Όλα στα ψώνια δύσκολα

Παραδοσιακά η χειμερινή μεταγραφική περίοδος είναι δύσκολη και περίπλοκη. Για όλες τις ομάδες. Διαρκεί πολύ λιγότερο από την καλοκαιρινή και έχει πολύ λιγότερους ελεύθερους παίκτες. Ίσως γι αυτόυπάρχουν πολλοί που, ακόμα και τώρα, δεν τρελαίνονται να κάνουν ψώνια μήνα Γενάρη.

Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι και ο εκτελεστικός διευθυντής της ΑΕΚ. Ο Μπάγεβιτς παγίως θεωρούσε πως οι μεταγραφικές κινήσεις τον χειμώνα, έχουν νόημα μόνο όταν βρεθεί κάτι πολύ εξαιρετικό. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως στην πρώτη του θητεία στον πάγκο της ΑΕΚ, μέσα σε διάστημα οκτώ χρόνων, είχε «ψωνίσει» Δεκέμβρη μόνο τον Σαβέβσκι και τον Τσιάρτα.Βεβαίως οι καιροί έχουν αλλάξει πολύ από τότε και ο Μπάγεβιτς ως εκτελεστικός διευθυντής της ΑΕΚ, έχει κάνει μεταγραφές μήνα Γενάρη. Ποτέ όμως περισσότερες από δυο. Και μιας και έχει ανοίξει ήδη κουβέντα για τις κινήσεις που πρόκειται να κάνει και τώρα η ΑΕΚ, είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν πρόκειται να είναι περισσότερες από δυο. Μόνο που αυτή την φορά η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη και πιο ζόρικη από κάθε άλλη φορά, τα τελευταία χρόνια.

Καταρχήν για να μπορούμε να κουβεντιάζουμε για ένα σωστά οργανωμένο μεταγραφικό πλάνο , θα έπρεπε στα μέσα Νοέμβρη που ήδη έχουμε φτάσει, να έχει υπάρξει ξεκάθαρη εισήγηση του προπονητή για τις προς ενίσχυση θέση, αλλά και να έχουν εντοπιστεί και οι στόχοι. Για να μην πω ότι θα έπρεπε ήδη να βρίσκονται κοντά στο κλείσιμο οι μεταγραφές. Θυμάστε πως ο Γιάκομπ Γιόχανσον, ίσως η πιο πετυχημένη χειμερινή μεταγραφή τα τελευταία 15 χρόνια, είχε κλείσει αρχές Δεκέμβρη και είχε ανακοινωθεί αρχές Γενάρη.

Το σχήμα και οι θέσεις

Αυτή την στιγμή όμως, στην ΑΕΚ δεν έχουν φτάσει ακόμα ούτε στο στάδιο των εισηγήσεων του προπονητή. Κάτι λογικό, από την στιγμή που ο Μοράις δεν έχει προλάβει ακόμακαλά – καλά να αποκτήσει ξεκάθαρη εικόνα για το υλικό που έχει ήδη στα χέρια του και ούτε και έχει κατασταλάξει για το αγωνιστικό μοντέλο που ταιριάζει περισσότερο στην ομάδα. Το μόνο που υπάρχει αυτή την στιγμή, είναι μια απολύτως θεωρητική προσέγγιση των αναγκών του ρόστερ. Ότι δηλαδή χρειάζεται ένας επιθετικός και χρειάζεται και ένας χαφ. Γενικώς, δεν είναι λάθος προσέγγιση. Αλλά το γενικώς και αορίστως, δεν βοηθά.

Δεν μπορεί, για παράδειγμα, η ΑΕΚ να βγει στην αγορά για να πάρει ένα σέντερ φορ γενικώς και αορίστως. Πρέπει να αποφασίσει ο Μοράις τι σχήμα θέλει να καθιερώσει. Αν δηλαδή θέλει να διατηρήσει αυτό το 4-4-2 που έπαιξε απέναντι στον Ατρόμητο, χρειάζεται φορ μ’ άλλα χαρακτηριστικά σε σχέση με 4-2-3-1. Επίσης υπάρχει και η παράμετρος Αλμέιδα. Ο Πορτογάλος αποκτήθηκε για βασικός, έχει την κλάση και την ποιότητα να είναι βασικός, αλλά πρέπει να το αποδεικνύει και η αποτελεσματικότητα του. Και μέχρι τώρα έχει μόνο δυο γκολ, την ίδια στιγμή που ο Ιντέγε έχει 7 και ο Μπέργκ 4. Επομένως είναι και αυτό ένα ζήτημα.

Περίπου τα ίδια ισχύουν και στην περίπτωση του χαφ. Για να βγει η ΑΕΚ στην αγορά για χαφ, θα πρέπει να πρώτα να έχει αποφασίσει τι χαφ θέλει. Αν ψάχνει για ένα κόφτη ή αν ψάχνει για ένα «οκτάρι». Και αυτό επίσης εξαρτάται από το σχήμα στο οποίο θα κατασταλάξει ο Μοράις και με το οποίο θα αποφασίσει πως κυρίως θέλει να δουλέψει. Αφήστε που μέσα από την τελική επιλογή του Πορτογάλου για το σχήμα, μπορεί να προκύψουν και άλλες ανάγκες. Για παράδειγμα εκείνο που προκύπτει ως περιρρέουσα ατμόσφαιρα, είναι πως ο Μοράις θα ήθελε μια ακόμα ή για να είμαστε ακριβείς, μια διαφορετική λύση για τα άκρα της επίθεσης.

Το χρήμα και η… ψαλίδα

Πέραν βέβαια από τις εισηγήσεις και τα θέλω του προπονητή, προφανώς και αυτό που κυρίως μετράει, είναι τι λεφτά είναι διατεθειμένη να ρίξει στην αγορά η ΑΕΚ τον Γενάρη για ενίσχυση. Με το στενό μπάτζετ με το οποίο πήγε πέρυσι, μόνο τον Πέκχαρτ κατάφερε να πάρει και χάρη στα κονέ του Πογέτ να δανειστεί και τον Ζουκουλίνι. Θα μου πείτε πως, εξίσου στενό και ίσως στενότερο, ήταν το μπάτζετ όταν αποκτήθηκε ο Γιόχανσον και όταν περίπου τις ίδιες μέρες «κλείστηκε» ο Σιμόες. Μόνο που για όλα αυτά είχε προηγηθεί προεργασία, η οποία τώρα, για περισσότερους από έναν λόγους, δεν έχει γίνει.

Και υπάρχει και μια ακόμα παράμετρος. Έχει μεγάλη σημασία τι θα κυνηγά πλέον η ΑΕΚ, όταν θα βγει στην μεταγραφική περίοδο του Γενάρη. Είναι ήδη εννέα βαθμούς από την κορυφή. Αν η ψαλίδα έχει μεγαλώσει περισσότερο, δεν έχει νόημα μια ενίσχυση με ορίζοντα την φετινή σεζόν, για παράδειγμα με δανεικούς. Κάτι που ενδεχομένως χρειαστεί, αν η ΑΕΚ μπορέσει να ψαλιδίσει την διαφορά. Και η προοπτική των δανεικών τον Γενάρη, δεν είναι ταμπού, από την στιγμή που πολλές φορές κατά το παρελθόν έχουν βοηθήσει σημαντικά στην επίτευξη στόχων. Για αυτό και οι στόχοι μπαίνουν πάντα στην εξίσωση της ενίσχυσης.

Πάντως η ουσία είναι μια. Πως αυτή η μεταγραφική περίοδος για την ΑΕΚ, ίσως και να είναι η πιο δύσκολη απ’ όλες τις τελευταίες. Διότι εκτός όλων των περίπλοκων δεδομένων και παραμέτρων υπάρχει και κάτι ακόμα. Οι συσσωρευμένες μέτριες εως κακές επιλογές, που έχουν φέρει πλέον καχυποψία. Και όσοι θα αναλάβουν να φέρουν εις πέρας το έργο της χειμερινής ενίσχυσης, θα πρέπει μεταξύ άλλων, να διώξουν με τις επιλογές του και αυτή την καχυποψία.