Παναθηναϊκός - ΑΕΚ: Αγνώριστη η Ενωση
Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την πρώτη φορά που η ΑΕΚ εμφανίστηκε τόσο άχρωμη και άγευστη και μάλιστα σ’ ένα ντέρμπι αλλά και ένα ματς στο οποίο είχε την ευκαιρία να πλησιάσει την κορυφή
Όταν τελείωσαν τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, η αίσθηση που υπήρχε ήταν πως με βάση την εικόνα των δυο ματς, η ΑΕΚ δικαιούταν κάτι πολύ περισσότερο από μια ήττα και μια ισοπαλία. Στα άλλα έξι ματς πρωταθλήματος η Ένωση έκανε έτσι κι αλλιώς παρέλαση.
Αυτή την φορά, στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, όχι μόνο πήρε έναν βαθμό αντί για τρεις, όχι μόνο δεν δικαιούταν τίποτε παραπάνω, αλλά κινδύνεψε να φύγει ακόμα και με ήττα. Αυτό θαρρώ, τα λέει όλα. Η ΑΕΚ εύκολα θα μπορούσε να είχε χάσει ένα ντέρμπι, στο ξεκίνημα του οποίου έδειχνε ανώτερη από τον αντίπαλό της. Ίσως μάλιστα, αυτό να ήταν που πλήρωσε.
ΑΓΝΩΡΙΣΤΗ ΟΜΑΔΑ, ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
Δεν μπορώ να πιστέψω πως η ΑΕΚ μπήκε με τουπέ και με μύτη ψηλά στο παιχνίδι αυτό. Ούτε τέτοια παιδιά έχει στα αποδυτήρια της, ούτε είναι τέτοια η νοοτροπία του προπονητή της. Όμως για να λέμε και την αλήθεια, δεν θα αδικούσα κάποιον που θα το σκεφτόταν, μ’ αυτή την εικόνα που έδειξε η ΑΕΚ στο ντέρμπι αυτό. Διότι η πραγματικότητα είναι πως εμφανίστηκε μια ομάδα αγνώριστη. Και ένας προπονητής αγνώριστος.
Σε κανένα από τα φετινά παιχνίδια πρωταθλήματος η ΑΕΚ δεν ήταν τόσο άνευρη, τόσο άχρωμη, άγευστη και άοσμη. Ακόμα και στο ChampionsLeague εκείνου του εφιαλτικού δεύτερου 45άλεπτου με τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ, είχε προηγηθεί ένα καλό και συνετό και κυρίως δυναμικό πρώτο ημίχρονο. Τώρα ήταν μια η ΑΕΚ κάτω του μετρίου, από το πρώτο εως και το τελευταίο λεπτό.
Βεβαίως το ποδόσφαιρο δεν είναι πυρηνική φυσική. Ορισμένα πράγματα, είναι απλούστατα. Όταν η ΑΕΚ μπαίνει να παίξει ένα ντέρμπι, στο οποίο ο αντίπαλος έχει το μαχαίρι στο στόμα, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να είναι ενδεχομένως ούτε ένας παίκτης της σε κακή ή ακόμα και μέτρια μέρα. Και σ’ αυτό το ντέρμπι, η ΑΕΚ είχε 14 παίκτες σε κακή μέρα, αλλά και τον προπονητή της, επίσης. Επομένως είναι εξαιρετική προφανής η εξήγηση για όσα έκανε και κυρίως για όσα δεν έκανε η ΑΕΚ απέναντι στον Παναθηναϊκό.
ΛΑΘΟΣ Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΠΟΓΕ
Φυσικά ο πρώτος που έχει την ευθύνη γι’ αυτή την κακή μέρα και γι αυτή την αγνώριστη εικόνα της ΑΕΚ, είναι ο Ουζουνίδης. Ήταν η πρώτη φορά που ο Μαρίνος έκανε τόσα στραβά και ανάποδα μαζεμένα. Με λάθος και κακή νοοτροπία μπήκε η ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο. Για πρώτη φορά φέτος, χαλαρή και άνετη, απέναντι σ’ έναν αντίπαλο που, επαναλαμβάνω, είχε το μαχαίρι του στα δόντια.
Επίσης εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται, πως ήταν λάθος να μετακινηθεί ο Μπογέ από την αριστερή πλευρά, που έκανε «παπάδες» απέναντι στον Άρη, στην δεξιά πλευρά που έδειχνε έξω από τα νερά του. Και όταν προσπάθησε να διορθώσει το λάθος στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν πια αργά, διότι ήδη είχε ξοδέψει πολύ ενέργεια ο Αργεντινός και όπως είπε και ο ίδιος ο Ουζουνίδης και είναι η αλήθεια, ακόμα δεν είναι έτοιμος για φουλ 90άλεπτο.
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΛΙΒΑΓΙΑ
Δεν του βγήκε του Μαρίνου το στήσιμο της ομάδας, δεν του βγήκε η προετοιμασία της και δεν του βγήκαν καν και οι παρεμβάσεις που έκανε στο ματς. Αν έπρεπε να βγει οπωσδήποτε ένας από τους δυο φορ για να μπει ο Κλωναρίδης, αυτός θα έπρεπε να ήταν ο Λιβάγια και όχι ο Πόνσε. Παρόλο που ο Κροάτης είναι ο παίκτης που μπορεί από το πουθενά να βρει γκολ ακόμα και στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Όμως σ’ αυτό το ντέρμπι δεν ήταν σε καθόλου καλό απόγευμα.
Όχι φυσικά πως ο Πόνσε ήταν. Αλίμονο. Σ’ εκείνη την φάση που κλέβει από τον Μαυρομάτη, μπαίνει στην περιοχή και κάνει σέντρα για ράγκμπι όχι για ποδόσφαιρο, φάνηκε πως και αυτός δεν ήταν καλά. Αναλογικά ωστόσο, ήταν καλύτερος από τον Λιβάγια.
Γενικώς δεν έχει και πολύ νόημα να σταθεί κανείς σε κάθε παίκτη ξεχωριστά. Ούτε να ψάξει να φορτώσει όλες τις αμαρτίες στον Μάνταλο, ο οποίος ομολογουμένως έκανε την χειρότερη εμφάνισή του, ίσως ακόμα και την τελευταία τριετία. Αν βεβαίως έβαζε το γκολ με το φάουλ, θα μιλούσε διαφορετικά. Ωστόσο ήταν σε κάκιστο απόγευμα. Όπως και οι περισσότεροι συμπαίκτες του, με εξαίρεση ίσως τον Μπακάκη και τον Χουλτ που χωρίς να κάνουν σούπερ πράγματα, έτρεχαν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Η ουσία για την ΑΕΚ είναι, πως σ’ ένα ντέρμπι, εμφανίστηκε όπως ποτέ δεν πρέπει να εμφανίζεται ακόμα και σε ματς Κυπέλλου και μάλιστα πρώτης φάσεως. Και ήταν και ένα παιχνίδι στο οποίο υπήρχε η ευκαιρία να μπορέσει να πλησιάσει στην κορυφή. Αυτός είναι και ένας επιπλέον λόγος να τα έχουν με τον εαυτό τους και ο Ουζουνίδης και οι ποδοσφαιριστές του. Βεβαίως από την άλλη μεριά, το μεγαλύτερο λάθος και η πραγματική ήττα απ’ αυτό το ντέρμπι, θα είναι να μπει ο οργανισμός της ΑΕΚ σε μια διαδικασία εσωστρέφειας και ισοπέδωσης. Αυτό απαγορεύεται πολύ περισσότερο, απ’ αυτή την κακή εμφάνιση.
Ο Ουζουνίδης ξέρει τι έχει συμβεί και ανέλαβε άλλωστε και την ευθύνη. Επίσης και οι παίκτες το έχουν καταλάβει. Επομένως όλοι μαζί θα καθίσουν μέσα στα αποδυτήρια και θα βρουν τρόπο για να μην επαναληφθεί μια ανάλογη εμφάνιση, σαν αυτή του ντέρμπι. Και για να μην τρελαθούμε και τελείως, θυμίζω πως αυτή η εικόνα της ΑΕΚ απέναντι στον Παναθηναϊκό, ήταν έτη φωτός μακριά, από οποιαδήποτε που έχει δείξει η ομάδα, σε οποιοδήποτε φετινό ματς. Κάτι που έχει την σημασία του.
Photo credits: Eurokinissi