Αν εκείνο το μαγιάτικο βράδυ Κυριακής στην Μαδρίτη ο Μπανέγκα είχε στείλει την μπάλα στα δίχτυα της Μπαρτσελόνα αντί για το δοκάρι, τώρα οι παίκτες της ΑΕΚ θα συνέχιζαν τα μπάνια τους, αντί να πιάσουν δουλειά στα Σπάτα και αντί να ετοιμάζουν βαλίτσες για Πολωνία. Επίσης ο Τιμούρ Κετσπάγια θα είχε στην διάθεση του αρκετό χρόνο, αντί για σκάρτες τρεις εβδομάδες, για να μπορέσει να μελετήσει το υλικό που παρέλαβε και να κάνει παράλληλα και τον προγραμματισμό. Ενώ ο μεταγραφικός σχεδιασμός δεν θα έπρεπε να υλοποιηθεί υπό την πίεση του πρώτου ευρωπαϊκού ματς στις 28 Ιούλη.

Ωστόσο με τα «αν» δεν γράφεται η ιστορία, ο Μπανέγκα αστόχησε, η Σεβίλλη δεν πήρε το κύπελλο Ισπανίας και η ΑΕΚ πιάνει δουλειά νωρίτερα από κάθε άλλη φορά την τελευταία δεκαετία. Η πρώτη καλοκαιρινή μεταγραφή που έκανε η ΑΕΚ, ήταν ο πιο νεαρός ταλαντούχος Έλληνας τερματοφύλακας, ο Μπάρκας. Επίσης, οι πρώτες κινήσεις αποχωρήσεων από το περσινό ρόστερ, ήταν ο Μπαρόχα, ο Μπουονανότε και πιθανότατα και ο Κορδέρο. Για αρχή δηλαδή ήρθε ένας Έλληνας (και μετά ο Τσιγκρίνσκι) και έφυγαν τρεις ξένοι που μαζί με τον Τζεμπούρ, είναι τέσσερις. Τυχαίο, θα μου πείτε. Έτσι μπορεί να τα έφερε η σειρά. Κι όμως. Έχει την σημασία του όλο αυτό.

Η ΑΕΚ είχε εκπονήσει πριν από δυο χρόνια, όταν ακόμα ήταν στο «ερχόμαστε» και πριν φτάσει στο «ήρθαμε», ένα πλάνο για να φτιάξει ένα κορμό, μια μαγιά, με Έλληνες παίκτες. Κάπου στην πορεία έδειχνε να το χάνει. Και λόγω μεταγραφικών επιλογών αλλά και λόγω διαχείρισης από τον Πογέτ. Τώρα όμως, φαίνεται πως πηγαίνει για να πατήσει πάνω σ’ αυτό το πλάνο. Ψάχτηκε στην αγορά για ότι καλύτερο από Έλληνες, παρόλο που οι επιλογές είναι περιορισμένες και ακόμα δεν έχει... τελειώσει. Αλλά κυρίως δείχνει τάση να στηρίξει τους Έλληνες που έχει στο ρόστερ της και να τους βγάλει μπροστά. Και είναι η μεγάλη και ίσως η τελευταία ευκαιρία για να το κάνει.

Στην θέση του τερματοφύλακα η ΑΕΚ έχει τον Ανέστη, που πέρυσι έκανε πράγματα και θαύματα, παρόλο που του έκατσε μια στραβή που σ’ άλλον τερματοφύλακα θα είχε κόψει την καριέρα και παρότι είχε έναν Πογέτ που δεν τον έβλεπε. Και για την ίδια θέση έχει και τον Μπάρκα που ψάχνει την εκτόξευση. Πάνω στους δυο αυτούς θα ποντάρει και μόνο κερδισμένη μπορεί να βγει.

Στα στόπερ η ΑΕΚ έκανε αυτό που δεν είχε κάνει πέρυσι. Έφερε τον έμπειρο Τσιγκρίνσκι για να τον βάλει δίπλα στον Κολοβέτσιο και να τον απελευθερώσει. Καθ’ όλη την διάρκεια της περσινής σεζόν, ο Κολοβέτσιος αντί να προσπαθεί να βγάλει το ταλέντο του στο γήπεδο και να εξελιχθεί ανάλογα με τις δυνατότητες του, κοιτούσε πως θα συμμαζέψει και θα διορθώσει τα λάθη του παρτενέρ του. Με τον Τσιγκρίνσκι παρτενέρ, μπορεί να δείξει τι πραγματικά μπορεί να κάνει.

Στο δεξί άκρο της άμυνας, ο Μπακάκης θα ξεκινήσει υγιής και δυνατός την δουλειά από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας. Κάτι που πέρυσι το στερήθηκε καθώς λόγω τραυματισμού μπήκε στο γήπεδο τον Οκτώβρη. Τώρα θα έχει την ευκαιρία να βάλει το… τούρμπο του από την πρώτη μέρα και να διεκδικήσει όχι μόνο τη θέση του βασικού στην ΑΕΚ αλλά και την επιστροφή του στην εθνική.

Στα χαφ υπάρχει ο Μάνταλος. Είναι ο κορυφαίος μαζί με τον Φορτούνη, Έλληνας επιτελικός μέσος. Το καλύτερο και ίσως το μοναδικό καθαρόαιμο δεκάρι. Τώρα και αυτός θα ξεκινήσει την δουλειά υγιής και δυνατός από την πρώτη μέρα και όχι όπως πέρυσι που λόγω τραυματισμού μπήκε τον Σεπτέμβρη. Η ΑΕΚ θα κτιστεί πάνω σ’ όσα μπορεί να κάνει ο Μάνταλος μέσα στο γήπεδο.

Και στην επίθεση υπάρχει καταρχήν ο Αραβίδης. Παρά τις ενστάσεις που κατά καιρούς έχουν ακουστεί για τα τελειώματα του, την τεχνική του ή οτιδήποτε άλλο, είναι ο ορισμός του μαχητή και του αθλητή. Τελεία και παύλα. Και ο Κετσπάγια πάνω σε τέτοιους επιθετικούς θέλει να φτιάχνει το αγωνιστικό του μοντέλο. Και πάνω σε εξτρέμ σαν τον Πλατέλλα. Με ταχύτητα, κοφτή ντρίπλα και πάθος στο παιχνίδι. Ακόμα και αν δεν είναι πάντα βασικός.

Σ’ όλους αυτούς τους Έλληνες που έχει η ΑΕΚ στο ρόστερ της, ο Κετσπάγια σκοπεύει να ποντάρει. Χωρίς επιφύλαξη. Άλλωστε στον ΑΠΟΕΛ δεν δίστασε να στείλει στην εξέδρα τον πολύ Καβενάγκι, για να βάλει στην επίθεση έναν νεαρό Κύπριο από τις Ακαδημίες της ομάδας. Και δικαιώθηκε. Και τώρα στην ΑΕΚ, δεν είναι καν η ίδια κατάσταση.

Όσο για τους Έλληνες παίκτες της ΑΕΚ, είναι και γι αυτούς η μεγάλη τους ευκαιρία. Καλούνται να σηκώσουν το βάρος της εμπιστοσύνης και να αποδείξουν πως μπορούν να αποτελέσουν τον κορμό μιας ομάδας, που οφείλει έτσι κι αλλιώς να βάλει τον πήχη, πιο ψηλά απ’ ότι φέτος.

Και κάτι τελευταίο. Προφανώς και αυτή η μαγιά από Έλληνες παίκτες, χρειάζεται πλαισίωμα από ποιοτικούς ξένους. Αλλιώς το γλυκό δεν δένει. Και αυτή είναι και η προσδοκία από τον φετινό μεταγραφικό σχεδιασμό.