Στις πύλες του ανεξήγητου
Ο Κώστας Τσίλης αναζητά τα αίτια πίσω απ' την νέα γκέλα της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα, σε μία αναμέτρηση που θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή για κάτι καλό.
Για το πώς η ΑΕΚ είχε κολλήσει στα δυο 0-0 με τον Ηρακλή και τον Πανιώνιο, υπήρχαν προφανείς και απλές εξηγήσεις, τις οποίες έβρισκε κανείς πολύ εύκολα στην ποδοσφαιρική λογική. Το ίδιο και για το πώς έχασε με κάτω τα χέρια στο Φαλήρο.
Ακόμα και για το πώς δεν κατάφερε να πάρει ούτε βαθμό από την Τούμπα. Αλλά όσα έγιναν στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο, ξεφεύγουν εντελώς από κάθε λογική. Ποδοσφαιρική και μη. Και περνούν πλέον τις πύλες του (ποδοσφαιρικού) ανεξήγητου. Κάτι βέβαια που η ΑΕΚ έχει αποδείξει διαχρονικά πως δεν έχει κανένα πρόβλημα να το κάνει και με μεγάλη ευκολία.
Ρεσιτάλ ποδοσφαιρικού παράλογου δόθηκε σ’ ένα παιχνίδι που, ίσως για 60 λεπτά αλλά σίγουρα για ένα ημίχρονο, παίζει να ήταν και το πιο καλό της ΑΕΚ από την αρχή του πρωταθλήματος. Μια χαρά έδειχνε να δουλεύει και το 4-4-2 με τον Μάνταλο χαφ και τον Αραβίδη κοντά στον Αλμέιδα. Μια χαρά ξεκίνησε το ματς με το πιο γρήγορο γκολ της ΑΕΚ στη φετινή σεζόν. Μια χαρά λειτουργούσε η επίθεση με καμιά 15αριά τελικές στο πρώτο ημίχρονο. Μια χαρά της κάθισε ακόμα και να βρει ένα δεύτερο γκολ από έναν παίκτη που ήταν έτοιμος προς αντικατάσταση και που βρέθηκε σ' εντελώς διαφορετική θέση απ’ αυτή που έπαιζε κανονικά.
ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ
Όλα ήταν μια χαρά. Με 2-0 μπροστά η ΑΕΚ, με αυτοπεποίθηση στα ύψη, με κόσμο να στήνει πάρτι στην κερκίδα για πρώτη φορά μετά από δυο εντός έδρας… γιούχες, ακόμα και με Βάργκας να επιστρέφει μετά από καιρό και να μπαίνει στο γήπεδο για να ρίξει νερό στο μύλο της επιθετικότητας της ομάδας. Και κάπου εκεί άρχισαν τα ανεξήγητα. Ο Μάνταλος, που είναι κομπιούτερ στο παιχνίδι του και την μπάλα την κολλάει στα πόδια του, έχασε την κατοχή πάνω στην γραμμή της περιοχής της ΑΕΚ. Λε Ταλέκ και 2-1. Ο Ανέστης, που έδειξε σε Λάρισα και Τούμπα πως είναι ο πιο φορμαρισμένος τερματοφύλακας της Super League, έκανε την πιο λάθος εκτίμηση, στην πιο λάθος στιγμή. Ουμπίδες και 2-2. Και τα παράδοξα μόλις είχαν ξεκινήσει.
Ο Αλμέιδα, που μέσα στην περιοχή "σκοτώνει" με την μπάλα στρωμένη στα πόδια του, πλάσαρε πάνω στον τερματοφύλακα. Και όταν μετά πέτυχε μια γκολάρα, για λίγα εκατοστά ήταν εκτεθειμένος και από ήρωας με γκολ νίκης στο 90', υποδείχθηκε σε οφσάιντ. Και βέβαια υπάρχει και ο Μοράις. Ο Μοράις που έχει διαβάσει εξαιρετικά το παιχνίδι, που έχει βάλει την ΑΕΚ για πρώτη φορά με πλάνο στο γήπεδο, παθαίνει τον απόλυτο πανικό. Πανικό τέτοιο, που πιθανότατα γύρισε στον πάγκο, ρώτησε "ποιος από εσάς είπαμε παίζει επίθεση", είδε τον Πέκχαρτ μόνο να σηκώνει το χέρι και τον έβαλε. Δεν εξηγείται διαφορετικά πως έβαλε τον Τσέχο όταν δεν του έλειπε παίκτης περιοχής αλλά παίκτης που να στείλει σωστά την μπάλα στην περιοχή. Ούτε εξηγείται διαφορετικά πως δεν έκανε καν τρίτη αλλαγή.
ΟΜΑΔΑ -ΤΑΚΤΙΚΑ- ΣΕ ΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙ
Για να μην το ανοίγω πολύ και να το μαζέψω το πράγμα. Προφανώς και η ΑΕΚ αυτό που πληρώνει τώρα είναι πως έφτασε μήνας Νοέμβρης και υπάρχει μια ομάδα που είναι τακτικά σε αναπηρικό καροτσάκι και που πρέπει να φτιαχτεί από την αρχή. Και που είναι εξαιρετικά δύσκολο για οποιονδήποτε προπονητή να φτιάξει ομάδα από την αρχή, παράλληλα με παιχνίδια πρωταθλήματος που πρέπει να κερδίσει. Όπως επίσης είναι ξεκάθαρο πως όλα τα λάθη που έγιναν το καλοκαίρι η ΑΕΚ τα πληρώνει ακριβά ένα προς ένα. Σε αντίθεση μ' ότι γίνεται μ' άλλες ομάδες που ακόμα και σε καλό τους βγαίνουν κάποια λάθη.
Όμως μέσα σ' όλα αυτά, δηλαδή την αδούλευτη και με χίλια ζητήματα ομάδα, έρχονται να συμβούν και μια σειρά από ανεξήγητα πράγματα για να μην μπορέσει να σηκώσει ούτε και για λίγο κεφάλι. Διότι το ματς με τον Ατρόμητο θα μπορούσε να το είχε κερδίσει με 3-0. Δεν το είπε (μόνο) ο Μοράις. Ο προπονητής του Ατρομήτου το είπε. Αλλά ούτε και αυτό της κάθισε. Και έφτασε ο Μοράις να κάνει έκκληση στον κόσμο για υπομονή. Σωστό από την μεριά του. Που να ήξερε ο άνθρωπος, πόση υπομονή έχει κάνει αυτός ο κόσμος...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
