Η πράσινη ανάσα στον κόκκινο σβέρκο

Οκτώ συνεχόμενες νίκες ο Παναθηναϊκός είχε χρόνια να κάνει. Για την ακρίβεια, τέτοια σερί έτρεχε όταν έκανε πρωταθλητισμό, όπως τελικά κατέληξε να κάνει και φέτος, παρά τις απώλειες στο πρώτο μισό της σεζόν, παρά το γεγονός ότι δυο-τρεις φορές δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί στραβοπατήματα του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού και να πιέσει ακόμα περισσότερο, παρά τη γκρίνια που υπήρξε για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για τον Αναστασίου και τους παίκτες, λες και είναι απλό πράγμα να μάθει να παίζει καλά και να κερδίζει μια ομάδα που στηρίχθηκε πέρυσι στην κλάση και την προσωπικότητα του Μπεργκ, χωρίς τον Μπεργκ διαθέσιμο λόγω τραυματισμού.

Δεν ανήκω στους αισιόδοξους που πιστεύουν ότι υπάρχουν ρεαλιστικές πιθανότητες να επιστραφούν οι τρεις βαθμοί. Η Αθλητική Δικαιοσύνη θέλει να περάσει ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση σχετικά με το πώς θα αντιμετωπίζονται τα φαινόμενα οπαδικής βίας από δω και πέρα και αφού κλήρωσε στον Παναθηναϊκό να κάνει σεφτέ σε αυτή τη νέα κατάσταση με τα όσα έκαναν κάποιοι στη Λεωφόρο στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, εκτιμώ ότι η τιμωρία θα παραμείνει ως έχει.

Δεν ανήκω επίσης στους αισιόδοξους που πιστεύουν ότι ο Ολυμπιακός θα χάσει τουλάχιστον τέσσερις ή εφτά βαθμούς (ανάλογα με το αποτέλεσμα της έφεσης), ώστε να τον προσπεράσει ο Παναθηναϊκός, παρόλο που οι ερυθρόλευκοι παίζουν πραγματικά μέτριο ή κακό ποδόσφαιρο τον τελευταίο καιρό και σε κάθε περίπτωση πολύ χειρότερη μπάλα απ' αυτή που παίζει ο Παναθηναϊκός.

Ο Ολυμπιακός έχει ένα βατό πρόγραμμα, θα συσπειρωθεί - ειδικά μετά την πρόκριση στο κύπελλο αλλά και τα προεδρικά "γκάζια" τις προάλλες και το βαρύ πρόστιμο, δεν έχει περιθώρια να χαλαρώσει, ούτε να κάνει δώρα σε ομάδες που παλεύουν για τη σωτηρία τους, όπως συνέβαινε προηγούμενες χρονιές που είχε 10 ή 15 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο και θα πάρει πιθανότατα το νταμπλ στο τέλος της χρονιάς εύκολα ή δύσκολα. Τώρα αν αυτό θα είναι αρκετό για να καμουφλάρει τον κακό μεταγραφικό σχεδιασμό, τα λάθη που έγιναν στη διάρκεια της χρονιάς και τις μεγάλες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν, ειδικά μετά τις ευρωπαϊκές νίκες, αυτό είναι κάτι που θα το αξιολογήσουν στον Πειραιά όταν κρίνουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή.

Στον Παναθηναϊκό, αυτό που μπορούν και πρέπει να κάνουν, είναι να νικούν και να αναπνέουν όσο πιο κοντά μπορούν στον σβέρκο του Ολυμπιακού. Να τον κυνηγούν και να τον αγχώνουν, διότι πάντα το μεγαλύτερο άγχος το έχει αυτός που προπορεύεται και κοιτάζει από τον καθρέφτη του για να δει πόσο κοντά είναι ο διώκτης του και όχι αυτός που κυνηγά τον πρωτοπόρο.

Και μπορεί οι παίκτες του Ολυμπιακού να είναι ψημένοι στον πρωταθλητισμό, μπορεί να έχουν την τριβή του Τσάμπιονς Λιγκ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά έχουν πολύ καιρό να νιώσουν σοβαρή πίεση στο πρωτάθλημα, να αμφισβητηθούν τόσο πολύ και τόσο έντονα ακόμα και από τους οπαδούς της ίδιας τους της ομάδας, να νιώσουν τόσο ευάλωτοι χάνοντας ουσιαστικά "μαρς" το ντέρμπι, στο οποίο ακόμα και με ισοπαλία μπορούσαν να καθαρίσουν τη μπουγάδα.

Όσο ο Παναθηναϊκός κερδίζει και μάλιστα πειστικά και όσο ο Ολυμπιακός χρωστάει αγώνες (ο Παναθηναϊκός έπαιξε με τον Εργοτέλη πριν το Ολυμπιακός - Ξάνθη ενώ εκκρεμεί και το Πανθρακικός - Ολυμπιακός που αναβλήθηκε λόγω ακαταλληλότητας του αγωνιστικού χώρου), τόσο η διαφορά μειώνεται, έστω και προσωρινά και παράλληλα η πίεση μεγαλώνει, αφού οι ερυθρόλευκοι πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσουν, για να ξανα-μεγαλώσει η διαφορά τους.

Παράλληλα, όσο ο Παναθηναϊκός αντέχει στην πίεση, νικάει παίζοντας καλό ποδόσφαιρο και μένει ζωντανός στο κυνήγι της κορυφής, χτίζει αυτοπεποίθηση που θα φανεί χρήσιμη για την όποια αγωνιστική συνέχεια υπάρχει φέτος, στα play-offs και το κυνήγι για την πρώτη θέση εκεί, που θα του δώσει ξανά την ευκαιρία να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο μπορεί ευρωπαϊκά, ακόμα και την είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Και επιπλέον, ό,τι καλό κάνει φέτος, μπορεί να το κεφαλοποιήσει του χρόνου, στον τρίτο χρόνο του τριετούς πρότζεκτ που εκπονήθηκε και εκτελείται με επιτυχία για δεύτερη συνεχή χρονιά.

Τότε, όπου με καλές και στοχευμένες μεταγραφές και με προσοχή και συγκέντρωση από το ξεκίνημα της χρονιάς και όχι από τη μέση της, αλλά και με λιγότερη ατυχία σε τραυματισμούς, μπορεί πραγματικά να εμφανιστεί ως ισότιμος διεκδικητής του πρωταθλήματος από την αρχή μέχρι το τέλος.