Όλοι εκείνοι οι οπαδοί της ΑΕΚ που το τελευταίο διάστημα έριχναν ατελείωτη καραμούζα στον Μάνταλο, τώρα θα έχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ικανοποιηθούν, βλέποντας την ομάδα χωρίς αυτόν.

Βεβαίως υποψιάζομαι πως και αυτοί, είναι μέσα σ’ όλους που ψιλοπάγωσαν όταν πληροφορήθηκαν πως (και) ο αρχηγός είναι εκτός μάχης από το ντέρμπι. Αλλά κανονικά δεν θα πρέπει να είναι έτσι, διότι μέσα στο πλαίσιο της καραμούζας, είχε ακουστεί πολλές φορές η περιβόητη ατάκα, «ας κάτσει και λίγο στον πάγκο ο Μάνταλος». Τώρα λοιπόν θα καθίσει στην εξέδρα.

Φυσικά η πλειοψηφία των οπαδών της ΑΕΚ αντιλαμβάνεται πόσο μεγάλο είναι το πλήγμα που δέχθηκε η ομάδα, παραμονή του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Και πόσο σημαντική είναι η απώλεια. Διότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Όπως πραγματικότητα είναι πως ο Μάνταλος βρίσκεται εδώ και καιρό σε κακό αγωνιστικό φεγγάρι. Αλλά τέτοιου είδους ματς, όπως αυτό με τον Ολυμπιακό, για τέτοιου είδους παίκτες, όπως ο αρχηγός, αποτελούν την μεγάλη ευκαιρία για να ξεφύγουν από το κακό φεγγάρι.

Επίσης ο Μάνταλος δεν είναι η μοναδική απουσία. Που και πάλι θα ήταν ζήτημα. Πολύ περισσότερο όμως τώρα, που δεν υπάρχει ούτε ο Πόνσε, δεν υπάρχει ούτε Αλμπάνης. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, επί της ουσίας δεν υπάρχει και Μπογέ. Ο Αργεντινός έχει φορτσάρει, έχει θέληση για να μπει και να παίξει, είναι στην αποστολή, αλλά έχει κάνει μόνο πέντε κανονικές προπονήσεις, την εβδομάδα που πέρασε. Η αμέσως προηγούμενη φορά που είχε προπονηθεί κανονικά, ήταν στις 7 Αυγούστου πριν το ματς με την Σέλτικ. Επομένως δεν μπορεί να θεωρηθεί ουσιαστική επιλογή για το ντέρμπι. Ενώ στις απουσίες που έχει ο Ουζουνίδης, βάλτε και τον Οικονόμου και τον Άλεφ και τον Λόπες.

Βεβαίως δεν έγιναν ξαφνικά οι καλύτεροι αυτοί που έμειναν εκτός και οι χειρότεροι αυτοί που θα μπουν στο γήπεδο για να παίξουν. Αλίμονο. Οι απουσίες έχουν την σημασία τους, αλλά την ιστορία την γράφουν πάντα οι παρόντες. Και η αλήθεια είναι πως οι παρόντες έχουν ένα εξαιρετικά σημαντικό πλεονέκτημα. Όλοι τους, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, διότι το έχουν ξανακάνει. Τι εννοώ; Η ενδεκάδα με την οποία θα ξεκινήσει η ΑΕΚ αυτό το ντέρμπι, θα έχει πιθανότατα έντεκα παίκτες που θα έχουν ξαναπαίξει απέναντι στον Ολυμπιακό. Και όχι μόνο μια φορά. Πολλές περισσότερες. Μάλιστα όλοι τους είναι παίκτες που έχουν ξαναπαίξει και έχουν κερδίσει τον Ολυμπιακό. Οι πιο πολλοί που θα παίξουν και σ’ αυτό το ντέρμπι, ήταν παρόντες στις περισσότερες από τις επτά νίκες της ΑΕΚ στα τελευταία δέκα ματς με τον Ολυμπιακό. Κάποιοι και στις επτά.

Αυτό είναι κάτι που έχει μεγάλη σημασία. Σκεφτείτε πόσο έχει κοστίσει στο Champions League, το γεγονός πως σχεδόν για όλους τους παίκτες της ΑΕΚ, τα ματς των ομίλων ήταν αχαρτογράφητα νερά. Με τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ, δεν υπήρχε κανείς που να έχει ξαναπαίξει σε παιχνίδι ομίλων Champions League. Στο ματς με την Μπενφίκα, ήταν μόνο ο Τσιγκρίνσκι. Και αυτή η απειρία, αυτό το άγνωστο, στοίχισε. Αντιθέτως σε ντέρμπι γενικώς και ειδικώς απέναντι στον Ολυμπιακό, δεν υπάρχει ούτε ένας που να είναι άμαθος. Όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ έχουν ξαναπαίξει και έχουν ξανακερδίσει τέτοια ματς. Και αυτό είναι τεράστιο πλεονέκτημα, ακόμα και σ’ ένα ματς που υπάρχουν τόσα αγωνιστικά προβλήματα.

Η ΑΕΚ έχει επίσης έναν προπονητή στον πάγκο, που έχει αποδείξει πολλάκις, πως είναι εξαιρετικός καπετάνιος στην φουρτούνα. Το έδειξε στις προηγούμενες ομάδες του, το δείχνει και τώρα στην ΑΕΚ. Ο Ουζουνίδης, την παραμονή σχεδόν όλων των σπουδαίων φετινών παιχνιδιών, έχασε ένα σημαντικό παίκτη. Δεν τον έπιασε θάλασσα, δεν άρχισε να σπάει τα αποδυτήρια από τα νεύρα του. Με καθαρό μυαλό διαχειρίζεται τα ζόρια. Και ξέρει πολύ καλά τον τρόπο, για να το ξανακάνει και σ’ αυτό το ντέρμπι.

Υπάρχει και κάτι άλλο. Η ΑΕΚ δεν είναι η πρώτη φορά που πηγαίνει σε ντέρμπι με τόσες πολλές και σημαντικές απουσίες. Και πολλές φορές κατά το παρελθόν, υπό αυτές τις συνθήκες, έχει πάρει τεράστιες νίκες. Για παράδειγμα, η ΑΕΚ έχει κερδίσει με τον Νικολαϊδη να ξεκινάει βασικός με κομμένη μέση και για ένα ολόκληρο ημίχρονο, τόσο άντεξε, απλώς βάδιζε στο γήπεδο. Και δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα. Όταν όμως η ΑΕΚ έπαιρνε τέτοιες νίκες, κόντρα σε απουσίες, πάντα στο παιχνίδι έμπαινε και ο κόσμος. Ήταν απαραίτητη προϋπόθεση. Το «ρεύμα» που έπαιρναν οι παίκτες ήταν στο γήπεδο, από την εξέδρα, ήταν το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν να συμπληρωθεί, απ’ αυτό που έκοβαν οι απουσίες.

Επομένως και σ’ αυτό το ντέρμπι, με τις εξαιρετικά ζόρικες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί για την ΑΕΚ, η ενέργεια που μπορεί να δώσει ο κόσμος, είναι καθοριστική. Μετά το ματς με την Μπενφίκα, οι ποδοσφαιριστές έφευγαν από το γήπεδο «σκασμένοι» όχι τόσο διότι έχασαν το παιχνίδι, αλλά διότι έχασαν την ευκαιρία να ζήσουν την έκρηξη σε περίπτωση που θα πετύχαιναν το τρίτο γκολ και την ανατροπή. «Θα γινόταν σεισμός» έλεγαν. Αυτό είχαν εισπράξει. Αν κάτι αντίστοιχο αισθανθούν και σ’ αυτό το ντέρμπι, όχι μόνο θα καλυφθούν οι απουσίες, αλλά ακόμα και παίκτες, στους οποίους δεν πάει ο νου κανενός, μπορεί να καθορίσουν το αποτέλεσμα. Θυμηθείτε άλλωστε, πως πριν δυο χρόνια τη νίκη την έδωσε ο Αϊντάρεβιτς. Και θυμηθείτε πως το πανηγύρισε.