Με ευαγγέλιο τα λάθη της

Είναι τεράστια επιτυχία για την ΑΕΚ, αυτή η δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα. Όχι μόνο διότι είναι σπουδαία υπόθεση για τον σύλλογο η επιστροφή στα προκριματικά τουChampionsLeagueκαι η προοπτική που δίνει αυτό το εισιτήριο. Αλλά και διότι μέχρι και τα μισά της σεζόν, δηλαδή τον περασμένο Γενάρη, η ΑΕΚ πλήρωνε ακριβά και ένα προς ένα, όλα τα λάθη που έκανε πέρυσι το καλοκαίρι. Και κακά τα ψέματα, αυτά τα λάθη, ήταν πολλά. Γι αυτό άλλωστε και όσο τα πλήρωνε, πήγαινε φουλ για μια χρονιά σκέτη καταστροφή.

Ένα πολύ κομβικό σημείο για την ΑΕΚ, ήταν το γεγονός πως τις κακοτεχνίες και τις ανορθογραφίες του περσινού καλοκαιριού, έστω και αργά, τις εντόπισε. Και προσπάθησε να τις διορθώσει τον Γενάρη. Προφανώς και όταν κάνεις περίπου εγκλήματα στην αρχή μιας σεζόν, είναι αδύνατον να κάνεις θαύματα στο μέσο της. Όμως το πάλεψε. Μετά από δυο τραγικές επιλογές, πήγε επιτέλους σε κανονικό προπονητή. Έβαλε παίκτες που έκαναν την διαφορά και στην επίθεση (Αραούχο) και στην άμυνα (Βράνιες). Και ακόμα και με την μεταγραφή Αϊντάρεβιτς, ενός παίκτη με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, το κενό που είχε στα χαφ κάπως το έκλεισε. Βεβαίως αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία, είναι όλα αυτά τα λάθη που έγιναν στον περσινό μοντάρισμα της ΑΕΚ, να αποτελέσουν όχι απλώς οδηγό, αλλά ευαγγέλιο για τον φετινό σχεδιασμό.

Ολοκληρωτική διόρθωση

Για αρχή η ΑΕΚ λειτούργησε σωστά στο ζήτημα του προπονητή. Ξεκίνησε να διορθώνει το περσινό της λάθος τον Γενάρη και το ολοκλήρωσε τώρα με τον τρόπο που τελείωσε το θέμα του Μανόλο Χιμένεθ. Κάτι που δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός πως ο Ισπανός τεχνικός πιστώνεται εν πολλοίς όλη αυτή την πορεία που η ΑΕΚ διέγραψε από το μείον πέντε από ταplayoff, μέχρι την πρωτιά. Αφορά και τον τρόπο που η ομάδα προχωρά και κτίζει την επόμενη σεζόν.

Έκρινε ήδη από τα μέσα του Μάη πως με τον Χιμένεθ πρέπει να πορευτεί και έτσι έπραξε. Χωρίς πισωγυρίσματα και χωρίς να χρειάζεται μήνα Ιούνη να τρέχει και να μην φτάνει για προπονητή. Κάτι που αποτέλεσε το πρώτο και ενδεχομένως μεγαλύτερο λάθος της περσινής σεζόν. Η ΑΕΚ έχει ήδη έναν προπονητή, ο οποίος επιλέγει τα υλικά, με τα οποία θα κτίσει το αγωνιστικό οικοδόμημα της νέας σεζόν. Αν ο Χιμένεθ θα πετύχει ή όχι και αν το πλάνο του θα αποδώσει και μέσα στο γήπεδο, αυτό είναι άλλο καπέλο. Αυτό θα φανεί μέσα στο γήπεδο.

Κλειδί η λέξη «εγκαίρως»

Προπονητή λοιπόν έχει η ΑΕΚ και δεν τον ψάχνει τελευταία στιγμή. Πάμε και στις μεταγραφές. Και εκεί η ΑΕΚ έκανε πέρυσι το καλοκαίρι κομβικά λάθη ως προς τους χρόνους που κινήθηκε, τα οποία πλήρωσε ακριβά. Η λέξη «εγκαίρως» ως προς τις κομβικές κινήσεις ενίσχυσης, είναι κλειδί. Η ΑΕΚ πέρυσι το καλοκαίρι καθυστέρησε χαρακτηριστικά να κάνει τις μεταγραφές σε θέσεις στις οποίες «καιγόταν».

Φυσικά υπήρχε τοEuro, το οποίο πολλοί παίκτες περίμεναν να τελειώσει για να κλείσουν. Προφανώς και υπάρχει πάντα το δεδομένο πως σε κάποιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστές, θα πρέπει να φτάσουν τα τέλη Αυγούστου για να πέσει το κασέ και να γίνει προσιτό. Όμως την καθυστέρηση πέρυσι, η ΑΕΚ την πλήρωσε. Πήγε στην Ευρώπη χωρίς τον βασικό φορ και τον έναν από τους βασικούς ακραίους. Πήγε στο πρωτάθλημα έχοντας πάρει στις 31 Αυγούστου και χωρίς προετοιμασία έναν παίκτη (Χριστοδουλόπουλος), που αποδείχθηκε στην πορεία της σεζόν, πως όταν βρήκε ρυθμό έγινε κομβικός για την ομάδα.

Η ΑΕΚ φέτος δεν πρέπει να κάνει το ίδιο λάθος. Δεν έχει άλλωστε την πολυτέλεια. Ειδικά από την στιγμή που έχει ήδη την περσινή εμπειρία, για την σημασία του… εγκαίρως, ως προς τις σημαντικές για το ρόστερ κινήσεις. Φαντάζομαι πως αξίζει τον κόπο να περιμένει η ΑΕΚ μέχρι και τις 31 Αυγούστου και δώδεκα παρά ένα, αν πρόκειται να φέρει πίσω τον Αραούχο. Από την άλλη μεριά όμως, δεν έχει κανένα νόημα να περιμένει να κτυπήσει στα τέλη του καλοκαιριού παίκτες που θα κάνουν την διαφορά, όταν ήδη θα έχει χάσει το τρένο των παιχνιδιών στα οποία έχει απόλυτη ανάγκη αυτούς τους παίκτες.

Πλάνο και όχι άλλους Μπακασέτες

Βεβαίως το πρόβλημα πέρυσι, δεν ήταν μόνο πως η ΑΕΚ καθυστέρησε να κάνει εγκαίρως τις σημαντικές μεταγραφικές κινήσεις. Είναι πως γενικώς πήγαινε περίπου στα… κουτουρού. Αυτό είχε να κάνει σε μεγάλο βαθμό με το γεγονός πως αφενός καθυστέρησε να κλείσει το θέμα προπονητή, αφετέρου ο προπονητής που τελικά έκλεισε καθυστέρησε να αποφασίσει τι θέλει να παίξει και με ποιους. Το αποτέλεσμα ήταν πως η ΑΕΚ κτίστηκε άναρχα, χωρίς πλάνο και χωρίς να γίνει ποτέ ομάδα. Αυτό το τελευταίο βεβαίως αφορούσε κυρίως την δουλειά που έκανε ο Κετσπάγια. Ακουμπούσε ωστόσο και τον γενικότερο σχεδιασμό της ομάδας.

Αυτός ο άναρχος και στα κουτουρού σχεδιασμός, όχι απλώς έφερε τεράστιες ανισορροπίες στο ρόστερ, τις οποίες μάλιστα η ΑΕΚ τις πλήρωσε αγωνιστικά, αλλά έβγαλε νοκ άουτ και ποδοσφαιριστές. Με πιο κραυγαλέο παράδειγμα τον Μπακασέτα. Έγινε με το ζόρι ακραίος, καθώς βρέθηκε σ’ ένα ρόστερ σχεδόν άδειο από εξτρέμ και με προπονητή που ήθελε να παίξει σύστημα με εξτρέμ. Ενδεχομένως όλο αυτό να το πλήρωσε και ο Πατίτο, ίσως και ο Βάργκας. Αλλά περισσότερο απ’ όλους, το πλήρωσε ο κακομοίρης ο Μπακασέτας. Κυρίως διότι δεν έλεγε ποτέ «όχι» σ’ αυτή την παραδοξότητα και φυσικά ήταν ο πρώτος που τα άκουγε από την εξέδρα.

Έχει μεγάλη σημασία για τον τρόπο που θα κτιστεί η φετινή ΑΕΚ, να κάνει ποιοτικές προσθήκες. Αλλά ακόμα μεγαλύτερη σημασία έχει, να «κουμπώνουν» αυτές οι προσθήκες στο αγωνιστικό πλάνο που έχει φτιάξει ο προπονητής. Και ευτυχώς φέτος, αυτό το πλάνο φαίνεται να υπάρχει.

Για παράδειγμα, δεν έχει νόημα να γεμίσει πάλι η ΑΕΚ με ψευτοδεκάρια ή δεύτερους επιθετικούς, να μείνει άδεια από εξτρέμ και τον Νοέμβρη να αρχίσουν πάλι τα αγωνιστικά βαφτίσια για να βρεθούν λύσεις για τα άκρα. Η ΑΕΚ πρέπει αυτή την φορά, να ψωνίσει στοχευμένα. Και για να προλάβω οποιαδήποτε κουβέντα, εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση Σκόκο. Ένας τέτοιος παίκτης, ταιριάζει σε οποιοδήποτε πλάνο. Δεν χρειάζεται καν να το εξηγήσω. Και υπάρχουν περισσότεροι από ένας λόγοι, που πρέπει να επιστρέψει. Προφανείς οι πιο πολλοί. Αλλά ο Σκόκο είναι εξαίρεση.