Τώρα δεν το χάνει

Θα το ξεκινήσω αλλιώς. Η ΑΕΚ ακόμα και αν έμενε στο 0-0 στο Καραϊσκάκη, όπως δηλαδή φαινόταν μέχρι και το 80’ πως θα μπορούσε να γίνει, θα ήταν και πάλι μέσα και γερά στο κόλπο του τίτλου. Και ας της έφευγε ο ΠΑΟΚ στους τέσσερις βαθμούς. Δεν χρειάζεται να το αναλύσω.

Φαινόταν και από τον τρόπο που το πήγε το ματς η ΑΕΚ μέχρι να αρχίσει το ροντέο. Το πίστευε και ο Χιμένεθ και ολόκληρος ο οργανισμός της ομάδας, πως ακόμα και ο βαθμός, θα κρατούσε ζωντανή την υπόθεση τίτλος. Απλώς αυτό που τελικά έκανε στο Καραϊσκάκη, ενδεχομένως θα χρειαζόταν να το κάνει στην Τούμπα. Πάμε παρακάτω.

ΑΝ ΕΧΑΝΕ, ΑΝΤΙΟ ΖΩΗ

Προφανώς και η ΑΕΚ θα μπορούσε να φύγει με άδεια χέρια από το Φάληρο, έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς. Στο 81’ το δέχθηκε το γκολ. Δέκα σκάρτα λεπτά, συν κάτι ψιλά σε καθυστερήσεις. Χρόνος ελάχιστος έτσι κι αλλιώς για οποιοδήποτε ματς, πολλώ δε μάλλον απέναντι στον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Θα ήταν δίκαιο με βάση την μέχρι το γκολ του Ανσαριφάρντ εικόνα του ματς; Όχι βέβαια, αλλά ποιος είπε πως το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο.

Η ΑΕΚ θα έχανε, θα έμενε πέντε πίσω από τον ΠΑΟΚ και τέσσερις πίσω από τον Ολυμπιακό. Δηλαδή αντίο ζωή. Αλλά κάπου εκεί άρχισε να δείχνει η ΑΕΚ για ποιόν λόγο πλέον είναι το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΑΝ ΕΧΑΝΕ, ΠΑΡΑ ΣΤΟ 0-0

Το πιστεύει. Τόσο απλά. Το πιστεύει όχι στην θεωρία και στα λόγια. Το πιστεύει στην πράξη. Έμεινε πίσω στο σκορ στο 81’, το γήπεδο είχε σηκωθεί στο πόδι και έβραζε και η ΑΕΚ βρήκε τρόπο να φέρει ανάποδα όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο για να πάρει όχι μόνο την ισοπαλία, αλλά τη νίκη. Τη νίκη η ΑΕΚ την πίστεψε.

Μάλιστα το παράδοξο είναι πως την πίστεψε πολύ περισσότερο όταν έμεινε πίσω στο σκορ, απ’ όσο όταν το ματς ήταν στο 0-0. Αλλά αυτό είναι από τα τρελά και τα παράδοξα αυτής της ομάδας.

Εκείνο που έχει σημασία, είναι πόσο πολύ η ΑΕΚ πίστεψε πως θα γύριζε ανάποδα την κατάσταση. Δείτε τι έγινε όταν ισοφάρισε στο 88’. Θα μπορούσε να καθίσει πίσω και να κλειδώσει τον βαθμό. Είπαμε, ακόμα και μ’ αυτόν, πάλι μέσα στο κόλπο του τίτλου θα έμενε. Αλλά η ΑΕΚ από το 88’ μέχρι και το γκολ του Γιακουμάκη, βγήκε ακόμα τρεις φορές μπροστά για να ψάξει το γκολ. Διότι πλέον πίστευε πως θα μπορούσε να πάρει το ματς. Να φύγει με τους τρεις και ούτε καν με τον έναν βαθμό.

ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ

Βεβαίως η ΑΕΚ δεν είναι ούτε και τώρα πρώτη στη βαθμολογία. Είναι δυο βαθμούς πίσω. Αλλά μια ομάδα που το πιστεύει τόσο πολύ όσο το πίστεψε στο Καραϊσκάκη, όσο το πίστεψε όταν σκόνταψε στη Λάρισα και όλοι ξαφνικά την ξέγραψαν, όσο το πίστεψε στο αντίστοιχο ντέρμπι του πρώτου γύρου όταν είχε βρεθεί να χάνει με 0-2, δεν μπορεί να χάσει αυτό το πρωτάθλημα. Πολύ απλά θα κάνει ότι χρειαστεί για να το πάρει. Έστω και αν πρέπει να φορέσει μέσα από φωτιά και ατσάλι. Όπως άλλωστε έφτασε μέχρι και τώρα.

Προφανώς και ισχύει αυτό που είπε ο Χιμένεθ μετά το ματς. Η ΑΕΚ δεν πήρε το πρωτάθλημα μ’ αυτή η νίκη μέσα στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Φυσικά και όχι. Εκείνο που πήρε, είναι την απτή απόδειξη, πως έχει τον τρόπο να κάνει ότι χρειαστεί, για να μπορέσει να το κυνηγήσει μέχρι τέλους. Ακόμα και μια ανατροπή μέσα σε δέκα λεπτά, μέσα από τη μια από τις δυο πιο καυτές έδρες του πρωταθλήματος.

Κάτι που περνάει μέσα από την πίστη όλων μέσα στον οργανισμό που λέγεται ΑΕΚ. Από τους έντεκα που έπαιξαν, τους τρεις που μπήκαν αλλαγή και εκείνους που ήταν στον πάγκο ή ακόμα και στην εξέδρα. Άλλωστε όλοι ένα κουβάρι το πανηγύρισαν.

ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ… ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΟΥΧΟ

Για ποδοσφαιριστές ξεχωριστά, δεν έχει νόημα να γραφτούν πράγματα. Θα ήταν άδικο συνολικά για όσα έκαναν στο Καραϊσκάκη. Ούτε για τον Χιμένεθ χρειάζεται να γραφούν πολλά, καθώς είναι ξεκάθαρα μάγκας και για τον τρόπο που διάβασε το ματς και για τα ρίσκα που πήρε. Ενδεχομένως αν δεν έβγαιναν αυτά τα ρίσκα, θα συζητούσαμε αλλιώς. Αλλά με τα «αν» δεν γράφεται η ποδοσφαιρική ιστορία.

Μόνο μια κουβέντα, αντί επιλόγου, για τον Γιακουμάκη. Όχι μόνο διότι είναι αυτός που έγραψε έτσι κι αλλιώς τον επίλογο στο ντέρμπι. Κυρίως διότι είναι ένα παιδί που έχει έρθει στην ΑΕΚ για να βάζει τέτοια γκολ και να δίνει τέτοιες νίκες. Από φέτος, μέχρι και το μέλλον. Είναι ο σέντερ φορ του μέλλοντος της ΑΕΚ.

Απλώς πλέον αποδείχθηκε, πως μπορεί να είναι και ο σέντερ φορ του παρόντος. Έτσι απλά. Όσο απλά έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα, στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Σαν να μην υπήρχε καμία πίεση, κανένα άγχος. Σαν να ήταν στην προπόνηση. Έτσι είναι όχι απλώς τα ικανά, αλλά τα σπουδαία σέντερ φορ.