Όσο υπάρχουν οι δυο τους
Ο Κώστας Τσίλης γράφει για τον τρόπο που η ΑΕΚ «καθάρισε» την δύσκολη μπουγάδα με τον ΠΑΣ και που είναι και η εγγύηση για να διεκδικήσει μέχρι τέλους το φετινό πρωτάθλημα.
Η πραγματικότητα είναι πως η ΑΕΚ έκανε απέναντι στον ΠΑΣ, ένα από τα χειρότερα φετινά της εντός έδρας παιχνίδια. Ενδεχομένως το χειρότερο και σίγουρα το λιγότερα παραγωγικό επιθετικά. Ακόμα και στο ματς με τον Απόλλωνα που είχε κολλήσει στο 0-0, είχε κάνει περισσότερες τελικές προσπάθειες και σίγουρα πιο καθαρές ευκαιρίες. Βεβαίως έχει μεγάλη σημασία το γεγονός πως η ΑΕΚ κλήθηκε για πρώτη φορά φέτος να παίξει χωρίς Σιμόες και χωρίς Γαλανόπουλο στη μεσαία γραμμή.
Έστω και αν κανένας από τους δυο δεν είναι δημιουργικός παίκτης, η απουσίας του προκάλεσε μεγάλη ανισορροπία στο παιχνίδι της ΑΕΚ. Όχι μόνο διότι το δίδυμο Μοράν και Κονέ, που έπαιξε για πρώτη φορά μαζί, είχε δυσκολίες στο να βρεθεί μεταξύ του, αλλά και επειδή αντί να συνδέουν την άμυνα με την επίθεση, ουσιαστικά την έκοβαν στη μέση. Χωρίς αυτό να σημαίνει ούτε πως ο Μοράν, ούτε ο Κονέ, δεν μπορούν να ανταποκριθούν σωστά στον ρόλο του αμυντικού χαφ. Απλώς είναι απαραίτητη η παρουσία ενός εκ των Σιμόες και Γαλανόπουλου.
Βεβαίως τώρα θα μου πείτε, πως γίνεται η ΑΕΚ στο χειρότερο και κυρίως στο λιγότερο παραγωγικό επιθετικά παιχνίδι της στο ΟΑΚΑ, να πετυχαίνει τρια γκολ και τελικά να παίρνει τη νίκη. Η απάντηση είναι πολύ απλή και έχει δυο ονοματεπώνυμα. Μάρκο Λιβάγια και Σέρχιο Αραούχο. Για να ξέρουμε τι λέμε, αυτοί οι δυο πήραν την ΑΕΚ από το χεράκι στο ματς με τον ΠΑΣ και της καθάρισαν την μπουγάδα. Χωρίς αυτούς και την καταλυτική τους παρουσία, όχι απλώς δύσκολα θα έμπαιναν τα τρια γκολ, αλλά μπορεί και να μην ερχόταν καν η νίκη. Γι αυτό όμως η ΑΕΚ έχει πάρει τον Λιβάγια και τον Αραούχο. Πάνω σ’ αυτούς βασίζεται για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα μέχρι τέλους. Αυτό δεν αναιρεί πως η ΑΕΚ παραμένει η πιο… ομάδα, απ’ όλες μέσα στο πρωτάθλημα. Όμως όταν θα έρθουν ζόρικα ματς και κακές εμφανίσεις, θα έρχονται αυτοί οι δυο, να καθαρίζουν την μπουγάδα. Αυτός είναι ο ρόλος τους στην ΑΕΚ.
ΔΕΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο… ΔΥΣΤΥΧΗΣ
Φυσικά για τον Λιβάγια δεν υπήρχε ποτέ καμία αμφιβολία. Δεν ήταν το ματς με τον ΠΑΣ το πρώτο που ο Κροάτης έβαλε ένα γκολ και έδωσε και μια ασίστ μέσα στο ίδιο 90άλεπτο. Ούτε το πρώτο που εν πολλοίς οφείλεται σ’ αυτόν η νίκη. Το έχει ξανακάνει πολλές φορές από την αρχή της σεζόν. Αντίθετα θυμίζω πως για τον Αραούχο είχε ανοίξει μια περίεργη κουβέντα, μέχρι να κλείσει στο γκολ – τρίποντο που πέτυχε στη Νέα Σμύρνη.
Αλλά πήγε να ανοίξει πάλι, όταν οι Ισπανοί άρχισαν να επιμένουν πως ο Αργεντινός ήταν δυστυχισμένος στην ΑΕΚ και ήταν η δική του επιθυμία πίσω από το σενάριο που αναπτυσσόταν στις Κανάριες Νήσους, περί πρόωρης επιστροφής του στην Λας Πάλμας. Βεβαίως ο Αραούχο δεν φαινόταν διόλου δυστυχής. Νευρικός όταν δεν του έβγαιναν πράγματα στο γήπεδο ναι. Δυστυχής όχι. Όμως οι Ισπανοί επέμεναν. Ο Αραούχο όπου στεκόταν και όπου βρισκόταν διέψευδε. Αλλά οι Ισπανοί συνέχισαν να επιμένουν.
Μέχρι που ο νέος προπονητής της Λας Πάλμας, τόνισε πως δεν υπάρχει κανένα θέμα πρόωρης επιστροφής του Αργεντινού. Ωστόσο στην πραγματικότητα το σενάριο αυτό το διέλυσε ο ίδιος ο Αραούχο και μάλιστα στην πράξη. Ο Αργεντινός έχει πετύχει τρία γκολ, στα πρώτα δυο ματς πρωταθλήματος, μετά την επιστροφή του από τις διακοπές των Χριστουγέννων. Όταν δηλαδή γύρισε από εκεί που θα ήταν (βάσει σεναρίου) ευτυχισμένος, εδώ που (βασει σεναρίου) είναι δυστυχισμένος. Και όχι μόνο έχει πετύχει τρια γκολ σε δυο ματς, αλλά στο πανηγυρισμό φιλάει την φανέλα της ΑΕΚ και κάνει νεύμα στους οπαδούς τύπου «εγώ θα μείνω εδώ». Χωρίς να αποκλείεται στο μυαλό του Αραούχο, αυτό το «θα μείνω εδώ» να μην αφορά μόνο την φετινή σεζόν. Μην ξεχνάτε πως η Λας Πάλμας πάει για φούντο.
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΙΚΟ ΔΙΔΥΜΟ
Αλλά ακόμα είναι νωρίς για συζήτηση για το μέλλον από το καλοκαίρι και μετά. Άλλωστε και τον Αραούχο και κυρίως την ΑΕΚ, την αφορά το παρόν. Αυτή η σεζόν. Το πώς θα πάρει το φετινό πρωτάθλημα. Και ένα τέτοιο επιθετικό δίδυμο, όπως αυτό του Αραούχο και του Λιβάγια, μπορεί να κρατήσει την ΑΕΚ στην μάχη μέχρι το τέλος. Ακόμα και σε κακές ημέρες, που μπορεί να έρθουν και αυτές, οι δυο τους θα είναι εκεί για να δίνουν λύσεις. Φυσικά το προφανές κάνουν. Υπό την έννοια πως οι δυο τους έχουν τα πιο υψηλά συμβόλαια και πάνω σ’αυτούς έχει κάνει η ΑΕΚ το πιο δυνατό της ποντάρισμα για την φετινή σεζόν.
Ο Αραούχο και ο Λιβάγια μαζί έχουν πετύχει 13 γκολ από τα συνολικά 29 της ΑΕΚ. Αλλά κυρίως δείχνουν πως είναι ένα δίδυμο πάνω στο οποίο η ΑΕΚ μπορεί να ακουμπήσει για να παίρνει γκολ. Και στα καλά ματς, αλλά και στα ζόρικα όπως αυτό με τον ΠΑΣ. Μεταξύ μας, αυτό το επιθετικό δίδυμο θυμίζει πολύ εκείνο του Δημητριάδη με τον Αλεξανδρή, που καθάριζαν τις μπουγάδες στα σερί πρωταθλήματα των 90’s. Όχι σε σύγκριση ποδοσφαιρικής αξίας ή ποιότητας, αλλά σε αποτελεσματικότητα και κυρίως στην εγγύηση που μπορούν να δώσουν για το γκολ, ακόμα και στις πιο ζόρικες μέρες.
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Θα κλείσω με μια κουβέντα για την διαιτησία. Στην φάση με το περιβόητο πέναλτι του ΠΑΣ, που προφανώς θα γίνει σημαία τις επόμενες μέρες σαν να μην έχουν δοθεί ποτέ τα δυο φαντάσματα σε Παναιτωλικό και σε Κέρκυρα και σαν να μην έχουν «πνιγεί» τα δυο που έγιναν στο ματς με τον Απόλλωνα. Όσες φορές και αν έχω δει το ριπλέι, δεν θα βάλω ποτέ το χέρι μου στην φωτιά πως υπήρξε ανατροπή. Μπορεί και να υπήρξε, παρόλο που ούτε ο παίκτης που ανατράπηκε δεν τη ζήτησε. Και αν υπήρξε πολύ κακώς, κάκιστα δεν δόθηκε το πέναλτι, για να ψάξει η ΑΕΚ για ανατροπή στα εναπομείναντα 80 λεπτά του παιχνιδιού.
Για να προλάβω κάποιους θα την έψαχνε η ΑΕΚ με έντεκα και όχι με δέκα παίκτες, καθώς ακόμα και να δινόταν το πέναλτι, δεν υπήρχε καμία αποβολή. Όμως, αν υπήρχε η ανατροπή, το πέναλτι έπρεπε να δοθεί. Όχι μόνο διότι θα ήταν δικαιοσύνη, αλλά κυρίως διότι αυτή την συγκεκριμένη φάση η ΑΕΚ μέχρι και το τέλος της σεζόν θα την πληρώσει ακριβά. Όπως πλήρωσε άλλωστε και εκείνο το φάουλ που έγινε πέναλτι, στο παιχνίδι με τη Λαμία, διότι θυμηθείτε τι ακολούθησε. Αυτά.