Λίγο - πολύ τα περισσότερα φαβορί βρέθηκαν στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ με την ολοκλήρωση της φάσης των ομίλων και τη Δευτέρα θα μάθουμε και ποιος θα ζευγαρώσει με ποιον.

Φωτεινή εξαίρεση η Γιουβέντους, που έβαλε τόσο ψηλά τον πήχη στο ξεκίνημα της χρονιάς που πέρασε από κάτω του και τα «πάμε φέτος να το κατακτήσουμε» είχε άδοξο φινάλε στην Τουρκία. Αυτά παθαίνεις αν πηγαίνεις για δυο αποτελέσματα, κάθεσαι πάνω στο «Χ» και τρως το γκολ σε ένα χρονικό σημείο που δεν έχεις περιθώρια να αντιδράσεις.

Αποχαιρετώντας την Γιούβε...

Εδώ που τα λέμε, ό,τι και να έλεγαν στη Γιούβε, μόνο εκείνοι έβλεπαν την ομάδα ανάμεσα στα φαβορί για κατάκτηση. Το ότι πήραν Τέβεζ και Γιορέντε δεν τους ανέβασε επίπεδο, ο Πίρλο έχει έναν χρόνο στην πλάτη (και έλειψε πολύ λόγω τραυματισμού από το τελευταίο σημαντικό ματς) και το μέτριο ξεκίνημα μπορεί να μην το πλήρωσε στη Serie A, το πλήρωσε όμως στην Ευρώπη. Ταύτα και μένουμε για τη Γιούβε που την αποχαιρετάμε μαζί με την Πόρτο, που κάποια στιγμή έπρεπε να πληρώσει το «πουλάω συνέχεια τους καλύτερούς μου παίκτες αλλά είμαι πάντα στις επάλξεις».

Πολύ καλά κάνει και πουλάει ακριβά αλλά ας μην περιμένουν ότι δεν θα έχουν σκαμπανεβάσματα.
Απ’ όσα είδαμε σε όλα τα παιχνίδια των ομίλων, η Μπάγερν Μονάχου παραμένει το γκράντε φαβορί και για τη φετινή κατάκτηση. Δεν ξέρω αν η ομάδα του Γκουαρδιόλα είναι καλύτερη ή χειρότερη απ’ αυτήν του Χάινκες, ξέρω όμως ότι είναι καλοκουρδισμένη και μεθοδική, τσακίζει κόκαλα και παίζει ποδόσφαιρο που χαίρεσαι να βλέπεις.

... και χαιρετώντας την Μπάγερν

Μοναδικό ερωτηματικό ο Ρόμπεν, που τραυματίστηκε και λόγω βεβαρυμένου παρελθόντος είναι στοίχημα πόσα παιχνίδια θα βγάλει φέτος. Πέρυσι ο Χάινκες τον έβαλε σε λίγα και καλά, φέτος ο Πεπ τον χρησιμοποιούσε περισσότερο και το πλήρωσε. Μιλώντας για Γκουαρδιόλα, η «πρώην του» προβληματίζει σε σχέση με το παρελθόν και καθόλου τυχαίο ή περίεργο δεν είναι: άλλος προπονητής, λιγοστές μεταγραφές (καμία στην άμυνα όπου πόναγε ούτως ή άλλως), ένας χρόνος παραπάνω στην πλάτη του μετρονόμου της του Τσάβι, τραυματισμός του Μέσι. Θα στρώσει; Πιθανόν. Θα ξαναγίνει η διαστημική Μπάρτσα που θαυμάσαμε; Ψιλοαπίθανον.

Η Ρεάλ δείχνει να στρώνει, να παίρνει φόρα και να πατάει καλύτερα πλέον. Λογικό, εφόσον βλέπουμε τον κανονικό Μπέιλ πλέον και επέστρεψε ο Τσάμπι Αλόνσο από απουσία μηνών. Με τον Κριστιάνο στα καλύτερά του, στην πιο μεστή ποδοσφαιρική του χρονιά που πιθανόν να του φέρει και τη «Χρυσή Μπάλα», με λύσεις από Ντι Μαρία και Ίσκο μεσοεπιθετικά και με πονοκέφαλο την απουσία Κεντίρα, ο Αντσελότι μπορεί να κοιτάζει ψηλά.

Η Ατλέτικο του Σιμεόνε...

Ο Ντιέγκο Σιμεόνε επίσης κοιτάζει ψηλά, με την Ατλέτικο να κάνει εξαιρετικά πράγματα σε Πριμέρα και Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά τα δυο καρπούζια δεν ξέρω αν χωράνε στην μασχάλη της ομάδας, που δεν δείχνει να έχει το ρόστερ για να αντεπεξέλθει εύκολα και στις δυο διοργανώσεις.

Από Αγγλία μεριά μάλλον περιμέναμε περισσότερα από την Τσέλσι του Ζοσέ, που όμως είναι αλεπού και ξέρει και να φορμάρει την ομάδα όταν πρέπει, και να παίρνει αποτελέσματα ακόμα και σε μέτριες βραδιές. Η Γιουνάιτεντ μπορεί να προκρίθηκε αλλά η εικόνα της είναι πολύ προβληματική, η Σίτι δείχνει να ανεβαίνει αλλά όλοι περιμέναμε ότι με το υλικό που διαθέτει και με τον Πελεγκρίνι στον πάγκο, που είναι κανονικός προπονητής σε σχέση με τον παπατζή προκάτοχό του, θα πήγαινε καλύτερα.

Άρσεναλ, Ντρογκμπάδες και Σνάιντερς

Η Άρσεναλ εξακολουθεί να εντυπωσιάζει, εξαρτάται όμως πολύ από τα κέφια του Οζίλ και αν ο Οζίλ κλατάρει, τραυματιστεί ή είναι ντεφορμέ, δεν ξέρω πώς θα προχωρήσει. Η Λεβερκούζεν υπήρξε τίμια όπως ακριβώς την περιμέναμε, για τη Μίλαν δεν θα πω πολλά - μόνο η βαριά φανέλα της την κρατάει εν ζωή - και η Ζενίτ που πέρασε με 6 βαθμούς, είναι μάλλον αστεία περίπτωση: αν τρως 4 γκολ στο τελευταίο ματς που πρέπει να κερδίσεις, από τον τελευταίο του ομίλου, τι να πεις; Εύγε στους Ντρογκμπάδες και τους Σνάιντερς που έβγαλαν τα λεφτά τους και οδήγησαν τη Γαλατά στους «16», αλλά μάλλον ως εκεί θα φτάσουν.

Άφησα τελευταία την περσινή φιναλίστ, την Ντόρτμουντ, που δεν δείχνει να έχει την περσινή δυναμική. Λίγο η πώληση Γκέτσε, λίγο ο ξεμυαλισμένος και φευγάτος Λεβαντόφσκι και πολύ οι μπόλικοι τραυματισμοί, ουσιαστικά την έχουν θέσει εκτός διεκδίκησης της σαλατιέρας στη Μπουντεσλίγκα, αλλά πέρασε στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ.

Δύσκολα την βλέπω να προχωρά μακριά, αλλά από την άλλη αυτός ο μπαγάσας ο Κλοπ έχει και μαγικό άγγιγμα και μπορεί να φέρει κανέναν παίκτη το Γενάρη που να κάνει την ομάδα ένα κλικ καλύτερη.