Κράτησε τις υποσχέσεις του ο Αναστασίου
Ο Αναστασίου είναι υποχρεωμένος να στίψει όλο του το ρόστερ και να πάρει μέχρι και την τελευταία σταγόνα που μπορεί. Ο Κώστας Βαϊμάκης αναλύει και γράφει για την γεμάτη ποδοσφαιρικά πράγματα χρονιά
Μετά το 4-1 του πρώτου αγώνα, η ρεβάνς έμοιαζε τυπική διαδικασία, απλά άλλα 90 λεπτά που θα έφερναν τον Παναθηναϊκό στους ομίλους του Europa. Κι ο Παναθηναϊκός όχι απλά δεν έβγαλε την υποχρέωση κάνοντας αγγαρεία, αλλά πέρασε με δεύτερη νίκη και συνολικό σκορ 6-2.
Μπορεί σε πολλούς αυτά να μην λένε τίποτα, αλλά λένε πολλά σε παίκτες που κάνουν τα πρώτα τους ή τα δεύτερα ποδοσφαιρικά βήματα και τα πρώτα τους μπουσουλήματα σε ευρωπαϊκά ματς.
Στο ματς της Δανίας ο Αναστασίου είχε πολλά πράγματα να σκεφτεί και να κάνει: να ξεπεράσει η ομάδα γρήγορα τον τραυματισμό του Μπεργκ, να βρει γκολ από άλλους παίκτες, να βοηθήσει κάποιους να βρουν αγωνιστικό ρυθμό, να ξεκουράσει μερικούς, να μείνει βενζίνη στο ντεπόζιτο για το επόμενο ματς πρωταθλήματος ειδικά σε θέσις όπου οι λύσεις δεν περισσεύουν, να αρχίσουν να μπαίνουν στο φετινό κλίμα κάποιοι παίκτες με περιορισμένες ή καθόλου συμμετοχές.
Και με έναν μαγικό τρόπο, τα κατάφερε σε όλα περίφημα: γκολ βρήκε από Νάνο και Κλωναρίδη, η ομάδα κέρδισε στο πρώτο ματς χωρίς τον Μπεργκ, ο Κουτρουμπής έμεινε εκτός και θα αναρρώσει πλήρως ως το επόμενο ματς, ο Κλωναρίδης έπαιξε όσο έπρεπε, ο Καρέλης δεν "έσκασε" τρέχοντας ασταμάτητα επί 90 λεπτά αλλά βγήκε αλλαγή, ο Μπούρμπος είναι σε καλό δρόμο για να βρει ρυθμό, ο Ρισβάνης έκανε καλό ντεμπούτο για φέτος στο πλευρό του "δάσκαλου" Σίλντελφελντ, ο Δώνης πήρε χρόνο συμμετοχής, ο Ατζαγκούν έτρεξε και μόχθησε πολύ παίζοντας κάτι ανάμεσα σε δεύτερος επιθετικός και πρώτη γραμμή πίεσης των αντίπαλων στόπερ.
Αυτούς έχει και μ' αυτούς θα πορευθεί ο Αναστασίου σε τρεις πλέον διοργανώσεις, με ματς πολλά, απαιτητικά και όχι ένα τη βδομάδα όπως πέρυσι. Μ' αυτούς και τον Μπεργκ (όταν με το καλό γίνει καλά), τον Μπερίσα και τον Μπούι (όταν με το καλό είναι πανέτοιμοι να προσφέρουν), με τον Πέτριτς και τον Μπαϊράμι (αν και εφόσον και για τους δυο), τον Ντίνα, τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Σπυρόπουλο, τον Χουχούμη σε κανα μήνα.
Αυτοί είναι πάνω κάτω, μαζί με τον Στιλ και όσα "πιτσιρίκια" θεωρεί ο κόουτς πως είναι σε βαθμό ετοιμότητας τέτοιον, που να μπορούν να δώσουν έστω και λίγες σταγόνες χυμού. Διότι ο Αναστασίου αυτό πρέπει να κάνει: να πάρει ό,τι παίκτη έχει στη διάθεσή του και να τον στίψει όσο δεν πάει. Από άλλους θα πάρει ποτήρια ολόκληρα κι από άλλους ένα σφηνάκι ή μερικές σταγόνες. Ακόμα κι αυτές όμως, είναι πολύτιμες.
Χωρίς τον Μπεργκ και τον Αμπέντ, ο Παναθηναϊκός ξεκινά την φετινή του προσπάθεια ουσιαστικά χωρίς 30+ γκολ και 15+ ασίστ σε σχέση με πέρυσι. Γκολ και ασίστ που λίγο - πολύ πρέπει να βρει από άλλους. Δεν χρειάζεται να ποντάρει τα ρέστα του στον μικρό Μπερίσα, περιμένοντας να επιβεβαιώσει τον χαρακτηρισμό "μικρός Ζλάταν". Ελπίζει ο κόουτς ότι η περσινή ωρίμανση πολλών και διάφορων, θα τους κάνει φέτος πιο ουσιαστικούς και παραγωγικούς. Ότι στη δεύτερή τους σεζόν θα τα πάνε καλύτερα από την πρώτη, θα έχουν βελτιωθεί σαν μονάδες και μέσα από την δική τους βελτίωση, θα έρθει και η βελτίωση της ομάδας.
Εγώ εξακολουθώ να τον πιστεύω τον κόουτς, διότι ό,τι μας "έταξε" από πέρυσι, το είδαμε στο χορτάρι: μας ζήτησε υπομονή για να δούμε μια ενδιαφέρουσα ομάδα και όντως την είδαμε. Μας μίλησε για "ολλανδικό" στυλ ποδοσφαίρου και αυτό έφτιαξε. Έκανε λόγο για βελτίωση παικτών την περασμένη χρονιά και όντως είδαμε όχι απλά βελτίωση, αλλά μεταμόρφωση προς το καλύτερο για τους περισσότερους.
Με αυτά τα εχέγγυα και χωρίς να ανεβάζουμε ως οπαδοί ή ΜΜΕ τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη, ας ελπίσουμε ότι θα έχουμε ακόμα μια χρονιά γεμάτη ποδοσφαιρικά πράγματα να συζητάμε και να αναλύουμε, διανθισμένα επιπλέον με άρωμα Ευρώπης.
