήσιμο και κυρίως στην ψυχολογία. Η ΑΕΚ έδωσε στον ΠΑΟΚ την μπάλα και την κατοχή, αλλά κουμάντο στον ρυθμό του αγώνα έκανε εκείνη. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, οι παίκτες της ΑΕΚ πατούσαν πολύ πιο γερά στο γήπεδο από τους αντιπάλους. Και μάλιστα ο μόνος τρόπος για να τους σταματήσουν, ήταν τα φάουλ. Τόσο αυτά που δόθηκαν όσο και αυτά που δεν δόθηκαν. Ενώ την πρώτη καθαρή ευκαιρία του ο ΠΑΟΚ, την έκανε μετά το πρώτο δεκάλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου, με το εξ επαφής σουτ του Πέλκα.

Φυσικά στο ερώτημα, αφού τα έκανε όλα σωστά η ΑΕΚ, γιατί έχασε στην Τούμπα, απάντηση δύσκολα θα βρεθεί. Είναι από τις πιο… τσάμπα ήττες της φετινής σεζόν και από τις πιο «φθηνές» ήττες στην Τούμπα την τελευταία δεκαετία. Προφανώς και υπάρχουν αγωνιστικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα η κάτω του μετρίου παρουσία και των τριών ακραίων μπακ που έπαιξαν. Ή όπως η αδυναμία του Βάργκας να παίξει τον ρόλο του Μάνταλου, παρόλο που ο Βενεζουελάνος έκανε καλά στημένα. Ή όπως η μέτρια παρουσία του Γιόχανσον, στον οποίο ο Μανωλάς από το πρώτο ημίχρονο φωνάζει να παίζει πιο κοντά στον Σιμόες και στα στόπερ και τελικά είναι αυτός που αργεί να βγει πάνω στον Ροντρίγκεζ στο γκολ της ισοφάρισης. Όμως η αλήθεια είναι πως σε γενικές γραμμές, η ΑΕΚ δεν είχε κακή παρουσία στην Τούμπα. Ή τουλάχιστον όχι τόσο κακή, ώστε να φύγει ηττημένη.

Βεβαίως το σκηνικό τουdéjàvu, σε σχέση με το ματς του Σεπτέμβρη, συμπληρώθηκε και από την διαιτησία. Διότι είναι δεδομένο πως οι παίκτες της ΑΕΚ θα μείνουν μέχρι το τέλος των πλέι οφ (ίσως και περισσότερο), με δυο απορίες. Πρώτον για την απόφαση για το πέναλτι που πήρε πίσω ο Μάνταλος παρόλο που και χέρι του Λέοβατς υπήρχε και κάποια άλλη παράβαση παίκτη της ΑΕΚ δεν προκύπτει. Και δεύτερον για το γεγονός πως ο Κίτσιου, πήγε δυο φορές να «κόψει» το πόδι του Μπαρμπόζα, μια φορά τον κτύπησε στο κεφάλι εκτός φάσης και μια του πάτησε με τις τάπες το χέρι, αλλά ολοκλήρωσε το 90άλεπτο μόνο με μια κίτρινη.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, το ματς της Τούμπας στην ΑΕΚ θα κάνει καλό. Και ας έχασε. Καταρχήν διότι θα «μετρήσει» όσα θετικά έκανε μέσα στο παιχνίδι και θα είναι και χρήσιμα τα αγωνιστικά λεπτά και ο ρυθμός που έβαλαν οι παίκτες στα πόδια τους. Απλώς χάθηκε μια ευκαιρία για ένα αποτέλεσμα, που θα ήταν περισσότερο ψυχολογίας, ενόψει συνέχειας. Όποια και αν είναι αυτή η συνέχεια. Και για τον Στέλιο Μανωλά είναι ένα θέμα, να ξαναβρεί αγωνιστικές ισορροπίες, για όσο θα απουσιάζει ο Μάνταλος.

Photo Credits: Action images

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: