Ένα γκολ αρκεί

Ο Αραούχο έχει περισσότερο από έναν μήνα να σκοράρει. Και από την επιστροφή του στην ΑΕΚ, έχει βρει μόνο μια φορά δίχτυα. Κάτι που είναι λογικό να συνιστά πλέον βασικό θέμα κουβέντας εντός του οργανισμού της ομάδας.

Πρώτον διότι οι πολλές τελικές που δημιουργεί η ΑΕΚ, δεν μεταφράζονται και σε αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Και αυτό είναι κάτι που αφορά κυρίως τους σέντερ φορ. Δεύτερον επειδή ο Αραούχο είναι ο… Αραούχο και όχι ο Κριστάντους, ούτε καν ο Πέκχαρτ.

Στην ΑΕΚ παραδοσιακά είναι πολύ εύκολο να περάσει ένας ποδοσφαιριστής, όποιος και αν είναι αυτός, από την σφαίρα της αποθέωσης, σ’ αυτήν της αμφισβήτησης. Πανεύκολο. Και δεν χρειάζεται καν να περάσει ένας μήνας. Όταν είχε έρθει ο Σαμπανάτζοβιτς ως τεράστια μεταγραφή και ως πρωταθλητής Ευρώπης, στο πρώτο φιλικό στη Νέα Φιλαδέλφεια, ακούστηκε το αμίμητο από την κερκίδα «άντε ρε Σαμπανάτζοβιτς, κάνε κάτι να μας δείξεις πως είσαι πρωταθλητής Ευρώπης». Απλώς και μόνο επειδή δεν είχε βρει ακόμα πατήματα και ήταν ελαφρώς μουδιασμένος. Έτσι είναι όμως η ΑΕΚ.

Από την άλλη μεριά, το να μην σκοράρει το πιο βαρύ πυροβολικό της ομάδας, είναι ένα ζήτημα. Δεν βάζω καν στο τραπέζι όλο αυτό που έγινε το καλοκαίρι για τον Αραούχο και την επιστροφή του. Ο Αργεντινός φορ θα παρέμενε, λόγω αξίας και κλάσης, ένα φορ – κανόνι, ακόμα και αν δεν υπήρχε αυτή η λατρεία από τον κόσμο και ακόμα και αν ερχόταν στην Ελλάδα ξημερώματα και ινκόγκνιτο, χωρίς υποδοχή στο αεροδρόμιο.

Επομένως το να μην βρίσκει δίχτυα είναι μείζον ζήτημα. Είναι μείζον ζήτημα και για τον (αγωνιστικό) προϋπολογισμό της ΑΕΚ και για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή. Και το ερώτημα προφανές και ήδη στα χείλη σχεδόν όλου του κόσμου. Τι φταίει και ο Αραούχο δεν σκοράρει.

Ο ΑΡΑΟΥΧΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΒΑΓΙΑ

Προφανώς και ο Αραούχο δεν ξέχασε ξαφνικά ούτε την μπάλα, ούτε την τέχνη να την στέλνει στα δίχτυα. Κάθε προσέγγιση όμως στο θέμα Αραούχο, θα πρέπει να γίνει με την λογική πως πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που ζει και πεθαίνει με το γκολ. Με τίποτε άλλο μέσα στο γήπεδο. Θα δώσει μεν την ασίστ, θα βοηθήσει ακόμα και αμυντικά, αλλά το οξυγόνο του, είναι το γκολ.Δεν μπορεί να ζήσει ποδοσφαιρικά χωρίς το γκολ.

Δεν είναι ο Αραούχο μια περίπτωση φορ ανάλογη του Λιβάγια. Ο Κροάτης λειτουργεί διαφορετικά. Το θέλει το γκολ, αλλά στην ιδιοσυγκρασία του είναι να δίνει ασίστ και να γουστάρει. Να ανοίγει το παιχνίδι της ομάδας στην επίθεση και επίσης να γουστάρει. Μια ασίστ «πάρε – βάλε», θα την πανηγυρίσει σαν γκολ. Και αν έχει δώσει τέτοια ασίστ, ακόμα και αν δεν έχει σκοράρει, θα μπει στα αποδυτήρια μετά το ματς «φτιαγμένος ψυχολογικά. Ικανοποιημένος απ’ όσα έχει κάνει στο γήπεδο. Αντιθέτως ο Αραούχο θέλει το γκολ. Και όταν ένα ματς τελειώνει χωρίς να σκοράρει, είναι «πεθαμένος» . Το βλέπουν οι συμπαίκτες του άλλωστε.

ΦΤΑΙΕΙ Ο…ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Σε κάθε ματς που ο Αραούχο δεν σκοράρει, προστίθεται ένα επιπλέον βαρίδι στην ψυχολογία του. Και όσο τα βαρίδια πληθαίνουν, το βάρος που κουβαλάει στα πόδια ο Αργεντινός σε κάθε ματς, γίνεται όλο και μεγαλύτερο. Και όσο μεγαλύτερο γίνεται το βάρος στα πόδια, τόσο πιο δύσκολο είναι να σκοράρει. Τον Αραούχο τον έχουν επηρεάσει καταλυτικά οι χαμένες ευκαιρίες σε κρίσιμα ματς. Κυρίως στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ήταν ένα ματς, που όπως όλοι στην ΑΕΚ, ο Αραούχο το περίμενε πως και πως. Και είχε ευκαιρίες για να σκοράρει, που για την κλάση του ήταν βούτυρο στο ψωμί. Δεν τις έκανε όμως γκολ και αυτό τον τσάκισε ψυχολογικά. Όχι μόνο διότι δεν σκόραρε, αλλά διότι ήταν φάσεις, που τις έκανε γκολ με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη και το ένα μάτι κλειστό.

Όλο αυτό του πρόσθεσε του Αραούχο και πίεση, του έβαλε και νευρικότητα. Και στο καπάκι ήρθε το ματς με την Αούστρια Βιέννης, στο οποίο επίσης ο Αργεντινός χάνει γκολ που συνήθως δεν τα έχανε. Αλλά και στο δι ταύτα, μένει και πάλι χωρίς γκολ. Συνολικά ο Αργεντινός σ’ αυτά τα δυο ματς, δηλαδή με Ολυμπιακό και Αούστρια, είχε έντεκα τελικές αλλά κανένα γκολ. Από τότε και μετά, ο Αραούχο έχει μια τεράστια νευρικότητα που του βγαίνει από τις προπονήσεις και το φιλικό με την Παναχαϊκή, μέχρι το ματς με την Ξάνθη. Του βγαίνει επίσης ακόμα και μια έλλειψη εμπιστοσύνης στα πόδια του. Χαρακτηριστική η φάση στα Πηγάδια, που βρέθηκε μέσα στην περιοχή, φάτσα με τον τερματοφύλακα και αντί να εκτελέσει έψαξε την πάσα στον Μάνταλο.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΡΥΘΜΟΥ ΚΑΙ Η ΜΙΛΑΝ

Προφανώς και το πρόβλημα του Αραούχο είναι κυρίως ψυχολογικό, αλλά όχι μόνο. Δεν έχει βρει ακόμα ούτε τον ρυθμό του, ούτε τον βηματισμό του μαζί με τους υπόλοιπους της επίθεσης. Ναι, τον Μάνταλο τον ξέρει από πέρυσι και βρισκόντουσαν με κλειστά μάτια. Ναι, με τον Λιβάγια ήταν μαζί στην Λας Πάλμας. Αλλά δεν υπάρχει κανένα μαγικό κουμπί, που να βγάζει συνεργασίες μέσα στο γήπεδο, ανάμεσα σε παίκτες που απλώς έχουν ξαναβρεθεί στην ίδια ομάδα.

Μην ξεχνάτε πως ο Αραούχο έχει παίξει σ’ αυτόν τον έναν μήνα που βρίσκεται στην ΑΕΚ, με διαφορετικά συστήματα, διαφορετικούς σχηματισμούς και διαφορετικούς συμπαίκτες στην επίθεση. Στην Ξάνθη, ήταν μόλις η δεύτερη φορά που ξεκινούσαν μαζί στην ίδια ενδεκάδα Αραούχο, Λιβάγια, Μάνταλος και Λάζαρος. Και η πρώτη για το πρωτάθλημα. Μην ξεχνάτε επίσης πως και στον πρώτο του κύκλο στην ΑΕΚ, ο Αργεντινός πέρασε στο ξεκίνημα ένα διάστημα ενός μηνός χωρίς να σκοράρει. Είχε βάλει γκολ στο ντεμπούτο, όπως και τώρα, στα τέλη Γενάρη και ξανασκόραρε μετά από έναν μήνα. Προφανώς διότι και τότε, χρειαζόταν χρόνο για να βρει ρυθμό.

Αυτός είναι και ο λόγος που ο Χιμένεθ δεν έβαλε τον Αραούχο στο σκεπτικό του ροτέισον που έκανε με την Τρίπολη. Γι αυτό και θα το σκεφτεί σοβαρά για να αφήσει τον Αργεντινό εκτός ενδεκάδας από το ματς στο Σαν Σίρο. Ακόμα και αν το σχήμα που θα επιλέξει ο Χιμένεθ για τη Μίλαν, δεν θα χωρά μαζί και τον Αραούχο και Λιβάγια. Δεν θέλει ο Ισπανός να αφήσει εκτός του Αραούχο, διότι βλέπει και ξέρει πως χρειάζεται παιχνίδια και ρυθμό. Και καμία φορά θυσιάζει γι αυτό τον πιο φορμαρισμένο αλλά με ρυθμό, Λιβάγια. Χωρίς πάντως να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να παίξουν και οι δυο ακόμα και στο Σαν Σίρο, ούτε να μείνει έξω αυτή την φορά ο Αραούχο ακόμα και για να καθαρίσει το μυαλό του. Πάντως σίγουρα και ο Χιμένεθ βλέπει, πως ο Αργεντινός θέλει τον ρυθμό του.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ

Κυρίως όμως, εκτός από τον ρυθμό και τον βηματισμό με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, ο Αραούχο χρειάζεται γκολ. Να σκοράρει, για να πετάξει από πάνω του τα βαρίδια και της πίεσης και του εκνευρισμού. Και μετά όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν φυσιολογικά, με βάση την ικανότητα που έχει ο Αργεντινός. Αλλά χρειάζεται να μπει αυτό το γκολ που θα τον απελευθερώσει.

Μάλιστα αυτό ακριβώς συζητιέται και στα Σπάτα. Οι περισσότεροι, ου μη του Χιμένεθ εξαιρουμένου, τον ξέρουν τον Αραούχο. Τον έζησαν και πέρυσι. Ξέρουν καλά τι μπορεί να κάνει μέσα στο γήπεδο. Και τον ζουν και τώρα καθημερινά και στις προπονήσεις και βλέπουν πόσο πιεσμένος είναι. «Ένα γκολ να ξεμπουκώσει και μετά δεν θα σταματάει», έχει ακουστεί από βασικό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ. Εξ ου και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.