Την τελευταία φορά που η ΑΕΚ έχασε σε ευρωπαϊκό ματς, ήταν στις 2 του περασμένου Αυγούστου. Από τότε υπήρξαν ομάδες σ’ αυτό το ταξίδι της στo Europa League που της έβαλαν και ένα και δυο γκολ αλλά και πάλι δεν κατάφεραν να την κερδίσουν. Θα ήταν αδύνατον λοιπόν να το πετύχει η Ντινάμο Κιέβου, η οποία σ’ ολόκληρο 90άλεπτο, έκανε μια ευκαιρία και ένα γκολ. Βεβαίως για να είμαστε ειλικρινείς, το ματς με τους Ουκρανούς, θύμισε λίγο εκείνο με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας τον περασμένο Ιούλη. Τότε που οι Ρώσοι είχαν βάλει δυο γκολ, με τις δυο πρώτες ευκαιρίες τους.

Όμως ούτε η Ντινάμο είναι τόσο… τρομακτική όσο ήταν η ΤΣΣΚΑ και ας έχει και αυτή κάποιες μονάδες φωτιά και λάβρα αλλά και δυνατά κορμιά. Το σημαντικότερο είναι πως η ΑΕΚ δεν έχει σχέση μ’ εκείνη την ομάδα που τότε είχε τρομάξει από τους Ρώσους. Στην πορεία η ΑΕΚ έμαθε να μην χάνει. Ακόμα και όταν στραβώσει το ματς, ακόμα και αν βρει απέναντι της έναν αντίπαλο, που έχει και κορμιά και παιχνίδι που δεν της ταιριάζουν. Για ένατο συνεχόμενο ευρωπαϊκό παιχνίδι, η ΑΕΚ έμεινε αήττητη. Και ήταν το τρίτο που βρέθηκε πίσω στο σκορ και επέστρεψε. Κάτι που έχει να κάνει με τον χαρακτήρα της. Με την αγωνιστική νοοτροπία που ξεκινά από τον προπονητή της και καταλήγει στους ποδοσφαιριστές της. Κανείς δεν συμβιβάζεται με την ήττα. Όσο στραβά και αν πηγαίνει ένα παιχνίδι.

Η ΝΤΙΝΑΜΟ ΤΗΝ ΣΟΚΑΡΕ ΑΛΛΑ…

Διότι η πραγματικότητα είναι, πως το παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο στράβωσε για την ΑΕΚ. Αφενός διότι η Ντινάμο πέτυχε γκολ στην πρώτη (και μοναδική ) ευκαιρία που έκανε. Αλλά κυρίως διότι όσο κυλούσε το ματς, φαινόταν να μην μπορεί η ΑΕΚ να κοντράρει τους αντιπάλους της. Οι Ουκρανοί είχαν τεράστια κορμιά, είχαν δύναμη και δεν δίσταζαν και να κτυπάνε στο ψαχνό όποτε το έκριναν αναγκαίο. Παρεμπιπτόντως αυτός ο Χάρμας με το σαρίκι στο κεφάλι, έπρεπε να έχει πάρει συνολικά επτά κίτρινες. Στο ύψος και την δύναμη της Ντινάμο, η ΑΕΚ έδειχνε να δυσκολεύεται. Για την ακρίβεια σε μεγάλο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου, η ΑΕΚ έδειχνε σοκαρισμένη από το πόσο πολύ... δεν της ταίριαζε το παιχνίδι του αντίπαλου.

Σκεφτείτε πως ο μοναδικός που έδειχνε κάπως να μπορεί να κοντράρει τα κορμιά των Ουκρανών, ήταν ο Γιακουμάκης. Που προφανώς και ήταν μια εξαιρετική έμπνευση του Χιμένεθ, καθώς του ταίριαζε ταμάμ το παιχνίδι. Αντιθέτως, δεν βγήκε στον Ισπανό τεχνικό η έμπνευση για τον Κλωναρίδη. Ήταν καλή ως σκέψη λόγω της ταχύτητας και της φρεσκάδας. Αλλά ένα τέτοιο ματς που πρωτίστως ήθελε ψυχή και μετά όλα τα υπόλοιπα, δεν ταίριαζε στον Κλωναρίδη. Εξάλλου ήταν και οι υπόλοιποι της ενδεκάδας της ΑΕΚ, που ζορίστηκαν να βρουν πατήματα απέναντι στους Ουκρανούς.

ΌΤΑΝ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΚΑΤΩ...

Πάντως απ’ όλα όσα έγιναν στο πρώτο ημίχρονο, ένα ήταν ηλίου φαεινότερο. Πως όσο η ΑΕΚ θα πήγαινε το παιχνίδι είτε στον αέρα, είτε στη δύναμη, δεν επρόκειτο να έχει καμία τύχη. Ενδεχομένως δεν θα δεχόταν δεύτερο γκολ, αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να φέρει το παιχνίδι ανάποδα. Αντιθέτως εκείνο που χρειαζόταν ήταν να βάλει την μπάλα κάτω και να εκμεταλλευτεί την ποιότητά της. Και όταν το έκανε, άλλαξε εντελώς την μοίρα της.

Ο πρώτος που το είδε και το έκανε αμέσως μόλις μπήκε μέσα στο γήπεδο, ήταν ο Λάζαρος. Έβαλε την μπάλα κάτω και έκανε γιο –γιο τους ψηλούς, δυνατούς αλλά αργούς και ψιλοάτεχνους Ουκρανούς. Αν ρίξετε ξανά μια ματιά σ’ όσα έγιναν στο δεύτερο ημίχρονο, δεν υπήρξε φάση που να μπόρεσε η Ντινάμο να σταματήσει τον Λάζαρο. Μόνο με φάουλ. Αλλά μια του φάουλ, δυο του φάουλ, ο Λάζαρος θα την έκανε την ζημιά. Όπως και την έκανε.

Από κοντά και ο Μπακασέτας. Επίσης και αυτός στο δεύτερο ημίχρονο έβαλε την μπάλα κάτω και έβγαλε τα συκώτια της Ντινάμο. Και ήταν η απόδοσή του και μια απάντηση στην γκρίνια που πάλι είχε αρχίσει σιγά – σιγά να κάνει την εμφάνιση της, για όσα μπορεί ή δεν μπορεί να κάνει ο Μπακασέτας και το πόσο σημαντικός είναι στην ομάδα. Άδικο έτσι κι αλλιώς. Όμως χρειαζόταν ένα τέτοιου είδους παιχνίδι, για να καταλάβουν όλοι πόσο σημαντικός είναι για την ΑΕΚ. Όπως, για να ξέρουμε και τι λέμε, πλέον είναι όλοι οι ποδοσφαιριστές του ρόστερ

ΚΑΙ Ο ΑΪΝΤΑΡΕΒΙΤΣ ΘΑ (ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ) ΣΚΟΡΑΡΕΙ

Εδώ που έχει φτάσει το πράγμα, με παιχνίδι που είναι μόνο τελικοί μέχρι και το τέλος της σεζόν, θα χρειαστούν όλοι όσοι βρίσκονται στο ρόστερ της ΑΕΚ. Δεν περισσεύει κανείς μα κανείς. Τελεία και παύλα. Και αυτό θα πρέπει να γίνει συνείδηση σ’ όλους. Πλέον δεν μπορεί να γίνει καμία κουβέντα για το ποιοι μπαίνουν και ποιοι δεν μπαίνουν ή ποιοι παίζουν και γιατί παίζουν. Δεν έχει πλέον σημασία ποιος θεωρείται καλύτερος ή ποιοτικότερος. Θα παίζει όποιος έχει πιο ξεκούραστα πόδια, πιο καθαρό μυαλό και αντέχει περισσότερο από κάποιον άλλον. Αυτή (θα) είναι η πραγματικότητα της ΑΕΚ μέχρι και το τέλος της σεζόν.

Θα χρειαστεί να παίξουν, θα χρειαστεί να σκοράρουν όλοι. Όπως έγινε τώρα με τον Αϊντάρεβιτς. Εκτός αποστολής ήταν σχεδόν απ’ όλα τα τελευταία παιχνίδια. Αλλά ήρθε από τον πάγκο και πέτυχε και το γκολ που έδωσε την ισοπαλία στην ΑΕΚ. Αυτό θα χρειαστεί να γίνει μέχρι το τέλος της σεζόν, μ’ όλους τους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο ρόστερ.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΝΤΙΝΑΜΟ

Βεβαίως αυτή η ισοπαλία και το γεγονός πως δεν έχασε η ΑΕΚ, δεν της δίνει την πρόκριση. Υπάρχει και δεύτερο ματς στην Ουκρανία. Το «πρόβλημα» που έχει η Ντινάμο, είναι πως θα πρέπει να βρει τρόπο να κερδίσει την ΑΕΚ. Δεν το έχει κάνει καμία άλλη ευρωπαϊκή ομάδα, από τις αρχές του περασμένου Αυγούστου. Αυτό είναι το πρώτο πλεονέκτημα που έχει η ΑΕΚ. Εκτός αν η Ντινάμο επιχειρήσει στην έδρα της να πάρει την πρόκριση με το 0-0, που είναι η μόνη ισοπαλία που την ευνοεί.

Πάντως η ΑΕΚ «διάβασε» τη Ντινάμο, την είδε μέσα στο γήπεδο και ξέρει τι πρέπει να κάνει. Αν βάλει την μπάλα κάτω, μπορεί και να την κερδίσει και να προκριθεί. Βεβαίως για να ξέρουμε και τι λέμε, η Ντινάμο έχει εξαιρετικές μονάδες. Νταμάρια στην άμυνα, τεχνίτες στην επίθεση. Για τα μάτια του σκόρερ της άλλωστε, έφτασε στη Αθήνα άνθρωπος της Μπαρτσελόνα. Όμως η ΑΕΚ που δεν ξέρει να χάνει, αν βάλει την μπάλα κάτω και τρέξει τους Ουκρανούς, θα κερδίσει και θα προκριθεί.