Υπήρχαν δυο τρόποι να προσεγγίσει το παιχνίδι ο Γιάννης Αναστασίου: ο πρώτος ήταν να παίξει όπως συνηθίζει να παίζει, με το κλασσικό στυλ του τελευταίου καιρού, με Μπεργκ και κάποιον άλλον δίπλα του (Καρέλη ή Κλωναρίδη), με ένα αμυντικό χαφ και τους υπόλοιπους τρεις μπροστά του με διάταξη ρόμβου και τον Ατζαγκούν στην κορυφή του.

Ο δεύτερος ήταν να αφήσει μόνο κι έρημο τον Μπεργκ μπροστά και να θωρακίσει το κέντρο του με μπόλικους παίκτες, ώστε και να έχει τον έλεγχο και τα μαρκαρίσματα και τ ην πίεση από ψηλά και τα τρεξίματα όποτε η ομάδα εβγαινε στην αντεπίθεση.

Πίστευα ότι στο πρώτο πλάνο θα κατέληγε ο Αναστασίου, κυρίως επειδή δεν είχε τον Λαγό διαθέσιμο ώστε να τον βάλει πλάι στον Μέντεζ κι επειδή είχε τον Πράνιτς ταλαιπωρημένο (και αδυνατισμένο) από την ίωση, άρα σχετικά ανήμπορο να βγάλει 90λεπτο. Διότι είναι άλλο πράγμα το 4-5-1 (ή 4-2-3-1 ή 4-3-2-1 ή όπως αλλιώς θέλει να το ζωγραφίσει κανείς) με play-maker τον Πράνιτς και τελειώς διαφορετικό χωρίς αυτόν.

Έκανε όμως την έκπληξη ο κόουτς, έβαλε τον Δώνη πλάι στον Μέντεζ, έβαλε τους «κλασσικούς» Ζέκα και Αμπέντ μπροστά τους κι ακόμα πιο μπροστά τον φορμαρισμένο Ατζαγκούν και επέλεξε παιχνίδι αναμονής κι υπομονής, φιλοδοξώντας να χαμηλώσει το τέμπο του αγώνα και να μην το αφήσει να φουντώσει.

Ήθελε σβηστό 0-0...

Δεν ρίσκαρε ο Παναθηναϊκός, δεν κυνήγησε το γκολ που θα του έδινε το πάνω χέρι, αντίθετα πίστεψε ότι μπορεί να φύγει από το Ηράκλειο με ένα «σβηστό» 0-0 που θα του έδινε τη δυνατότητα να προκριθεί στη Λεωφόρο. Πολύ ωραία όλα αυτά στη θεωρία, αλλά το γκολ του Παπάζογλου μετά την ομαδική ύπνωση της πράσινης άμυνας άλλαξε όλη την εικόνα όχι απλά του παιχνιδιού αλλά και των δυο παιχνιδιών.

Διότι πλέον ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο θα πρέπει να σκοράρει ένα γκολ χωρίς να δεχτεί ο ίδιος όχι για να προκριθεί αλλά για να πάει το ματς στην παράταση και θα πρέπει να βάλει δυο για να αποφύγει το έξτρα 30λεπτο, με ό,τι κινδύνους μπορεί να κρύβει.

Το φοβήθηκε το ματς ο Αναστασίου κι όταν το ξεφοβήθηκε κι έριξε στο γήπεδο και Κ λωναρίδη και Καρέλη και αφαίρεσε παράλληλα κάθε ίχνος αμυντικού χαφ, βγάζοντας και Μέντεζ και Δώνη, ήταν πια αργά. Οι Κρητικοί έκλεισαν κάθε διάδρομο, ο Πράνιτς δεν κατάφερε να δώσει λύσεις, ο Μπεργκ δεν βρέθηκε σε καλή μέρα και στραβοκλώτσησε τις λιγοστές φάσεις που προσπάθησε να τελειώσει, το ίδιο και ο Καρέλης, ο Κλωναρίδης ουσιαστικά δεν μπήκε ποτέ στο παιχνίδι.

Με όλα αυτά η ρεβάνς είναι απόλυτα ανοιχτή, με τον ΟΦΗ φυσικά να έχει πλέον ένα μικρό προβάδισμα, αφού είναι η ομάδα που κατάφερε να σκοράρει το ένα και μοναδικό γκολ.