Η αλήθεια των αριθμών

Στις 3 του περασμένου Αυγούστου, ξημερώματα, η αποστολή της ΑΕΚ επέστρεφε από την Μόσχα, μ’ ένα από τα πιο άδεια από οπαδούς τσάρτερ στην πρόσφατη ιστορία των ευρωπαϊκών της περιπλανήσεων. Και μ’ ένα από τα πιο βουβά ταξίδια επιστροφής από ματς Ευρώπης.

Μια ατάκα μόνο έσπασε την σιωπή. "Άντε να δούμε τώρα με ποιόν θα κληρωθούμε στα play off του Europa και ο θεός να βάλει το χέρι του μπας και πάμε στους ομίλους".

Στις 23 αυτό του Φλεβάρη, ξημερώματα, η αποστολή της ΑΕΚ επέστρεφε από το Κίεβο, μ’ ένα τσάρτερ φουλ από οπαδούς που ταξίδεψαν και δεν μάσησαν από απειλές «ζώων» και κρύο του θανατά και οι οποίοι από τα συνθήματα δεν άφησαν κανέναν να κοιμηθεί στο ταξίδι. Σαν γιορτή πρόκρισης. Έλα όμως, που το αποτέλεσμα με το οποίο επέστρεφε η ΑΕΚ από το Κίεβο, ήταν το ίδιο μ’ εκείνο με το οποίο γύρισε από την Μόσχα. Δηλαδή ευρωπαϊκός αποκλεισμός. Και μάλιστα τώρα οριστικός. Τέλος το ταξίδι. Όμως από εκείνα τα ξημερώματα του Αυγούστου, μέχρι αυτά του τωρινού Φλεβάρη, δεν έχουν κυλήσει μόνο επτά μήνες. Έχουν γίνει πολλά πράγματα.

Έχουν μεσολαβήσει δέκα ματς στην Ευρώπη χωρίς ήττα. Και συνολικά 25 σ’ όλες τις διοργανώσεις που συμμετέχει η ΑΕΚ. Δεν κατάφεραν να την κερδίσουν ούτε η Μπριζ, ούτε και η Μιλαν. Σε διπλά παιχνίδια. Ομάδες που έχουν το τριπλάσιο και το δεκαπλάσιο αντίστοιχα, μπάτζετ από την ΑΕΚ. Δεν κατάφεραν να την κερδίσουν ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε ο Ολυμπιακός. Οι δυο άμεσοι ανταγωνιστές της δηλαδή, για το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Με τον ΠΑΟΚ να έχει παίξει μια φορά απέναντι της, αλλά με τον Ολυμπιακό τέσσερις. Και αήττητο σερί σαν αυτό που τρέχει η ΑΕΚ, δεν υπάρχει ανάλογο του, σ’ όλα τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Είναι αριθμοί όλοι αυτοί, που όμως αποδεικνύουν πως η φετινή ΑΕΚ αυτό που κάνει, το κάνει καλά, αλλά και με συνέπεια.

Κάποιος βεβαίως μπορεί να ισχυριστεί, ειδικά για το σερί που τρέχει η ΑΕΚ στην Ευρώπη, πως κάτι κάνει καλά μονάχα στην άμυνα και όχι στην επίθεση. Κι όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ας συνεχίσουμε με τους αριθμούς. Η ΑΕΚ απέναντι στη Ντιναμό, μέσα στο Ολιμπίνσκι, με την πλειοψηφία των παικτών της να παίζει για πρώτη φορά μέσα σε κατάψυξη, έκανε 15 τελικές προσπάθειες. Και είχε επίσης 58% κατοχή της μπάλας και 87% ακρίβεια στις πάσες. Αλλά δεν έβαλε αυτό το καταραμένο ένα γκολ που ήθελε για την πρόκριση. Αντιθέτως, στο ματς που είχε δώσει πέρυσι η Ντιναμό Κιέβου στο ίδιο γήπεδο, απέναντι στην Μπεσικτάς για το Τσου Λου, είχε μόλις δυο περισσότερες τελικές από την ΑΕΚ, αλλά 5% μικρότερη κατοχή μπάλας. Ξέρετε πόσο είχε λήξει εκείνο το ματς; Με 6-0 υπέρ της Ντιναμό.

Δεν αράδιασα όλα αυτά τα νούμερα μόνο για να αποδείξω πως και στην επίθεση η ΑΕΚ τα κάνει όλα όπως πρέπει. Αλλά και για να βγει και μέσα από την γλώσσα των αριθμών, πως όχι μόνο δεν προκρίθηκε ο καλύτερος, αλλά επί της ουσίας πρόκειται για έναν συμπτωματικό αποκλεισμό. Διότι σ’ αυτές τις 15 τελικές,, το 58% κατοχής και το 87% της ακρίβειας στις πάσες, στο ματς που έκανε η ΑΕΚ στο Ολιμπίνσκι, προσθέστε και τις 14 τελικές, το 64% κατοχή και το 86% στις τελικές πάσες, που είχε στο πρώτο ματς στο ΟΑΚΑ. Με λίγα λόγια η ΑΕΚ έκανε δυο τέλεια ματς απέναντι στους Ουκρανούς. Κι όμως αποκλείστηκε. Πόσες φορές και πόσες ομάδες όμως, αποκλείονται με δυο τέλεια ματς;

Και μιας και το έπιασα με τους αριθμούς, έχω και κάτι ακόμα. Η ΑΕΚ έπαιξε απέναντι στη Ντιναμό, με έξι Έλληνες παίκτες. Ποτέ και σε κανένα φετινό μεγάλο ραντεβού της, είτε σε Ελλάδα, είτε σε Ευρώπη, η ΑΕΚ δεν πήγε με λιγότερους από πέντε παίκτες στο βασικό της σχήμα. Την ώρα που ο ένας βασικός της ανταγωνιστής στο πρωτάθλημα, δηλαδή ο ΠΑΟΚ, φτάνει μέχρι Πέλκα και Πασχαλάκη και ο άλλος, δηλαδή ο Ολυμπιακός, μέχρι Φορτούνη, Κούτρη, άντε και Ταχτσίδη. Η ΑΕΚ σταθερά πηγαίνει με πέντε και έξι Έλληνες στην ενδεκάδα της και αν δεν είχε τραυματιστεί και ο Μάνταλος μπορεί να ήταν και οκτώ. Παρόλο που έχει ξένο προπονητή και ως γνωστόν οι ξένοι προπονητές γενικώς και στην ΑΕΚ ειδικώς, δεν το είχαν και πολύ σε υπόληψη το ελληνικό στοιχείο ως βάση της ομάδας. Αλλά ο Χιμένεθ το έχει πιάσει το νόημα. Εξ ου και η ΑΕΚ όντως τα κάνει όλα καλά.

Θα μου πείτε τώρα τι νόημα έχουν όλοι αυτοί οι αριθμοί που αράδιασα, ειδικά μετά από ένα βράδυ που η ΑΕΚ έμεινε έξω από την Ευρώπη. Τεράστια σημασία. Πρώτον διότι μια ομάδα που τα κάνει όλα καλά, αποδεδειγμένα, ακόμα και στο αποκλεισμό της από την Ευρώπη, δείχνει μια συνέπεια που όχι μόνο είναι ζητούμενο αλλά και ασφαλές μονοπάτι για την πρόοδο. Δεύτερον διότι η απόδειξη πως το μόνο τυχαίο και συμπτωματικό που συνέβη στην φετινή ΑΕΚ, δεν είναι κάποια επιτυχία, αλλά η αποτυχία απέναντι σε μια ομάδα όπως η Ντιναμό με το διπλάσιο μπάτζετ, σημαίνει πολύ απλά πως vamos bien. Και το ταμείο έτσι κι αλλιώς θα γίνει στο τέλος.

Και κάτι τελευταίο. Τέσσερις μέρες μετά από εκείνο το απόγευμα στη Μόσχα, που ο Νικολαϊδης είχε χάσει εκείνο το καταραμένο άχαστο απέναντι στη Λοκομοτίβ, η ΑΕΚ έπαιξε με τον Απόλλωνα για το πρωτάθλημα. Κέρδισε με 1-0. Με γκολ του Νικολαϊδη. Προφανώς και μ’ εκείνο το γκολ δεν ήρθε στα… πάτσι του ο Ντέμης ούτε με τον ίδιο του τον εαυτό. Και χρειάστηκε να βάλει πολλά και κρίσιμα γκολ στη συνέχεια, χωρίς καν να σταματήσει να τον στοιχειώνει εκείνη η ευκαιρία. Θαρρώ όμως για τον Μασούντ, αρκεί ένα νικητήριο γκολ την Δευτέρα (26/2) στο Περιστέρι, για να μπει σε διαδικασία (αυτό) κάθαρσης.

Photo credits: AP Photo/Efrem Lukatsky