Οι 50 αποχρώσεις της (αυτό)καταστροφής
Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την (χριστουγεννιάτικη) νέα γκέλα της ΑΕΚ, για το νέο εποπτικό ατόπημα στην τελευταία φάση του ματς, για τον Μοράις και τον Πέκχαρτ.
Η ΑΕΚ φυσικά και δεν χρειάζεται να περιμένει τις γιορτές των Χριστουγέννων για να βγάλει στο γήπεδο τις τάσεις αυτοκαταστροφής της. Το κάνει με μεγάλη μαεστρία καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Θυμηθείτε τι έκανε στο φετινό ματς με τον Ατρόμητο όταν προηγήθηκε με 2-0 και δεν κέρδισε.
Θυμηθείτε τι έκανε στην Κέρκυρα όταν προηγήθηκε με 1-0 και πάλι δεν κέρδισε. Μόνο που όταν φτάνει το τελευταίο παιχνίδι πριν από τα Χριστούγεννα, τότε η ΑΕΚ φορτσάρει σε αυτοκαταστροφή. Μ’ όλους τους τρόπους, μ’ όλους τους αντιπάλους και σ’ όλα τα γήπεδα. Οι 50 αποχρώσεις της αυτοκαταστροφής.
Η ΑΕΚ παραμονές Χριστουγέννων έχει κάνει γκέλα στο γήπεδο του Φωστήρα απέναντι στην Καλλιθέα, με την επόμενη μέρα να γίνεται θέμα ακόμα και το μενού των παικτών πριν το ματς που ήταν φουσκωτικό. Έχει αποκλειστεί από τον Αγροτικό Αστέρα σε κύπελλο Γ’ εθνικής και έχει κάνει για τιμωρία πρωτοχρονιά στο γήπεδο. Πέρυσι τέτοια εποχή, περίπου ίδια μέρα, μια εύκολη νίκη επί του Λεβαδειακού στο ΟΑΚΑ, μετατράπηκε εντός δεκαλέπτου σε μια πρώτης τάξεως "κηδεία". Και τώρα αυτό.
Βεβαίως για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, ο τρόπος που γκέλαρε αυτή την φορά η ΑΕΚ, δεν είχε και μεγάλη σχέση με τις προηγούμενες. Αλλά είπαμε, οι αποχρώσεις αυτοκαταστροφής της ΑΕΚ είναι 50, μπορεί και περισσότερες. Και κάποιες εξ αυτών είναι μόνο καταστροφής. Διότι όσο και αν κουβεντιάζουμε πως οι παίκτες της ΑΕΚ στην τελευταία φάση των καθυστερήσεων και στο τελευταίο κόρνερ του ματς, έπρεπε να καταπιούν την μπάλα, το δεδομένο είναι πως το γκολ που έφαγαν δεν έπρεπε να μετρήσει. Μαρς οφσαιντ ήταν ο σκόρερ. Και μάλιστα πολύ πιο οφσαίντ απ’ ότι ήταν ο Μπέριος δυο λεπτά πριν, όταν ο ίδιος επόπτης, υπέδειξε την παράβαση και πολύ σωστά ακύρωσε το γκολ. Ίσως ο επόπτης φοβήθηκε να ακυρώσει και δεύτερο γκολ μέσα σε διάστημα δυο λεπτών. Ίσως είδε λάθος. Ίσως δεν είδε τίποτα. Το βέβαιο είναι πως έκανε λάθος. Λάθος που πλήρωσε ακριβά η ΑΕΚ.
Παρεμπιπτόντως είναι η δεύτερη φορά στην φετινή σεζόν, που η ΑΕΚ πληρώνει ένα χοντρό λάθος του επόπτη και μάλιστα στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Στην Τούμπα το άουτ έγινε κόρνερ και η ισοπαλία έγινε ήττα. Αυτή την φορά το οφσαίντ έγινε γκολ και η νίκη της ΑΕΚ, έγινε ισοπαλία. Και μεταξύ μας, τώρα πολύ περισσότερο ήταν κρίμα και άδικο για όσα έκτισε η ΑΕΚ σ’ αυτό το ματς. Διότι ακόμα και με δέκα παίκτες, η ΑΕΚ έπαιξε νοικοκυρεμένο ποδόσφαιρο. Οργανωμένο ποδόσφαιρο και με πλάνο. Επίσης έβγαλε ψυχή στο γήπεδο. Για παράδειγμα, δεν θυμάμαι άλλο ματς να κυνηγάει ο Πατίτο σαν «σκυλί» τους αντιπάλους του μέχρι και χαμηλά στην περιοχή της ΑΕΚ, για να κλέψει μπάλα. Και ένα γκολ οφσαιντ στο τελευταίο λεπτό, δεν είναι μόνο καταστροφή, είναι και κλεψιά του ιδρώτα και της (υπερ) προσπάθειας που έκαναν οι «κιτρινόμαυροι».
Θα μου πείτε πως για τον παίκτη λιγότερο που αναγκάστηκε να παίξει η ΑΕΚ για περισσότερα από 80 λεπτά, δεν φταίει ουδείς άλλος, από το θολωμένο μυαλό του Αραβίδη. Και δεν χρειάζεται καμιά περισπούδαστη ανάλυση περί του λάθους της αντίδρασης του «Άραβα». Απλώς το λεπτό που έγινε, δηλαδή μόλις στο 10, χωρίς να έχει προηγηθεί επί της ουσίας τίποτα άλλο που να ανεβάσει τους παλμούς και να τσιτώσει τα νεύρα, φανερώνει πως ο παίκτης δεν μπήκε από την αρχή καλά στο γήπεδο. Κάτι που είναι και περίεργο αλλά και άδικο για τους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Και τώρα μια συγγνώμη και ένα ακόμα κέρασμα με γεύμα, δεν ξέρω αν αρκούν.
Όπως και να έχει, μέσα σ’ όλα αυτά τα στραβά και (αυτό)καταστροφικά που έγιναν (ακόμα και στο πέναλτι η μπάλα κτύπησε με τέτοιο τρόπο στο εσωτερικό του δοκαριού, που 99 στις 100 φορές, θα πήγαινε προς την εστία και όχι προς τα έξω όπως τώρα), υπάρχουν πραγματάκια που η ΑΕΚ μπορεί να κρατήσει. Όπως το νοικοκύρεμα στο παιχνίδι της, που πλέον είναι και εμφανές και σταθερό. Βεβαίως υπάρχουν και ζητήματα στον τρόπο διαχείρισης του παιχνιδιού από τον Μοράις. Διότι καλά τα είπε για την έλλειψη συγκέντρωσης στην τελευταία φάση, αλλά είναι απορίας άξιο γιατί μέχρι και το 68λεπτό που έβαλε το γκολ η ΑΕΚ, δεν υπήρχε ούτε ένας παίκτης για ζέσταμα. Και στις πολλές ανατροπές που έχουν γίνει στην ΑΕΚ του Μοράις, δεν μπορεί να φταίει πάντα η έλλειψη συγκέντρωσης.
Και κάτι τελευταίο για τον Πέκχαρτ. Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι έπαιξε σαν κανονικό σέντερ φορ, με την αποτελεσματικότητα κανονικού σέντερ φορ και την δουλειά στο γήπεδο κανονικού σέντερ φορ. Και μεταξύ μας, μπορεί ο Τσέχος να έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα πάνω από την γραμμή, αλλά αν ήταν στο γήπεδο ο Αλμέιδα, είναι πολύ πιθανό να μην ήταν ούτε κοντά στην γραμμή, ούτε καν μέσα στην περιοχή. Προφανώς αυτό δεν αλλάζει την ανάγκη να αποκτηθεί άμεσα ένας φορ περιοχής. Όμως σε κάθε περίπτωση, είναι άξιο αναφοράς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
