Ο φετινο-περσινός Παναθηναϊκός έχει μόνο ένα μείον

Μια χαρά ήταν ο Παναθηναϊκός στο πρώτο του επίσημο ματς, αλλά θα πρέπει ο Αναστασίου να τον κάνει "δυο χαρές" την Τρίτη στη Λεωφόρο, ώστε να πιάσει στασίδι στο Europa και να ελπίζει για μια θέση στο Champions League.

Στο καλοκαιρινό μεταγραφικό συν-πλην ο Παναθηναϊκός πήγε στο Βέλγιο με πλην: Στιλ αντί του Καπίνο στην αποστολή αλλά Κοτσόλης βασικός, Μπούρμπος και Μπόουι στην Αθήνα, Αμπέντ αγνοείται... Αυτή ακριβώς η θέση, η "θέση Μεντί Αμπέντ" του περσινού Παναθηναϊκού, ήταν που φάνηκε άδεια στο αγωνιστικό παζλ του Αναστασίου. Οργανωτικά προσπάθησε να την καλύψει τοποθετώντας τον Ατζαγκούν πίσω από Πέτριτς και Μπεργκ. Δεν βγήκε, όπως δεν είχε βγει και στο τελευταίο φιλικό με τον Ατρόμητο. Επιθετικά προσπάθησε να την καλύψει επιλέγοντας Πέτριτς και όχι Καρέλη κοντά στον Μπεργκ, για να έχει και ντρίπλα και παίκτη που να έρχεται με φόρα και να πατάει περιοχή όπως κάνει ο Αμπέντ. Ούτε αυτό βγήκε, με τον Κροάτη να διακρίνεται κυρίως στη σέντρα που έβγαλε στον Μπεργκ στην πρώτη μεγάλη πράσινη ευκαιρία.

Η πράσινη υπεροχή (VIDEO)

Και μεσοαμυντικά προσπάθησε ο κόουτς να βρει τα τρεξίματα του Αμπέντ τοποθετώντας Λαγό και Μέντεζ στην τετράδα του κέντρου, μαζί με Ζέκα και Ατζαγκούν. Ανασταλτικά του βγήκε μεν, αλλά ουσιαστικά στέρησε μια έξτρα πάσα, την πρώτη γρήγορη μπαλιά που θα μετέφερε το παιχνίδι μπροστά, κάτι που κάνει αρκετά καλά ο Αμπέντ. Δεν τα είχε όλα αυτά, διότι δεν είχε και Πράνιτς στο βασικό σχήμα κι όπως φάνηκε και στα λεπτά που έπαιξε κι όπως είχε φανεί και στο φιλικό με τον Ατρόμητο, καλά το διάβασε ο Αναστασίου: ο Κροάτης ίσως είναι ακόμα στα γήπεδα της Βραζιλίας ή σκέφτεται αν προλαβαίνει να πάει κάπου αλλού μέχρι το τέλος Αυγούστου, πάντως εδώ δεν είναι.

Και για να προλάβω κάποιους, όχι, δεν είναι ούτε Τσάμπι Αλόνσο ο Αμπέντ, ούτε Τόνι Κρόος, ούτε Πογκμπά ή Βιδάλ ή δεν ξέρω γω ποιο άλλο κορυφαίο "οκτάρι" και box-to-box θεωρεί ο καθένας κορυφαίο. Είναι όμως πολύτιμος γι' αυτόν τον φετινό-περσινό Παναθηναϊκό, τον χωρίς προσθήκες, τον γεμάτο ομοιογένεια αλλά δίχως πολλές αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις, τον δεμένο και συμπαγή και νεανικό αλλά άπειρο σε ευρωπαϊκά παιχνίδια, που δεν έχει τον έναν ή τους δυο παιχταράδες που θα τον πάρουν από το χεράκι στα δύσκολα και θα τον πάνε με ασφάλεια στο απέναντι πεζοδρόμιο.

Η κριτική των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού

Ο Μπεργκ είναι παιχταράς αλλά πρέπει να φτάσει η μπάλα σε αυτόν, ο Πέτριτς είναι παιχταράς αλλά θέλει τον χρόνο του, για τον Πράνιτς τα είπαμε, ο Ζέκα είναι μηχανάκι και εργαλείο αλλά θέλει συμπαραστάτες, ο Μέντεζ έχει εμπειρία αλλά πήγε να κάνει τη χαζομάρα του αγώνα με το παρολίγον πέναλτι. Όσο για τον Ατζαγκούν; Έχει ποιότητα, έχει δείξει βελτίωση, έχει προοδεύσει σε τακτική από τη μέρα που ήρθε, αλλά ακόμα δεν έχει δείξει ότι μπορεί να σηκώσει τον άξονα στην πλάτη του και ίσως να μην μπορέσει να το κάνει και ποτέ.

Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός μια χαρά στάθηκε στο Βέλγιο. Καλύτερος ήταν και αδικείται από το 0-0 και μια χαρά είναι η λευκή ισοπαλία για τη ρεβάνς και λίγο προσεκτικός αν είναι, δεν τη χάνει την πρόκριση. Ωστόσο, κάτι τέτοια ματς πρέπει να τα τελειώνεις όταν βρίσκεις την ευκαιρία, όταν είσαι ανώτερος από τη Σταντάρ μέσα στην έδρα της και να μην της αφήνεις καν ελπίδες για τη ρεβάνς.

Βελγικά ΜΜΕ: "Δεν περνάμε"!

Κι επειδή Αμπέντ δεν φαίνεται στον ορίζοντα κι επειδή δεν ξέρω τι καπνό φουμάρει ο Μπόουι κι αν προλαβαίνει να τον φουμάρει ως την Τρίτη, πρέπει ο Αναστασίου να βρει πώς θα βελτιώσει ακόμα περισσότερο αυτό το "μια χαρά πρώτο επίσημο παιχνίδι" και να το κάνει "δυο χαρές". Όπου "δυο χαρές" είναι αφενός η σίγουρη πρόκριση στους ομίλους του Europa και αφετέρου η μεγάλη ζαριά για τους ομίλους του Champions League, δυο πράγματα που θα έρθουν αν ο Παναθηναϊκός πάρει την πρόκριση στη Λεωφόρο επί των Βέλγων.