Στους "τελικούς" μπαίνεις, παίζεις, νικάς, φεύγεις. Αυτή την απλή και άκρως ποδοσφαιρική λογική ακολούθησε η Εθνική μας ομάδα, στο πρώτο από τα δύο τεστ που απαιτούσε εκ των προτέρων, η πρόκριση για την τελική φάση του Euro 2024.

Σαν να ασχοληθήκαμε με το Καζακστάν, παραπάνω από το βάρος της φανέλας του, ένα ημίχρονο αρκούσε, όχι απλά για την πρόκριση, αλλά για την πλήρη ισοπέδωση του αντιπάλου.

Το πλάνο απέδωσε τα μέγιστα, η ομάδα ήταν γεμάτη συγκέντρωση από το πρώτο λεπτό. Μάτια που γυάλιζαν, πόδια που έμπαιναν στη…φωτιά, τρεξίματα, αλληλοκαλύψεις, προσήλωση σε όσα απαιτούσε η στιγμή. Τίποτα δεν είναι εύκολο αν δεν φροντίσεις να το κάνεις.

Οι 11 "πολεμιστές" που φορούσαν τα γαλανόλευκα, γνώριζαν ποσό σημαντικός ήταν αυτός ο αγώνας, δεν έμειναν στη θεωρία του εύκολου ματς, μιλάμε για επαγγελματίες με σημαντικότατες παραστάσεις από το κορυφαίο επίπεδο. Προφανώς και η όλη προετοιμασία ήταν απόλυτα εύστοχη, τα πάντα δούλεψαν… ρολόι.

Ο καλύτερος Πέλκας με το εθνόσημο

Ο Πογέτ του έδωσε την ευκαιρία, ο Πέλκας την άρπαξε από τα… μαλλιά, πήρε το πέναλτι, στην πρώτη στιγμή που απειλήσαμε, ήταν το δικό του δώρο στον Ουρουγουανό τεχνικό.

Ξανά και ξανά επίθεση, στην επόμενη φάση που πατήσαμε με αξιώσεις περιοχή, σέντρα Μασούρας, ο Πέλκας με κεφαλιά στρίμωξε ακόμη περισσότερο τους ήδη ζαλισμένους Καζάκους, ήταν η πιο επιδραστική εμφάνιση του άσου της Μπασάκσχεχιρ με την γαλανόλευκη.

Αυτό το παιδί έχει ταλαιπωρηθεί στο παρελθόν από αρκετούς τραυματισμούς, το ταλέντο του τεράστιο, μπορεί να αποτελέσει "leader" στο πλάνο του ομοσπονδιακού τεχνικού.

Είχε και θέαμα το μενού

Ποιος είπε ότι η Ελλάδα είναι κυνική ομάδα και δεν μπορεί να προσφέρει θέαμα; Το έκανε στο 3ο γκολ, μια στιγμή… μαγείας από την αρχή έως το τέλος. Το τρομερό άνοιγμα του Κουρμπέλη στον Μασούρα, η πάσα πάρε - βάλε του τελευταίου με το εξωτερικό-αριστερό παρακαλώ, ο Ιωαννίδης απλά την… φύσηξε στην εστία.

Κάπου εκεί όλοι κατάλαβαν πως το πάρτι είχε τελειώσει, το άγχος εξαφανίστηκε, κάθε επαφή των διεθνών με την μπάλα "μύριζε" φάση για γκολ. Και πριν βγει το ημίχρονο, ο Κουρμπέλης έβγαλε τον… φορ από μέσα του, με άπιαστη κεφαλιά έκανε το 4-0.

Οι συνθήκες μας επέτρεψαν την διαχείριση ενόψει Γεωργίας

Το πάρτι είχε και 5ο… τεμάχιο, έστω και με λίγη τύχη, αλλά αξίζαμε τα πάντα αυτή τη βραδιά. Πέραν του προαπαιτούμενου, της νίκης-πρόκρισης, ο Πογέτ μπόρεσε να κάνει νωρίς αλλαγές, να φρεσκάρει την ομάδα, να δώσει ανάσες σε αυτούς που θεωρεί τη δεδομένη στιγμή, βασικούς, για να του κάνουν τη δουλειά.

Αλλά και αυτοί που ήρθαν από τον πάγκο, έπαιξαν σαν βασικοί, έπαιξαν για την ομάδα, αλλά και τους εαυτούς τους. Κωνσταντέλιας, Γιακουμάκης, Ρότα, Ρέτσος, Μπουχαλάκης θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται στο αρχικό σχήμα, έχουν βρεθεί εκεί στο παρελθόν, ένα από τα μεγάλα όπλα αυτής της ομάδας είναι το βάθος του πάγκου, η ευτυχία του προπονητή να διαθέτει τόσες λύσεις. Όλοι θα χρειαστούν, δεν περισσεύει κανείς.

Μας περιμένει… πόλεμος στην Γεωργία

Όλα λειτούργησαν στην εντέλεια για την Εθνική μας, ξεκούραστα πάμε στον τελικό της Τρίτης στη Γεωργία. Αυτό το ματς θα είναι εντελώς διαφορετικό, οι συνθήκες, ο αντίπαλος, όλα. Μας περιμένει μια σκληρή έδρα, ένα κοινό που διψάει για την δική του μεγαλύτερη στιγμή της ιστορίας. Μας περιμένει και ο φρέσκος Κβαρατσκέλια, ο οποίος είδε από την κερκίδα (ήταν τιμωρημένος) τους συμπαίκτες του να ξεπερνούν το εμπόδιο του Λουξεμβούργου.

Αυτά από αύριο, για την ώρα κρατάμε την απολαυστική Εθνική. Το πρώτο βήμα προς την Γερμανία έγινε πειστικά, οφείλουμε να βρεθούμε στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, το αξίζουμε. Λίγες μέρες υπομονή…

Δείτε την Game Night: