Αν αναλογιστεί κανείς πως η ΑΕΚ στο τέλος της περσινής σεζόν έψαχνε για προπονητή από τα μέσα Απριλίου και τελικά τον βρήκε στις αρχές του Ιουνίου, προφανώς και συνιστά ρεκόρ αποτελεσματικότητας, το γεγονός πως ο Μοράις υπέγραψε πριν καν συμπληρωθούν δυο ώρες από το διαζύγιο με τον Κετσπάγια.

Από την άλλη μεριά, αν αναλογιστεί κανείς πως μετά από δυο μήνες ψάξιμο, τελικά είχαν καταλήξει σε προπονητή που (απολύτως δικαιολογημένα) έδιωξαν άρον – άρον μήνα Οκτώβρη, θα τρέμει να σκεφτεί τι προπονητή επέλεξαν τώρα, μέσα σε δυο ώρες. Προφανώς βέβαια, σε κάθε περίπτωση, ο καθρέφτης και ο κριτής των επιλογών, είναι μόνο το γήπεδο.

Το σίγουρο είναι πως οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, που έμαθαν για το νέο τους προπονητή μόλις βγήκαν από την προπόνηση της Τρίτης, δεν είχαν καθόλου εικόνα για το τι εστί Μοράις. Κάποιοι δεν είχαν καν ξανακούσει το όνομα. Λόγω Πορτογαλίας, έσπευσαν κάποιοι για πληροφορίες στον Αλμέιδα, ο οποίος αμυδρά θυμόταν την κοινή τους συνύπαρξη στην Πόρτο, στο μακρινό 2003. Και όπως και να έχει, από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Δεν είναι πάντως απαραίτητα κακό το γεγονός πως ο νέος προπονητής θα πρέπει με την συμπεριφορά του και την δουλειά να κερδίσει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη των παικτών της ΑΕΚ και όχι να προσπαθήσει να τα επιβάλλει λόγω της φήμης και του βιογραφικού του.

Άλλωστε και ο πολύς Πογέτ από την Πριμέρα Ντιβιζιόν, αφενός έκανε μια τρύπα στο νερό όταν έγινε ταμείο, αφετέρου τα έκανε θάλασσα μέσα στα αποδυτήρια. Βεβαίως η αλήθεια είναι πως ο Μοράις θα έχει πολύ πιο δύσκολο έργο τώρα, απ’ ότι είχε πέρυσι ο Πογέτ. Για περισσότερους από έναν λόγους. Κυρίως πρακτικούς και αγωνιστικούς. Ο Πογέτ πέρυσι παρέλαβε μια ομάδα πληγωμένη μεν από τα στραβά αποτελέσματα, αλλά δουλεμένη αγωνιστικά. Με προσανατολισμό και αυτοματισμούς. Το μόνο που είχε χρειαστεί να κάνει ο Πογέτ, ήταν να βάλει μπόλικο (ποδοσφαιρικό) κυνισμό και σκοπιμότητα και να αφαιρέσει εκείνη την εκτός ορίων (ποδοσφαιρική) αφέλεια που υπήρχε επί Δέλλα.

Τώρα ο Μοράις έχει να κάνει πολλά περισσότερα πράγματα στο αγωνιστικό κομμάτι. Δεν πρέπει απλώς να επέμβει στην ποδοσφαιρική φιλοσοφία της ομάδας. Πρέπει να την κτίσει από την αρχή. Υποθέτω πως ένας άνθρωπος που έχει κάνει τακτική ανάλυση αντιπάλου για την προετοιμασία ομάδας για τελικό Τσάμπιονς Λιγκ και που έχει δουλέψει στις προπονήσεις της Ρεάλ και της Τσέλσι, θα πάθει ένα πολιτισμικό σοκ, αν πληροφορηθεί το πρόγραμμα δουλειάς που είχαν καθημερινά οι παίκτες της ΑΕΚ μέχρι τώρα. Επίσης ο Μοράις που είναι μουτζαχεντίν της τακτικής, μάλλον θα βάλει τα γέλια (ή τα γοερά κλάματα), όταν θα ακούσει πως ο προκάτοχος του θεωρούσε περιττή τη δουλειά σ’ αυτό το κομμάτι και χαρακτήριζε σόου τις διακοπές για παρατηρήσεις στο δίτερμα.

Μπορεί και να το ξέρει ήδη ο Μοράις, αλλά αν όχι θα το μάθει από την πρώτη κιόλας προπόνηση, πως πρέπει να κάνει δουλειά από την αρχή. Και μάλιστα εν… κινήσει, καθώς οι αγωνιστικές υποχρεώσεις τρέχουν. Πρέπει να βάλει στο παιχνίδι της ΑΕΚ αυτοματισμούς, που δεν υπάρχουν. Πρέπει να βάλει πλάνο κυκλοφορίας της μπάλας, ακόμα και από την πρώτη πάσα. Χωρίς παίκτες της κλάσης και του μεγέθους του Τσιγκρίνσκι να είναι σε απόγνωση και να παραπονιόνται πως δεν ξέρουν πώς να κινηθούν στο γήπεδο. Πρέπει ακόμα και να δουλέψει έστω μια κομπίνα στην επίθεση στις στημένες φάσεις, για να αξιοποιηθούν επιτέλους οι εξαιρετικοί εκτελεστές που έχει φέτος το ρόστερ και να μην ψάχνουν κάθε φορά τον πιο ψηλό που θα κάνει κίνηση.

Έχει πολλή δουλειά μπροστά του ο Μοράις και μάλιστα από το μηδέν σε κάποια κομμάτια. Και δουλειά έχουν και οι παίκτες, που θα πρέπει να προσαρμοστούν γρήγορα από το «ζέσταμα και δίτερμα», στο «φουλ της τακτικής». Εννοείται πως όλο αυτό θέλει και μέτρο και διαχείριση και ικανότητα του προπονητή, για να μπορέσει να πετύχει. Και ο Μοράις μένει να τεσταριστεί σ’ όλα αυτά. Μην ξεχνάτε πως και ο Δώνης ήταν προσηλωμένος στην τακτική και την δούλευε σε βαθμός αρρώστιας. Και ακόμα και ο Ριβάλντο έλεγε πως τέτοιες προπονήσεις, έκανα μόνο στην Μπαρτσελόνα. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν οι παίκτες να κουτουλάνε μέσα στο γήπεδο και να έχουν μπλέξει τα μπούτια τους.

Μένει να φανεί πόσο αποτελεσματική θα είναι αυτή βουτιά στην τακτική. Όπως και αυτή η βουτιά που θα γίνει στα περιβόητα mind games, που λέγεται πως έχει ξεσηκώσει ο Μοράις από τον Μουρίνιο. Μιλούσε, λέει, στους παίκτες της Αντάλιασπορ και ξαφνικά για να τους «τσιτώσει» και να δημιουργήσει κλίμα, έριχνε και μια μπουνιά στον τοίχο των αποδυτηρίων. Προφανώς χρειάζεται ένας προπονητής που να «φτιάχνει» ψυχολογικά τους παίκτες. Κάτι που επίσης δεν έκανε ο Κετσπάγια και φάνηκε από τον τρόπο που μπήκε η ομάδα στο Καραϊσκάκη. Όμως οι υπερβολές σε τέτοιου είδους ζητήματα, δηλαδή τσιτώματος παικτών, ποτέ δεν έβγαιναν σε καλό και σχεδόν πάντα είχαν αντίθετα αποτελέσματα.

Γενικώς ο Μοράις έχει δουλειά μπροστά του. Πολλή και περίπλοκη δουλειά. Στην τακτική και όχι μόνο. Έχει τους παίκτες της ΑΕΚ που πρέπει να κερδίσει. Έχει τους οπαδούς της ΑΕΚ που πρέπει να κερδίσει. Έχει και ματς που θα πρέπει να κερδίσει. Θα ήταν δύσκολο ακόμα και για έναν προπονητή με περγαμηνές. Ίσως αποδειχθεί πιο βατό για έναν που έχει μάλλον άγνοια κινδύνου και εμπιστοσύνη στις πολλές γνώσεις του και στις εικόνες που έχει συλλέξει δίπλα στον Μουρίνιο. Θα δείξει και μάλιστα σύντομα.