Η θεωρία είναι πάντα εύκολη. Και απλή. Τι λέει η θεωρία; Πως στην περίπτωση που μια ομάδα έτρωγε τέτοιο πελέκημα με μια τόσο βαριά τιμωρία (την εσχάτη), όπως η ΑΕΚ, ο οποιοσδήποτε προπονητής στον κόσμο, θα ζητούσε από τους παίκτες του να το ξεχάσουν και να μπουν στο γήπεδο για να κάνουν την δουλειά τους.

Και όλοι οι ποδοσφαιριστές σ’ ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη, θα έμπαιναν στο γήπεδο για να παίξουν την μπάλα τους, χωρίς να ασχοληθούν με τιμωρίες που έρχονται από τα δικαστήρια, όσο άδικες και αν είναι. Αυτό λέει η θεωρία.

Όμως το πρόβλημα πάντα είναι, η απόσταση που πρέπει να διανύσουν οι… εμπλεκόμενοι σε τέτοιες καταστάσεις, από την θεωρία στην πράξη. Προφανώς και ο Ουζουνίδης ζήτησε από τους παίκτες του να μην ασχοληθούν με το μείον τρία. Δεδομένα οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ είχαν σκοπό να μπουν στο γήπεδο, στο ματς με τον Απόλλωνα, με το μυαλό τους μόνο στο να παίξουν μπάλα και να πάρουν τρεις βαθμούς. Στην θεωρία ο τρόπος που θα έπρεπε να λειτουργήσουν παίκτες και προπονητής, ήταν προφανής.

Στην πράξη ωστόσο, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι εύκολο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πώς να πείσει ο προπονητής τους παίκτες του, πως πρέπει να μπουν και να παίξουν την μπάλα τους, όταν ακόμα και να πάρουν τους τρεις βαθμούς, δεν θα τους δουν ποτέ να αποτυπώνονται στον βαθμολογικό πίνακα. Πώς να μην σκέφτονται οι ποδοσφαιριστές, την ώρα που βρίσκονται μέσα στο γήπεδο, πως έχουν φάει στο κεφάλι μια ποινή που θεωρούν πέρα για πέρα άδικη. Επιεικώς άδικη. Διότι δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό κανενός παίκτη της ΑΕΚ, πως είναι δυνατόν να επιβληθεί η πιο βαριά ποινή που υπάρχει, δηλαδή αυτή της αφαίρεσης των βαθμών, για επεισόδια που δεν έχουν επηρεάσει ούτε κατ’ ελάχιστο ένα παιχνίδι. Βλέπετε, κανείς τους δεν έχει πέσει από το διάστημα. Όλων τα μάτια, έχουν δει πολλά.

Η αλήθεια για το παιχνίδι της Ριζούπολης, είναι πως η ΑΕΚ μπήκε να παίξει ένα ματς, με χίλιους δαίμονες να γυρίζουν στο κεφάλι και του προπονητή και των παικτών της. Και είχε να αντιμετωπίσει μια ομάδα, η οποία μόλις πέρυσι, με το ίδιο ακριβώς παιχνίδι που έκανε και τώρα, είχε εγκλωβίσει την ΑΕΚ σ’ ένα 0-0. Αποτέλεσμα που δεν είχε επιτρέψει στην ΑΕΚ να τερματίσει πρώτη τον πρώτο γύρο και την είχε υποχρεώσει σε γιορτές με γκρίνια. Ακόμα πιο εύκολα θα μπορούσε το φετινό ματς να είχε την ίδια κατάληξη. Αυτή η ΑΕΚ ωστόσο εκείνο που απέδειξε και στη Ριζούπολη, είναι πως τα αντισώματα της είναι πολλά και ισχυρά.

Περίπατο έκανε η ΑΕΚ απέναντι στον Απόλλωνα. Κέρδισε με σβηστές μηχανές. Και λίγο πιο προσεκτική να ήταν στην τελική προσπάθεια, θα μπορούσε να είχε βάλει και περισσότερα γκολ. Δεν φάνηκε πουθενά στο ματς, πως αυτή η ΑΕΚ, μόλις λίγες ώρες πριν το ματς με τον Απόλλωνα, έφαγε μια καμπάνα ξεγυριστή και κυρίως άδικη. Ο Ουζουνίδης έβαλε στο γήπεδο παίκτες απολύτως συγκεντρωμένους στην δουλειά τους. Ενώ όσοι παίκτες μπήκαν να παίξουν, έκαναν αυτό που έπρεπε. Πήραν μια εύκολη νίκη. Όπως εύκολη ήταν η νίκη που πήραν στο Ηράκλειο από τον ΟΦΗ. Κάτι που επίσης φανερώνει πως ο χαρακτήρας της φετινής ΑΕΚ σε τέτοια ματς, δεν αλλοιώθηκε καν απ’ όσα συνέβησαν στις αίθουσες δικαστηρίων.

Βεβαίως μην νομίζετε πως οι παίκτες δεν το κουβαλούσαν όλο αυτό που έχει γίνει. Φάνηκε από τις αντιδράσεις τους. Φάνηκε ακόμα και από τον τρόπο που πανηγύρισε ο Λιβάγια, καθώς ενδεχομένως οι χειροπέδες παραπέμπουν σ’ αυτό που είπε ο Ουζουνίδης μετά το ματς. «Δεν ξέρω τι θα κάνουν στο τέλος; Δεν μας αφήνουν να μπαίνουμε στο γήπεδο;». Έτσι ακριβώς το σκέφτονται όλοι στην ΑΕΚ. Έτσι έχουν αποφασίσει ότι θα λειτουργούν. Θα μπορέσουν να τους σταματήσουν, μόνο αν βρουν τρόπο να μην τους επιτρέψουν να μπαίνουν στο γήπεδο. Όσο θα μπορούν να βγαίνουν και να παίζουν, θα κάνουν αυτό που πρέπει. Θα παίρνουν τα αποτελέσματα που θέλουν. Ή έστω θα τα διεκδικούν μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Προφανώς και ο Απόλλων δεν είναι κανένα θηρίο. Παρόλα αυτά υπάρχει κάτι που η ΑΕΚ έδειξε σ’ αυτό το ματς, πέρα από το χαρακτήρα της. Πως η δουλειά που έχει κάνει ο Ουζουνίδης και η ποιότητα που έχει στην επίθεση, επιτρέπει να καθαρίζει πλέον με χαρακτηριστική ευκολία τέτοιους αντιπάλους. Ακόμα και με πολλά γκολ. Δείτε όλα τα αποτελέσματα της ΑΕΚ πλην των ντέρμπι και του ματς. Μάλιστα ακόμα και στα παιχνίδια με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, με τον τρόπο που έπαιξε η ΑΕΚ, δικαιούταν πολλά περισσότερα. Στην Τούμπα, για παράδειγμα, είχε δυο δοκάρια και με τον Ολυμπιακό διπλάσιες τελικές.

Η ουσία πάντως για την φετινή ΑΕΚ είναι μια. Και από νοοτροπία και από χαρακτήρα, αλλά και από αγωνιστική δομή, θα είναι ανταγωνιστική μέχρι και το τέλος της σεζόν. Μέχρι και την τελευταία αγωνιστική. Ό,τι και αν έχει συμβεί την παραμονή ενός αγώνα, είτε είναι απώλεια με τραυματισμούς, είτε είναι τιμωρία, θα μπαίνει στο γήπεδο με τον ίδιο ακριβώς προσανατολισμό. Πλέον αυτό το έχει αποδείξει. Φυσικά και μπροστά της η ΑΕΚ έχει μεγάλο ανήφορο. Το ξέρει και ο Μαρίνος, το ξέρουν και οι παίκτες. Έχει αφαίρεση τριών βαθμών από την βαθμολογία. Έχει δυο παιχνίδια, τα δυσκολότερα στη σεζόν μετά τα ντέρμπι (με Άρη και Ατρόμητο), χωρίς τον κόσμο της. Μπορεί να έχει και διαιτησίες όπως του Γρατσάνη, που να ξαναγράφουν από την αρχή κανονισμούς ποδοσφαίρου όπως το πλεονέκτημα.

Ωστόσο απ’ όλο αυτό που έγινε με τον «αποκεφαλισμό» εξπρές της ΑΕΚ μέσα σε μια εβδομάδα από δυο δικαιοδοτικά όργανα, Ουζουνίδης και παίκτες μπορεί και να βγουν ακόμα πιο δυνατοί. Αυτό έδειξαν στη Ριζούπλη. Αφήστε που υπάρχει πλέον μια σημαντική παράμετρος. Τώρα πια, μπορούν να έρχονται από τον πάγκο παίκτες όπως ο Κλωναρίδης ή ο Μπογέ ή ακόμα και ο Άλεφ και ο Γιακουμάκης, για να μην παίζουν στα κόκκινα ο Μπακασέτας, ο Μάνταλος και ο Πόνσε ή ο Λιβάγια. Μπορεί να μένει εκτός αποστολής ο Γιαννιώτας, γιατί απλώς δεν χωράει. Πλέον η ΑΕΚ παίρνει το σχήμα που θα έπρεπε να έχει από την αρχή της σεζόν και της το στέρησαν οι τραυματισμοί. Κάτι που συνιστά σημαντικότατη ώθηση, γι αυτόν τον ανήφορο που έχει να ανέβει.