Τόσο χορταστικό 45λέπτο είχαμε να δούμε χρόνια

Μόνο κέρδη αποκόμισε ο Παναθηναϊκός από τα ματς με τον Εργοτέλη. Κέρδη βαθμολογικά και ψυχολογικά, κέρδη σε αυτοπεποίθηση, σε χτίσιμο χαρακτήρα, σε νοοτροπία ότι "εδώ είναι Λεωφόρος και αυτά τα ματς τα καθαρίζουμε".

Ενδιαφέροντα όλα αυτά, στο τέλος του πρώτου γύρου και στο ξεκίνημα του δεύτερου, που πέρυσι αποδείχθηκε αεροδιάδρομος που επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να απογειωθεί.

- Γεγονός πρώτο: ο Μάρκους Μπεργκ είναι και πάλι κοντά μας. Όχι ο ανέτοιμος Μπεργκ, όχι αυτός που δεν έβγαζε 90λεπτο το τελευταίο διάστημα λόγω αδυναμίας από την ίωση, όχι ο Μπεργκ που δεν έμπαινε δυνατά στα τζαρτζαρίσματα από φόβο για τον πονεμένο του ώμο, αλλά ο αληθινός Μάρκους Μπεργκ, ο "Truth". Δεν είναι μόνο ότι σκόραρε (είχε σκοράρει και στο κύπελλο και στο Europa μετά την επιστροφή του), δεν ήταν τα τρία γκολ που πέτυχε, ήταν η συνολική του εικόνα από το πρώτο 45λεπτο, διότι στο δεύτερο οι ομάδες πήγαν κυριολεκτικά στο ρελαντί: ο Μπεργκ ήταν μέσα στις φάσεις, συνδυάστηκε καλά με τους συνοδοιπόρους του Πέτριτς και Κλωναρίδη, άνοιξε το παιχνίδι αρκετές φορές με ένα άγγιγμα στη μπάλα, γύρισε πολύ πίσω να μαρκάρει, ηγήθηκε ξανά της ομάδας και την βοήθησε να πάει σε ένα απόλυτα αντιπροσωπευτικό 5-0 στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Κι όπως λέγαμε εδώ και καιρό, ο Μάρκους Μπεργκ και η επιστροφή του στις υψηλές πτήσεις, είναι η καλύτερη μεταγραφή για την ομάδα και ο παράγοντας που μπορεί να την απογειώσει.

- Γεγονός δεύτερο: με τέτοια τριπλέτα μπροστά και σε τέτοια κατάσταση, δύσκολα μπορούν ομάδες μικρομεσαίες ή μεσαίες να αντισταθούν στη Λεωφόρο. Προφανώς και δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός να παίζει τόσο επιθετικά, ακόμα και στη Λεωφόρο, κόντρα σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, με Μπεργκ, Πέτριτς, Κλωναρίδη, Ατζαγκούν, Πράνιτς και προσανατολισμένο αμυντικά ουσιαστικά μόνο τον Λαγό. Επίσης προφανώς και δεν μπορεί ο προπονητής να κάνει παραγγελιά να είναι σε τόσο καλή βραδιά οι τρεις επιθετικοί του. Αλλά με ομάδες της δυναμικής του Εργοτέλη, στη Λεωφόρο και με τους τρεις μπροστινούς σε τόσο καλή βραδιά, με τον Μπεργκ να βάζει τρία γκολ, τον Κλωναρίδη δυο, τον Πέτριτς να έχει τρεις ασίστ και τους τρεις τους να βρίσκονται με κλειστά μάτια, μπορούν να προκύψουν υπέροχα πράγματα για την ομάδα, όπως αυτά που είδαμε για 45 λεπτά. Και είναι μεγάλη ευλογία για τον Γιάννη Αναστασίου να έχει αυτούς τους τρεις και έναν τον Καρέλη συνολικά τέσσερις σε καλή κατάσταση, να έχει ένα επιπλέον όπλο που ζεσταίνεται σιγά - σιγά και λέγεται Νίνης, την επιλογή του Ατζαγκούν αλλά και του Ντίνα δημιουργικά και μεσοεπιθετικά, για να κάνει τη δουλειά του και να ανοίγει κλειστές και καλά στημένες άμυνες.

- Γεγονός τρίτο: τη μια φορά που χρειάστηκε να επέμβει ο Λουκ Στιλ, ήταν εκεί. Το ματς ήταν 0-0, οι παίκτες δεν είχαν καλά - καλά ζεσταθεί, οι τερματοφύλακες σίγουρα ήταν ακόμα κρύοι, αλλά ο Άγγλος έκανε μια σημαντική όσο και δύσκολη επέμβαση σε ένα χαμηλό και δυνατό σουτ. Με βάση το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να φαίνεται αστείο, με βάση όμως το χρονικό σημείο που έγινε, δεν είναι καθόλου: το 0-1 θα έφερνε εκνευρισμό στο γήπεδο αλλά και την εξέδρα και θα έκανε τον Εργοτέλη να ταμπουρωθεί όσο καλύτερα θα μπορούσε. Δεν σας κρύβω, ότι είμαι μεγάλος φαν του Λουκ Στιλ, που έχει φοβερά ρεφλέξ και βελτιώνεται παράλληλα όσο περνάει ο καιρός στις εξόδους του, στο παιχνίδι με τη μπάλα στα πόδια και στο πώς κουμαντάρει τους αμυντικούς του. Είναι πολύ σημαντικό όπως καταλαβαίνουν όλοι να νιώθει σιγουριά η ομάδα, ότι στο τέρμα υπάρχει ένας αξιόπιστος άσος, όπως είναι σημαντικό για τον τερματοφύλακα μιας μεγάλης ομάδας,σε ματς που δεν δέχεται ιδιαίτερη πίεση, να είναι ετοιμοπόλεμος στη μια, στις δυο ή τις φάσεις που θα χρειαστεί να επέμβει.

- Γεγονός τέταρτο: ο Παναθηναϊκός σε δεύτερο ματς με τον Ταυλαρίδη στην 11άδα, κρατάει το "μηδέν" πίσω. Δεν λέω φυσικά ότι είναι αποκλειστικά δικό του έργο, ότι είναι ο ογκόλιθος, ο απροσπέλαστος ή ο Τιάγκο Σίλβα της Ελλάδας. Δεν είμαι επίσης καθόλου σίγουρος ότι το δίδυμο με Σίλντελφελντ είναι το "καλό", απ' όσα έχει να επιλέξει ο Αναστασίου - μου μοιάζει σχετικό αργό και βαρύ δίδυμο. Αυτό που βλέπω όμως, είναι μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην εναέρια κυκλοφορία και τα στημένα, δύναμη και τσαμπουκά στο κέντρο άμυνας του Παναθηναϊκού, απουσία σοβαρών λαθών και καλή επικοινωνία της αμυντικής πεντάδας (μαζί με τον Στιλ). Κι όπως είπα και στην αρχή, είναι το δεύτερο ματς μετά απ' αυτό στα Γιάννενα, όπου ο Παναθηναϊκός κρατάει το "μηδέν" στην άμυνα.

- Γεγονός πέμπτο: οι δυο ασίστ του Πέτριτς προς τον Μπεργκ, γράφουν "Αμβούργο" στην ούγια. Κάπως έτσι είχαν οραματιστεί στον Παναθηναϊκό ότι θα συνεργάζονται οι δυο τους, όταν πέρυσι τέτοιον καιρό υπέγραψαν τον Κροάτη. Έβαλαν κάτω την προχωρημένη του ηλικία από τη μια, τα χρήματα που ζητούσε, την αγωνιστική του απραξία και τα προβλήματα τραυματισμών και από την άλλη έβαλαν την ποδοσφαιρική του κλάση, την λαχτάρα του να προλάβει το τελευταίο Μουντιάλ της καριέρας του και τη χημεία που είχε δημιουργήσει παλιότερα ,με τον Μπεργκ. Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφεραν οι δυο τους να συνυπάρξουν σε πολλά ματς και ακόμα κι όταν αυτό έγινε, είτε ο ένας είτε ο άλλος, δεν ήταν στο 100%: πέρυσι ο Πέτριτς δεν κατάφερε σε κανένα σημείο μέχρι το τέλος της σεζόν να σταθεί στα πόδια του, φέτος ο Μπεργκ έχασε ουσιαστικά όλο το πρώτο μισό της σεζόν πρώτα από τραυματισμό και τον τελευταίο μήνα από ίωση. Είναι όμως και οι δυο εδώ αυτή τη στιγμή, δείχνουν σε καλή κατάσταση και βρέθηκαν όμορφα και αποτελεσματικά κόντρα στον Εργοτέλη, αφήνοντας υποσχέσεις για ακόμα καλύτερα πράγματα.

- Γεγονός έκτο και τελευταίο: αποδείχθηκε περίτρανα, ότι ο Παναθηναϊκός έχει αποκτήσει βάθος στον πάγκο του κι ότι το rotation του Αναστασίου ξεκουράζει την ομάδα, χωρίς να την αλλοιώνει. Με τον Εργοτέλη έμεινε έξω ο κάπτεν Ζέκα, ο Νάνο (αμφότεροι βασικούρες), εκτός ήταν λόγω τραυματισμών και ο Μέντεζ και ο Δώνης. Στον πάγκο Νίνης, Καρέλης, Ντίνας, Κουτρουμπής, Τριανταφυλλόπουλος. Όλοι οι παραπάνω, βασικοί φέτος ή περίπου βασικοί, με αρκετές συμμετοχές στη βασική 11άδα, κομμάτια της ομάδας και όχι γεμίσματα και "τσόντες". Κι όμως, χωρίς όλους αυτούς, ο Παναθηναϊκός έβαλε πέντε γκολ σε ένα ημίχρονο, καθάρισε άνετα ένα παιχνίδι που σε άλλες εποχές μπορεί να τον είχε αγχώσει και δυσκολέψει, σκόρπισε χαρά στον κόσμο του και μείωσε τη διαφορά από τον ΠΑΟΚ στους τέσσερις βαθμούς.