Καλά να 'μαστε, να το θυμόμαστε το Jogo Bonito
Ο Κώστας Βαϊμάκης μελαγχολεί με την σημερινή Βραζιλία και αναρωτιέται πού πάει η "σελεσάο", όταν οι αμυντικοί της ξέρουν περισσότερη μπάλα από τους επιθετικούς της.
Πού πας κατακαημένη Βραζιλία, όταν οι κεντρικοί σου αμυντικοί ξέρουν περισσότερη μπάλα από τους επιθετικούς σου; Ανήκω ηλικιακά σε μια γενιά ανθρώπων, που είχαν την τύχη να δουν διαφορετικές υπέροχες βερσιόν της εθνικής Βραζιλίας.
Ζίκο, Σόκρατες, Ρονάλντο, Ριβάλντο, Μπεμπέτο, Ρομάριο, Κακά, Ροναλντίνιο, είναι μερικοί από τους παίκτες που μου έρχονται στο μυαλό όταν προσπαθώ να θυμηθώ τι εστί Βραζιλία για μένα και τι είναι αυτό που με ξενίζει και με ξινίζει τόσο πολύ στη σημερινή Βραζιλία.
Ίσως να είναι το γεγονός ότι όλοι οι παραπάνω, όλοι οι παίκτες που θυμόμαστε οι περισσότεροι όταν σκεφτόμαστε τη "σελεσάο", ήταν πάντα χαρισματικοί μεσοεπιθετικοί και επιθετικοί. Και τώρα κοιτάς τον Φρεντ, τον Τζο και διάφορους άλλους αλλίμονους και σε πιάνει απελπισία...
Η Βραζιλία ήταν πάντα "όσα βάλουμε κι όσα φάμε", με την βασική προσπάθεια να βάλουν περισσότερα μπροστά και να νικήσουν. Σήμερα, στα χέρια του Σκολάρι έχει γίνει μια δυσκοίλια "ευρωπαϊκή" ομάδα, σφιχτή πίσω και ελάχιστα δημιουργική μπροστά. Η Βραζιλία ήταν πάντα κορδελάκια, ποδιές, ποικιλίες και περνάω 2-3 πρώτα και θα δω αν θα πασάρω. Σήμερα είναι γιόμα κι άγιος ο Θεός, 35άρες μπαλιές και τσαμπουνάω τη μπάλα όσο πιο μακριά μπορώ μόλις κάνω το 2-0 κι ας είναι το 70ό λεπτό. Η Βραζιλία ήταν κάποτε μια 11άδα επιθετικών, όπου κάποιοι ήταν τιμωρία κι έπαιζαν αμυντικοί ενώ ένας ήταν πολύ βαριά τιμωρημένος κι έπαιζε τερματοφύλακας.
Σήμερα, ο τερματοφύλακάς της και οι κεντρικοί της αμυντικοί είναι τα σημεία αναφοράς της - επιπλέον ο Τιάγκο Σίλβα με τον Νταβίντ Λουίζ είναι κι αυτοί που σκοράρουν και δίνουν νίκες. Κάποτε πονοκεφάλιαζαν οι προπονητές για το πώς θα χωρέσουν ένα σωρό μπαλαδόφατσες στην 11άδα και οι αντίπαλοι δεν ήξεραν από πού θα τους έρθει. Σήμερα ένας Νεϊμάρ υπάρχει όλος κι όλος και τον ψάχνυν συνέχεια οι συμπαίκτες του μπας και κάνει κάτι καλό. Ή μάλλον υπήρχε, διότι ο Ζούνιγκα φρόντισε να τον ξεκάνει...
Από την άλλη και τι έγινε που ο Νεϊμάρ χάνει το υπόλοιπο του Μουντιάλ; Σιγά το Μουντιάλ που έκανε ως τώρα (με βάση την τρομερή διαφήμιση γύρω από το ταλέντο του), σιγά και τη χρονιά που έκανε στη Μπαρτσελόνα. Ένας υπερεκτιμημένος παίκτης είναι, που φαίνεται σπουδαίος ανάμεσα στη γενική μετριότητα όπως ξεχωρίζει ο μονόφθαλμος στους τυφλούς. Υπό μια έννοια στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του που θα λείψει από τον αγώνα με τους Γερμανούς και θα γλιτώσει την "ιερή υποχρέωση" να πάρει τη Βραζιλία από το χεράκι και να την πάει τελικό.
Ας είναι... Θα λείπει από τον ημιτελικό ο Νεϊμάρ, αλλά θα είναι εκεί ο Φρεντ, ο Βραζιλιάνος από το Λιόπεσι ή Αλέκος Τάτσης των πλουσίων με τον Τζο, έναν Βραζιλιάνο από τα Κιούρκα. Θα είναι εκεί ο Παουλίνιο, του οποίου η καλύτερη στιγμή σε όλο το Μουντιάλ ήταν ο τρόπος που πώρωνε τους συμπαίκτες του πριν τα πέναλτι με τη Χιλή. Ο Φερναντίνιο, που θα έπρεπε να παίρνει 6 κίτρινες σε κάθε παιχνίδι, αλλά το Μουντιάλ είναι στη Βραζιλία, οπότε δεν... Θα είναι ο Μαϊκόν, ένας πρώην ποδοσφαιριστής που ωστόσο κατάφερε να στείλει στον πάγκο τον Ντάνι Άλβες, αποδεικνύοντας σε πόσο κακή κατάσταση είναι ο τελευταίος.
Ο Λουίς Γκουστάβο που μοιάζει με φακίρη και παίζει σαν φακίρης, ο Όσκαρ που έχει ως highlight της διοργάνωσης το σουτ που κάνει στη διαφήμιση της Χιουντάι... Θα είναι όλοι αυτοί εκεί, δίπλα στον Ζούλιο Σέζαρ, τον Τιάγκο Σίλβα και τον Νταβίντ Λουίζ, τους πιο αξιόπιστους Βραζιλιάνους αυτής της ομάδας, δίπλα στον φιλότιμο Χουλκ, στον Μαρσέλο που τουλάχιστον κάτι προσπαθεί να κάνει. Το jogo bonito πέθανε, καλά να είμαστε να το θυμόμαστε...