Αν ο Παναθηναϊκός μπορέσει να έχει στην επίθεσή του ένα σταθερό σημείο αναφοράς και βρίσκει έναν διαφορετικό «Μικρό Ήρωα» σε κάθε ματς, τότε θα πάει η χρονιά καλύτερα απ’ όσο περίμενε.

Ήθελα να γράψω για το διαφαινόμενο μπάσιμο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, το τι θα σήμαινε αυτό για τα ταμεία, για τον κόσμο και τη δυναμική της ομάδας. Επειδή όμως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι ένας άνθρωπος απρόβλεπτος και αυθόρμητος, που τη μια λέει « δεν θα εμπλακώ με το ποδόσφαιρο» και την άλλη ετοιμάζεται να αναλάβει την ΠΑΕ, που τη μια λέει «η οικογένειά μου φεύγει από το μπάσκετ» και την άλλη την ενισχύει ώστε να είναι πρωταγωνίστρια εντός και εκτός Ελλάδας, θεωρώ ότι καλύτερα να περιμένω πρώτα τις εξελίξεις και να δω αν θα υλοποιηθούν όσα διαρρέουν και όσα ουσιαστικά επιβεβαιώνει και ο ίδιος και το περιβάλλον του.

Υπάρχει κι ένας άλλος λόγος που δεν επιθυμώ να ασχοληθώ με αυτό το θέμα την παρούσα στιγμή: διότι έτσι θα απαξίωνα τους παίκτες και τον προπονητή της ομάδας που προσπαθούν καθημερινά να γίνουν καλύτεροι (ως παίκτες εκείνοι, ως προπονητής εκείνος και όλοι μαζί ως ομάδα) και στα δικά μου μάτια δείχνουν να το καταφέρνουν: έχει καμιά σχέση ο Παναθηναϊκός της πρεμιέρας ή των πρώτων αγωνιστικών γενικά, με τον σημερινό Παναθηναϊκό;

Παναθηναϊκός-ΠΑΣ Γιάννινα 3-1

Ή μήπως είχε καμία σχέση ο Παναθηναϊκός του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, που έχασε στις λεπτομέρειες χωρίς να είναι κατώτερος του αντιπάλου του, με τον ΠΑΟΚ που έγινε έρμαιο στις διαθέσεις του Ολυμπιακού στο Φάληρο; Του ΠΑΟΚ που λογίζεται ως η δεύτερη ποιοτικότερη ομάδα του πρωταθλήματος, του ΠΑΟΚ του οποίου ο ιδιοκτήτης έθεσε ως στόχο το πρωτάθλημα;

Παλιοσείρια και πιτσιρικότεροι

Ο Παναθηναϊκός έθεσε για φέτος έναν πολύ πιο ρεαλιστικό στόχο: να γίνει Ομάδα. Να αναδείξει νέους παίκτες, να τους μπολιάσει με τους λιγοστούς έμπειρους, να παίζει ωραία μπάλα που θα ευχαριστεί τον κόσμο, να δείξει ότι έχει δυναμική και μέλλον.

Όλα αυτά, δείχνει να τα καταφέρνει: από τα περισσότερα «παλιοσείρια» πήρε από την αρχή της χρονιάς ή παίρνει τον τελευταίο καιρό «ζουμί», οι πιτσιρικότεροι δίπλα τους «παίζουν και μαθαίνουν», ο κόσμος αγκαλιάζει ατό που φτιάχνεται, ο Αναστασίου προοδεύει μαζί με την ομάδα και η ομάδα δείχνει ότι έχει στην επίθεσή της έναν παίκτη – κολόνα, ένα σημείο αναφοράς όπου μπορεί να στηριχθεί και να περιμένει πολλά γκολ, τον Μάρκους Μπεργκ και παίκτες, διαφορετικούς σχεδόν σε κάθε αγωνιστική, που μπορούν να τον βοηθήσουν.

Καρέλης: "Είναι ωραία να βάζει γκολ"

Με τον Πλατανιά ήταν ο Ατζαγκούν, με τον Εργοτέλη ο Φιγκερόα, με τον Άρη ο Κλώναρίδης και με τον ΠΑΣ ο Καρέλης. Παίκτες που είτε ξεκινούν βασικοί είτε μπαίνουν αλλαγή, αλλά νοστιμίζουν το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, παίκτες με διαφορετικά ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους αλλά με ένα κοινό γνώρισμα: τη δίψα να αποδείξουν ότι μπορούν να πετύχουν.

Και η δική τους προσωπική επιτυχία, θα σημάνει επιτυχίες για την ομάδα τους. Που την παρούσα φάση δεν μπορεί να είναι το πρωτάθλημα, αλλά μπορεί να είναι το κύπελλο, η πεντάδα, ταplay-offs, η ευρωπαϊκή συμμετοχή τυ χρόνου. Και μετά, βλέπουμε. Βήμα βήμα χτίζονται οι ομάδες, αρκεί τα θεμέλια να είναι γερά κι εδώ φαίνεται ότ ι παρόλες τις δυσκολίες, τα «τσιμέντα» που έπεσαν το καλοκαίρι, σηκώνουν και μεγάλο βάρος και πολλούς ορόφους.