Θα "τρέλαινε" όλη την Ευρώπη
Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την μεγάλη ανατροπή που πήγε να κάνει η ΑΕΚ, το βαθμό που είναι τεράστια υπόθεση για τη συνέχεια, αλλά και τα κέρδη απ' τη γενικότερη εικόνα.
Το ματς με την Αούστρια Βιέννης έγινε τέσσερις ημέρες μετά το ντέρμπι και κυρίως τη νίκη επί του Ολυμπιακού. Ένα ντέρμπι που για να το κερδίσει η ΑΕΚ, χρειάστηκε να επιστρέψει από 0-2. Ξόδεψε τόση πολλή ενέργεια, σωματική και ψυχολογική, που οι παίκτες της έλεγαν πως υπό κανονικές συνθήκες θα χρειαζόντουσαν μια εβδομάδα για να συνέλθουν.
Επίσης το ματς με την Αούστρια, έγινε τρεις ημέρες πριν από το ταξίδι της ΑΕΚ στην Τρίπολη για τον Αστέρα. Ένα ματς τόσο κομβικό για τον μεγάλο στόχο που λέγεται πρωτάθλημα, που ο Μελισσανίδης έχει τάξει πριμ 150.000 ευρώ. Μόλις πενήντα λιγότερα δηλαδή, απ’ αυτά που έδωσε για τη νίκη επί του περσινού πρωταθλητή.
Όμως παρά τις δυο αυτές σημαντικές παραμέτρους με το πριν και το μετά και παρά την σπέκουλα που αναπτύχθηκε και που, μεταξύ μας, είχε και ποδοσφαιρική βάση, η ΑΕΚ δεν μπήκε στο ματς με την Αούστρια απλώς για να το ευχαριστηθεί, αλλά και παράλληλα να κάνει συντήρηση δυνάμεων. Η ΑΕΚ κατέβηκε για να κερδίσει. Άλλωστε είναι η πρώτη φορά που έπαιξαν μαζί από την αρχή στη βασική ενδεκάδα, όλα τα βαρέα όπλα. Και ο Λιβάγια και ο Αραούχο και ο Μάνταλος και ο Λάζαρος. Επιλογή που ουσιαστικά αποτέλεσε το μήνυμα του Χιμένεθ στην ομάδα, για τον τρόπο που θα αντιμετώπιζε αυτό το ματς με την Αούστρια. Κάτι που προφανώς έχει την σημασία του.
Ακόμα μεγαλύτερη σημασία, είναι και αυτό που η ΑΕΚ έκανε, αλλά και αυτό που πήγε να κάνει. Κυνήγησε και πλησίασε μια δεύτερη ολική ανατροπή, μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών. Όχι σε δυο ματς απέναντι σε χωριά ή μικρομεσαίες ομάδες. Πρώτα σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και μετά σε ματς για το Europa League. Η ΑΕΚ την περασμένη Κυριακή βρέθηκε με 2-0 πίσω στο σκορ, απέναντι στον Ολυμπιακό και τελικά κέρδισε με 3-2. Κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ ξανά στην ιστορία της. Και τέσσερις μέρες μετά, ούτε καν μετά από μια εβδομάδα, πήγε και πάλι να φέρει τούμπα ένα ματς, σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Κάτι που αν γινόταν, δύσκολα θα έβρισκε προηγούμενο σ’ όλη την Ευρώπη.
Και για να ξέρουμε και τι λέμε, η ΑΕΚ και την έψαξε την ανατροπή και με βάση την εικόνα του αγώνα, τη δικαιούταν κιόλας. Συνολικά στο ματς, η ΑΕΚ έκανε 23 τελικές προσπάθειες. Απ' αυτές, τις 15 τελικές, τις έκανε στο δεύτερο ημίχρονο και αφού βρέθηκε πίσω στο σκορ. Και δεν ήταν διόλου υπερβολικός ο Χιμένεθ, όταν μιλούσε μετά το ματς για ένα 5-2. Διότι οι ευκαιρίες που έκανε η ΑΕΚ δεν ήταν τίποτε σκοτωμένα σουτ έξω από την περιοχή. Ήταν κλασικές, καθαρές ευκαιρίες. Αλλά μέσα σ’ όλα, η ΑΕΚ έπεσε και πάνω σ’ έναν τερματοφύλακα που έκανε στο ΟΑΚΑ το ματς της ζωής του.
Βεβαίως ακόμα και με 15 τελικές στο δεύτερο ημίχρονο, ακόμα και με κλασικότατες ευκαιρίες, ο βαθμός που πήρε η ΑΕΚ, ένας ήταν. Και η ευκαιρία να γίνει το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση στην επόμενη φάση, έκανε φτερά. Αλλά έχει τη σημασία του το γεγονός πως η ΑΕΚ πήγε να κάνει μια δεύτερη σούπερ ανατροπή μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών. Κάτι που επιμένω, δεν είναι κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα. Και μεταξύ μας, ακόμα και το γεγονός πως η ΑΕΚ έσωσε τον βαθμό στο φινάλε, τεράστια υπόθεση είναι. Τόσο για την μάχη της πρόκρισης, διότι ο βαθμός αυτός μπορεί να αποδειχθεί χρυσάφι. Όσο και για τη νοοτροπία και τον χαρακτήρα που χτίζει η ΑΕΚ. Δεν είναι και λίγο πράγμα, να αρνείται να χάσει.
ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΒΑΡΕΑ ΟΠΛΑ
Εκτός από τον βαθμό που έσωσε στο τέλος και την σούπερ ανατροπή που και πάλι κυνήγησε, από το ματς με την Αούστρια η ΑΕΚ κρατάει και την συνεργασία του Λιβάγια με τον Αραούχο. Είναι το πρώτο παιχνίδι που οι δυο τους ξεκίνησαν μαζί στη βασική ενδεκάδα. Και από τις 23 τελικές που έκανε η ΑΕΚ, οι περισσότερες είναι δικές τους. Σχεδόν σ’ όλες έχουν εμπλοκή. Είτε στη δημιουργία, είτε στην εκτέλεση. Επίσης και τα δυο γκολ, είναι συνεργασία των δυο τους. Το πρώτο από σπόντα, δηλαδή χαμένο τετ α τετ του Αραούχο και το δεύτερο από καθαρή συνεργασία. Ασίστ του Αργεντινού, γκολ του Κροάτη.
Και αν ρίξει κανείς μια ματιά στην εικόνα του παιχνιδιού και στην επιθετική λειτουργία της ΑΕΚ, θα διαπιστώσει πως οι δυο τους όντως είναι βαρέα όπλα. Την διέλυσαν την άμυνα της Αούστρια, κυρίως με την συνεργασία τους. Νικήθηκαν από τον Πεντζ που από τρίτος τερματοφύλακας της Αούστρια, έγινε πρώτος, έπαιξε στο ΟΑΚΑ και έπιασε τα άπιαστα. Αλίμονο όμως, να μην συμβεί μια τέτοια στραβή στην ΑΕΚ. Εδώ λίγο έλειψε να πάρει η Ριέκα βαθμό στο Μιλάν και να κάνει τον όμιλο άνω – κάτω. Πάντως αυτό το πρώτο δείγμα γραφής με τον Αραούχο και τον Λιβάγια στην βασική ενδεκάδα, είναι άκρως ενθαρρυντικό για την επιθετική λειτουργία της ΑΕΚ και άκρως τρομακτικό για τις άμυνας που θα βρουν μπροστά τους.
Ειδικά από την στιγμή, που θα υπάρχουν στην εξίσωση και ο Μάνταλος και ο Λάζαρος. Μια τετράδα που για πρώτη φορά, απέναντι στην Αούστρια, δούλεψε καλά. Αλλά ήταν το πρώτο ματς. Με ρυθμό, θα είναι μια τετράδα που θα μπορεί να κάνει φύλλο και φτερό κάθε άμυνα. Διότι έχει και τις ασίστ, έχει και το γκολ. Και δεν νομίζω πως υπάρχει στο ελληνικό πρωτάθλημα, τόσο ποιοτική επιθετική τετράδα.
Photo Credits: Eurokinissi