Συγκρίσεις που σοκάρουν

Ήταν δεδομένο πως η φετινή ΑΕΚ, την πρώτη ομάδα που θα έπρεπε να ανταγωνιστεί, είναι την περυσινή ΑΕΚ. Λογικό για μια ομάδα που έχει ανέβει στην κορυφή, την αμέσως προηγούμενη σεζόν. Μην ξεχνάτε πως όλες οι… ΑΕΚ από το 1994 και μετά, συγκρινόντουσαν μ’ εκείνη την ΑΕΚ των τριών συνεχόμενων πρωταθλημάτων.

Και η αλήθεια είναι πως ο Ουζουνίδης το ήξερε από την αρχή και το έλεγε και δημοσίως, πως η ομάδα που φτιάχνει φέτος, θα πρέπει να βάλει πιο ψηλά τον πήχη σε σχέση με πέρυσι. Εμμέσως πλην σαφώς δηλαδή, να «ξεπεράσει» την περσινή.

Παρόλο που με το καλημέρα στη σεζόν, η ΑΕΚ πήγε ένα σκαλί πιο ψηλά, καθώς μπήκε στους ομίλους του Champions League (κάτι που απέτυχε να κάνει πέρυσι), μετά την ήττα στην Τούμπα ξεκίνησε κρεσέντο συγκρίσεων. Άδικες οι περισσότερες. Ακούστηκε πως η περυσινή ΑΕΚ, δεν θα έχανε με 2-0 από τον ΠΑΟΚ. Μ’ αυτό το σκορ όμως έχασε και στον τελικό του κυπέλλου και μάλιστα μέσα στο ΟΑΚΑ και χωρίς 13 τελικές. Ακούστηκε επίσης πως αν ήταν ακόμα παρών ο Βράνιες, η ΑΕΚ δεν θα δεχόταν κανένα από τα δυο γκολ. Μόνο που ήταν βασικός στον τελικό του κυπέλλου και στην ήττα με 2-0. Όλα αυτά βεβαίως μικρή σημασία έχουν.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Εκείνο που μετράει είναι πως, έξι μέρες μετά το παιχνίδι στην Τούμπα, η ΑΕΚ έβγαλε την αντίδραση που αρμόζει σε μια πρωταθλήτρια και σ’ ένα γήπεδο στο οποίο είχε να κερδίσει 13 ολόκληρα χρόνια. Διότι μπορεί ο καθένας να πει ότι θέλει για την δυναμικότητα του ΟΦΗ. Ωστόσο η πραγματικότητα και οι αριθμοί λένε, πως η ΑΕΚ στο "Γεντί Κουλέ», νίκησε τελευταία φορά το 2005. Με τον Λυμπερόπουλου, που τώρα είναι τεχνικός διευθυντής, να πετυχαίνει το νικητήριο γκολ στο 90’ και με τον Κατσουράνη, που τώρα είναι ιδιοκτήτης ομάδας, να χοροπηδάει κουτσός από τον πάγκο. Επίσης έχει σημασία πως σ’ αυτή τη νίκη επί του ΟΦΗ, η ΑΕΚ για ακόμα μια φορά έπαιξε μπάλα. Ωραία μπάλα. Και παραγωγική. Η ΑΕΚ μέχρι τώρα έχει σκοράρει σ’ όλα τα ματς, εκτός της Τούμπας και δεν έχει δεχθεί από καμία ομάδα γκολ, πλην του ΠΑΟΚ. Ένα ακόμα στοιχείο που μαρτυρά πως συνιστά ποδοσφαιρικό παράδοξο το γεγονός πως η ΑΕΚ δεν σκόραρε την προηγούμενη Κυριακή και δέχθηκε και δυο γκολ.

Αν όμως θέλουμε να μιλάμε με αριθμούς και αφού μας αρέσουν οι συγκρίσεις, που όντως είναι αναπόφευκτες, ας δοκιμάσουμε να βάλουμε κάτω αυτά που έχει πετύχει εως τώρα η ΑΕΚ του Ουζουνίδη. Στο πρωτάθλημα, καθώς στην Ευρώπη ήδη έχει φτάσει πιο μακριά σε σχέση με πέρυσι. Και είναι ίσως σοκαριστικό, το πόσο πρακτικά καλύτερη είναι μέχρι στιγμής η φετινή ομάδα σε σχέση με την πρωταθληματική περυσινή. Πρώτον, σ’ αυτές τις πέντε πρώτες αγωνιστικές, έχει κερδίσει στην Τρίπολη και στο Ηράκλειο. Πέρυσι, στο αντίστοιχο διάστημα, όσες φορές βγήκε από την Αττική, είτε έχασε (στην Τρίπολη 2-0), είτε έφερε ισοπαλία (στα Γιάννενα 0-0, στην Ξάνθη 1-1). Επίσης φέτος, η αντίδραση που έβγαλε μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ, ήταν το 3-0 μέσα στο Ηράκλειο επί του ΟΦΗ. Πέρυσι μόλις της έσκασε η πρώτη ήττα, που ήταν στην Τρίπολη, ακολούθησε μια κατηφόρα με ισοπαλία στην Ξάνθη και ήττα στο ΟΑΚΑ από τον Ατρόμητο. Κατηφόρα που σταμάτησε στη Νέα Σμύρνη, με γκολ στο 80φεύγα από τον Αραούχο.

Ο ΠΟΝΣΕ, Ο ΑΡΑΟΥΧΟ, Ο ΜΠΟΓΕ ΚΑΙ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ

Ας ανοίξουμε και την κουβέντα για τον Αραούχο. Κάποιοι επιμένουν πως η ΑΕΚ δεν αντικατέστησε τον Αργεντινό. Αυτό που λένε οι αριθμοί, είναι πως ο Πόνσε έχει πετύχει μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα τρια γκολ. Σε πέντε ματς. Στο αντίστοιχο περυσινό διάστημα, ο Αραούχο είχε πετύχει μόνο ένα. Και μπορεί όλοι μας να έχουμε χίλιους λόγους να γουστάρουμε τον Σέρχιο και μακάρι η κορούλα του και ο Μανόλο μας να μην τον κράταγαν στην Λας Πάλμας. Αλλά αν ψάχνουμε για το αν καλύφθηκε το κενό στην επίθεση, θα πρέπει να μιλήσουμε με αριθμούς. Και η συνεισφορά του Πόνσε, είναι ήδη μεγαλύτερη.

Ανοίγω μια παρένθεση για τον Αργεντινό. Είναι από τους παίκτες που έχουν πάρει αγκαλιά τον Λόπες την ώρα που πλαντάζει στο κλάμα. Το έχουν κάνει πρώτα ο Μπακάκης και ο Λαμπρόπουλος, αλλά αυτοί αφενός έχουν ζήσει με τον Πορτογάλο ήδη έναν χρόνο και αφετέρου είναι δεδομένα από τους στυλοβάτες του οικογενειακού κλίματος. Όμως ο Πόνσε είναι στην ΑΕΚ μόλις τρεις μήνες. Όλοι ξέρουμε πως δεν ήταν και η πρώτη του επιλογή να έρθει, είναι δανεικός και του χρόνου τέτοια εποχή μπορεί να βρίσκεται στην Ρόμα ή στην Λίλ ή στην Μπιλμπάο. Αλλά σπεύδει να πάρει αγκαλιά τον συμπαίκτη του, να τον παρηγορήσει και να τον κουβαλήσει, στην κυριολεξία, στα αποδυτήρια. Αυτό σημαίνει ενσωμάτωση. Κλείνω παρένθεση.

Από τον Πόνσε που ήρθε ως αντι – Αραούχο, η ΑΕΚ έχει πάρει ήδη τρια γκολ σε πέντε ματς. Αντιθέτως από τον Μπογέ που ήρθε ως αντί – Λάζαρος, δεν έχει πάρει τίποτα. Λόγω τραυματισμού, ο Αργεντινός δεν έχει παίξει ακόμα ούτε λεπτό. Πόσο πολύ πόνταρε η ΑΕΚ στην αξία και την κλάση του Μπογέ, φαίνεται από το γεγονός πως του πληρώνει συμβόλαιο διπλάσιο από το περυσινό του Λάζαρου. Όμως ότι έχει πετύχει μέχρι τώρα η ΑΕΚ, το έχει κάνει χωρίς τον Μπογέ. Χωρίς τον παίκτη δηλαδή, που προοριζόταν ως βασικό εξτρέμ. Και χωρίς μια ακόμα καλοκαιρινή μεταγραφή, τον Αλμπάνη, που επίσης προοριζόταν για τα εξτρέμ. Θυμίζω μάλιστα, πως ο Αλμπάνης δεν ήταν απλώς μια μεταγραφή τσόντα, αλλά ουσίας. Προοριζόταν και προορίζεται ως ο επόμενος Μπακασέτας.

Ο ΜΠΑΚΑΣΕΤΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Πάμε όμως στον ίδιο τον Μπακασέτα. Αυτός έχει βάλει τα γκολ, που δεν έχει δώσει ο Μπογέ. Και στην πραγματικότητα, το αγωνιστικό κενό που άφησε ο Λάζαρος, ο Μπακασέτας το έχει καλύψει. Διότι βγάζει ένα ηγετικό αγωνιστικό προφίλ, χωρίς να αφήνει και τον ρόλο του εργάτη μέσα στο γήπεδο. Και αν το απαιτήσουν οι περιστάσεις, θα δουλέψει και θα καλύψει με τον καλύτερο τρόπο και το κενό της ομάδας στα χαφ. Αν δε, χρειαστεί να παίξει τέρμα, θα καθίσει και δυο ώρες εξτρά να δουλέψει με τον προπονητή τερματοφυλάκων, για να μπορέσει να βοηθήσει όσο περισσότερο. Και θα το κάνει για την ομάδα, για τον Μαρίνο και για τους συμπαίκτες του που θεωρεί οικογένεια. Όπως έκανε και με το γκολ στο Ηράκλειο. Το έβαλε για να βγει η αντίδραση για την ήττα στην Τούμπα και το αφιέρωσε σ’ εκείνον που έφερε βαρέως το λάθος της Τούμπας.

Βεβαίως για να ξέρουμε και τι λέμε, ακόμα πιο εντυπωσιακό στοιχείο από την αφιέρωση, ήταν ο τρόπος που ο ίδιος ο Λαμπρόπουλος πανηγυρίζει το γκολ του Μπακασέτα. Σαν τρελός. Και το πανηγυρίζει από τον πάγκο, όπου έμεινε λόγω του λάθος του. Ενώ πρώτους αγκαλιάζει τον Τσιγκρίνσκι και τον Τσόσιτς που πήραν την θέση του στην ενδεκάδα. Όπως σαν τρελός πανηγυρίζει και ο Μπακάκης. Επίσης από τον πάγκο. Και ορμάει για να πανηγυρίσει πάνω στον σκόρερ Γκάλο. Αυτόν που του πήρε την θέση στην ενδεκάδα. Στοιχεία και εικόνες που φανερώνουν πως η ΑΕΚ έχει μια φουρνιά παικτών που είναι δεμένοι σαν γροθιά και έχουν νοοτροπία νικητή. Είναι μια πρωταθληματική οικογένεια και όπου και να φτάσει φέτος, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Αν ήταν και πλήρης δε, τότε δεν επρόκειτο να το χάσει και αυτό το πρωτάθλημα. Διότι για να μην ξεχνιόμαστε, καλύτερη από πέρυσι (δείχνει να) είναι. Πλήρως όμως, όχι. Εξ ου και το δίδυμο Σιμόες - Γαλανόπουλου, έπαιξε και πάλι βασικό στην Κρήτη και θα παίξει "κολλητά" και με Μπενφίκα και Ολυμπιακό.