Ούτε Αργεντινή γίναμε όταν νικήσαμε στο Γουέμπλεϊ, ούτε ομάδα της... σειράς τώρα που ηττηθήκαμε στο ΟΑΚΑ από την Αγγλία. Ναι, θα συμφωνήσουμε όλοι, χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία, αλλά αφενός δεν παίζαμε μόνοι μας, αφετέρου βρήκαμε απέναντί μας έναν αντίπαλο που υπερτερούσε σε ποιότητα εξ αρχής και αυτό ακριβώς το στοιχείο επέβαλε στον αγωνιστικό χώρο. Και στη δύναμη προσπαθήσαμε να το πάμε κι εκεί οι παίκτες της Premier League δεν... μάσησαν, έχουν μάθει να λειτουργούν σε τέτοιες συνθήκες, είναι η δεύτερη φύση τους.

Το γκολ που ποτέ δεν ξεπεράσαμε

Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν οι καλές βραδιές που βοηθάνε μια ομάδα που υπολείπεται μιας άλλης, να την ισοσκελίσει. Η χθεσινή δεν ήταν αυτό που θέλαμε, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα σχεδίασε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Στην πρώτη στιγμή τους οι παίκτες του Κάρσλεϊ μας πλήγωσαν, ουσιαστικά δεν ξεπεράσαμε ποτέ το γκολ του Γουότκινς. Όχι πως δεν προσπαθήσαμε, κανείς δεν μπορεί να προσάψει το παραμικρός στους διεθνείς, αλλά μας ανάγκασαν οι Άγγλοι σε δεύτερο ρόλο, στη μεγαλύτερη διάρκεια του ματς.

Ο Πίκφορντ ήταν εκεί

Βγάλαμε μια αντίδραση στα μισά του πρώτου ημιχρόνου, η μεγάλη ευκαιρία του Τσιμίκα έδειξε τα τρωτά σημεία της αντίπαλης άμυνας. Μια στιγμή ξεχάστηκε ο Μαντουέκε και δεν ακολούθησε τον μπακ της Λίβερπουλ, αλλά ο Πίκφορντ δεν μας άφησε να δώσουμε άλλη τροπή στο ματς. Ναι, τα ίσως δεν αλλάζουν ένα αποτέλεσμα, αλλά εκείνη η στιγμή μπορούσε να διαφοροποιήσει τα δεδομένα και να κάνει τους Έλληνες παίκτες να πιστέψουν περισσότερο.

Άλλη Αγγλία στο ΟΑΚΑ

Τακτικά τα "τρία λιοντάρια" ήρθαν πολύ πιο... διαβασμένα στην Ελλάδα, σε σχέση με το ματς του Λονδίνου, όπου πραγματικά τους αιφνιδιάσαμε. Σε φάση κατοχής ο Λιούις άφηνε το αριστερό άκρο της άμυνας, ερχόταν στο κέντρο και δημιουργούσε υπεραριθμία, μαζί με τους Τζόουνς και Γκάλαχερ έναντι των Σιώπη και Ζαφείρη. Ο Μπέλιγχαμ κατέβαινε κι αυτός χαμηλά και βοηθούσε να κυκλοφορήσει η μπάλα, αυτό το παιχνίδι ξέρει να το κάνει τέλεια και κάπως έτσι αναγκαζόμασταν να κυνηγάμε τη μπάλα, να κουραζόμαστε και να υστερούμε στην κατοχή, τη στιγμή που θέλαμε τη μπάλα για να δημιουργήσουμε, καθώς βρισκόμασταν πίσω στο σκορ.

Οι αλλαγές και η ελπίδα

Ο Γιοβάνοβιτς διατήρησε το σχήμα του πρώτου ημιχρόνου για δέκα λεπτά στην επανάληψη, δεν είδε όμως τη... σπίθα που ήθελε και στο 55' άλλαξε τους 3 από τους 4 που έπαιζαν μπροστά από τους χαφ. Ο Πέλκας ζήτησε μπάλες παίζοντας αρχικά πίσω από το φορ, έβγαλε επιθετικότητα, ο Ιωαννίδης άγγιξε την ισοφάριση στη μεγαλύτερη φάση που δημιουργήσαμε, έβαλε τέλεια το κορμί του, ελευθερώθηκε από το μαρκάρισμα του Γουόκερ, αλλά ο Πίκφορντ ήταν εκεί και στη δεύτερη μεγάλη ελληνική στιγμή. Αυτός είναι ο ρόλος του τερματοφύλακα σε μια κορυφαία ομάδα, να καθαρίσει τη... μπουγάδα στη μία, στις δύο, μεγάλες ευκαιρίες που θα του γίνουν.

Και στο τέλος υποταγή

Το τελευταίο 20λεπτό ήταν μια ξεκάθαρη επιβολή της αγγλικής ανωτερότητας. Αναζητήσαμε την ισοφάριση, οι γραμμές μας άνοιξαν, οι αποστάσεις μεγάλωσαν κι εκεί οι φρέσκοι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο για την Αγγλία, έδωσαν τέλος σε κάθε ελληνικό όνειρο. Ναι, με δόση τύχης σημειώθηκε το 2-0, η μπάλα χτύπησε στην πλάτη του Βλαχοδήμου, αλλά ήρθε και ένα τρίτο γκολ, το οποίο ανάγκασε το ΟΑΚΑ να χειροκροτήσει. Η Αγγλία των πολλών απουσιών, έριξε στη μάχη στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού, τον Κέιν, τον Ρότζερς, τον Μπόουεν και τον Γκιμπς-Γουάιτ. Θέλετε να σας πω την χρηματιστηριακή αξία μόνο αυτών των παικτών; 212 εκατομμύρια. 194,5 εκατομμύρια είναι η αξία όλης της Εθνικής Ελλάδας.

Επικράτησε το... θηρίο

Προφανώς και δεν χάσαμε λόγω των αλλαγών, εξηγήσαμε που και πως χάθηκε ο αγώνας, αλλά είναι κι αυτό ένα δείγμα για να αντιληφθούμε ποια ομάδα είχαμε απέναντί μας και τι ακριβώς προσπαθήσαμε να πετύχουμε. Η Αγγλία είναι μέγεθος μεγαλύτερο, μετράει δύο συνεχόμενους χαμένους ευρωπαϊκούς τελικούς, έχει τρομερό ταλέντο, ρόστερ με ασύλληπτο βάθος και η ομοσπονδία της χώρας έριξε εκατομμύρια λίρες στα πόδια του Τούχελ για να της χαρίσει αυτό που της λείπει, τρόπαια.

Η επόμενη μέρα

Η πρώτη θέση στον όμιλο σαφώς και χάθηκε, αλλά αν δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά, στο τέλος επικράτησε η λογική. Η Ελλάδα έψαξε την υπέρβαση, την κυνήγησε με... λύσσα σε όλη αυτή τη διαδρομή και πάνω εκεί πρέπει να επενδύσουμε.

Θα το λέω σε κάθε ευκαιρία, όχι λόγω πατριωτισμού, αλλά λόγω αυτού που βλέπω στο γήπεδο από το τωρινό ρόστερ της Εθνικής μας. Έχουμε να περιμένουμε πολλά και από τους παίκτες και από τον Γιοβάνοβιτς. Οι συνθήκες είναι ιδανικές εντός και εκτός γηπέδου.

Ο Μαρινάκης δίνει το προπονητικό του Ολυμπιακού για τις προπονήσεις, ο Ηλιόπουλος προσφέρει πριμ 300 χιλιάδες ευρώ, ο ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός είναι συνοδοιπόροι στην προσπάθεια, εφόσον είναι όλοι αυτοί μαζί, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, δεν έχουμε να φοβηθούμε κάτι, παρά μόνο να περιμένουμε. Χαρές...