Ήταν ο ΠΑΟΚ στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό η ομάδα που θέλουν οι οπαδοί του; Σίγουρα όχι. Μήπως είδαμε τον Παναθηναϊκό που ζητούν οι δικοί του οπαδοί; Προφανώς και όχι. Αυτό το… ξερό 0-0 της Τούμπας έχει πολλές αναγνώσεις, η κάθε ομάδα μπορεί να δει αυτό που θέλει και να πάει παρακάτω.

Έτσι κι αλλιώς βρισκόμαστε μόλις στην 4η αγωνιστική της Stoiximan Super League, ποτέ και κανείς δεν σήκωσε... κούπα Σεπτέμβρη μήνα. Βέβαια, για τους «πράσινους» το χθεσινό αποτέλεσμα εκ των προτέρων είχε μεγαλύτερη σημασία. Το ίδιο το ρεπορτάζ «φώναζε» για την κρισιμότητα του αγώνα, όλοι μιλούσαν για «τελικό» και το έκαναν διότι γνώριζαν το διακύβευμα.

Άλλο το -8, άλλο το -5

Άδικα ή όχι, μιας και είναι μικρό ακόμη το δείγμα της δουλειάς του, ο Ντιέγκο Αλόνσο έπαιζε πολλά σε αυτό το ντέρμπι. Ο Ουρουγουανός αν έφευγε ηττημένος, θα περνούσε δύσκολες στιγμές στη συνέχεια. Η διοίκηση έβαλε πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη, δημιούργησε το ακριβότερο ρόστερ των τελευταίων ετών, δικαίως θέλει άμεσα αποτελέσματα.

Θετικά σερί και βαθμοθηρία είναι τα «θέλω» και του κόσμου, εννοείται στο τέλος πρωτάθλημα μετά από 14 χρόνια, μην το συζητάμε καν, έχουν μειωθεί οι αντοχές. Αν αυτή την ώρα ο Παναθηναϊκός βρισκόταν στο -8 από την κορυφή, όλος ο περίγυρος του αγωνιστικού τμήματος, θα δημιουργούσε μια πίεση ίσως αβάσταχτη. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, έχουμε ζήσει αυτό το κλίμα πολλές φορές και σε όλες τις ομάδες.

Με την πλάτη στον τοίχο, ο Αλόνσο πήγε συντηρητικά και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις στιγμές του για να πάρει το ματς. Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος που είδε την αδυναμία καλής κυκλοφορίας της μπάλας. Κυριαρχικό ποδόσφαιρο δεν είναι ικανό να παίξει (ακόμη) το «τριφύλλι». Κάτι τέτοιο απαιτεί χρόνο, πολλές ώρες δουλειάς, δεν επιτυγχάνεται ξαφνικά.

Ο Παναθηναϊκός άγγιξε το γκολ στηριζόμενος στο ταλέντο του… σεληνιασμένου Ιωαννίδη, την πρώτη φορά ως δημιουργός για τον Πελίστρι, την δεύτερη ως εκτελεστής, αλλά ο Κοτάρσκι τον σταμάτησε. Το γκολ δεν ήρθε εκεί και τέλος.

Η στρατηγική του Λουτσέσκου

Ο ΠΑΟΚ έχασε την ευκαιρία να μείνει μόνος στην κορυφή και μάλιστα έχοντας το απόλυτο. Γνώριζε τη… γκέλα του Ολυμπιακού νωρίτερα, αλλά και ο Λουτσέσκου πήγε σε μια στρατηγική χαμηλού ρίσκου. Ίσως περίμενε πως ο Παναθηναϊκός κάποια στιγμή θα το έκανε το λάθος και η ομάδα του θα έβρισκε το γκολ.

Από την άλλη θεωρώ πως δεν πίεσε με… λύσσα, φοβούμενος τις αντεπιθέσεις του Ιωαννίδη, αλλά και την ισορροπία της άμυνάς του. Ο Κουλιεράκης, το σημείο αναφοράς μπροστά από τον Κοτάρσκι, φοράει τη φανέλα της Βόλφσμπουργκ πλέον, τέτοια κενά δεν καλύπτονται από τη μία μέρα στην άλλη και πολλές φορές έχουν και κόστος, λάθη, απώλεια βαθμών.

Ο Ρουμάνος αφού είδε πως δεν μπορεί να κερδίσει, «αγόρασε» την αποφυγή της ήττας και θα δουλέψει για το επόμενο ραντεβού. Όταν ετοιμάσει τον Λόβρεν, ίσως νιώσει μεγαλύτερη σιγουριά για να ανεβάσει όλες τις γραμμές.

Η 4η αγωνιστική απέδειξε πως τα γρήγορα συμπεράσματα είναι… τσαπατσουλιές. Οι καλές και οι κακές βραδιές θα εναλλάσσονται για καιρό ακόμη. Άλλωστε η περσινή σεζόν αν μας δίδαξε κάτι καλά, είναι το κρύο – ζέστη και τις διαφοροποιήσεις από Κυριακή σε Κυριακή. Ας μην βιαζόμαστε, κρίνουμε όσα βλέπουμε, παιχνίδι με το παιχνίδι…