Όταν αμφισβητείται ο Λουτσέσκου, προσωπικά γελάω. Είναι εκείνες οι στιγμές που αντιλαμβάνεται όλη την πίεση να βαραίνει τις πλάτες του, αναλαμβάνει όλη την ευθύνη και το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι εκείνες οι στιγμές που το μάτι του Ρουμάνου… γυαλίζει, ο θυμός του ξεχειλίζει, γίνεται οργή. Γιατί ξέρει πως δεν έχει αλλάξει ο τρόπος δουλειάς του, αλλά για κάποιους λόγους τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Προσπαθεί να διαχειριστεί τόσα πολλά συναισθήματα και δεν είναι καθόλου εύκολο, μιλάμε για έναν εκρηκτικό χαρακτήρα, που ταιριάζει τόσο πολύ με τον ψυχισμό του ΠΑΟΚ. Ο Λουτσέσκου πέρασε δύσκολα το προηγούμενο διάστημα, άκουσε πολλά στη Θεσσαλονίκη, δεν είναι και το πιο απλό πράγμα για μια μεγάλη ομάδα, να χάνει διαρκώς έδαφος, εντός κι εκτός συνόρων.

Δεν ξέρω αν το συνειδητοποιήσατε, αλλά ο "δικέφαλος του βορρά" έχει να πανηγυρίσει νίκη, στο άλλοτε "κάστρο" του, την Τούμπα, από τον Αύγουστο και το 2-0 επί του Παναιτωλικού.

Είχε νικήσει από την Κυριακή

Δεν είναι απλό να το διαχειριστείς, σε σοκάρει, έρχεται σε αντιδιαστολή με όσα συμβαίνουν εκτός έδρας. Εκεί νομίζεις πως βλέπεις μια διαφορετική ομάδα, ευέλικτη, ήρεμη, συγκεντρωμένη, η οποία έχει μάθει να διορθώνει τα κακώς κείμενα με "διπλά". Ο ΠΑΟΚ είχε νικήσει στη Ρίγα, από το βράδυ της Κυριακής, όταν είχε φύγει με τους 3 βαθμούς από την Τρίπολη.

Το ήξερε, το περίμενε, ουσιαστικά το είχε προαναγγείλει ο Λουτσέσκου, έβλεπε πως ο… διακόπτης γύριζε. Ξέρει καλά τι ομάδα έχει στα χέρια του, γνωρίζει τους παίκτες του, αντιλαμβάνεται το ανέβασμα, πρώτος απ’ όλους.

Συσπείρωση

Ο Ρουμάνος τεχνικός δεν αφήνει τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους τις στιγμές που δεν έρχεται το αποτέλεσμα. Τρώγεται με τα ρούχα του, κάνει αλλαγές, ανακατεύει παίκτες, τους αλλάζει θέσεις, ψάχνει να βρει νέα χημεία. Προκαλεί ο ίδιος εντάσεις, δίνει έκτακτες συνεντεύξεις τύπου, τους βάζει όλους στην πρίζα, τους κρατάει σε εγρήγορση και στο τέλος πετυχαίνει συσπείρωση και ενότητα. Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ επέστρεψε στις νίκες και στις καλές εμφανίσεις.

Το ταξίδι στη Λετονία είχε έναν και μόνο στόχο. Τη νίκη, με κάθε τρόπο, οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα θα ισοδυναμούσε με καταστροφή. Θα μιλούσαμε για σχεδόν βέβαιο αποκλεισμό, για μια παταγώδη αποτυχία. Αυτοί που έπαιξαν δεν το άφησαν να συμβεί, έβαλαν τα πράγματα σε τάξη από την πρώτη στιγμή, το γκολ του Ντεσπότοφ ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τους γηπεδούχους, η βραδιά δεν ήταν δική τους.

Γέμισε ξανά πρωταγωνιστές

Ο ΠΑΟΚ έχει τρομερή δύναμη στις θέσεις γύρω και πίσω από τον επιθετικό. Απλά οι περισσότεροι παίκτες που παίζουν εκεί, πέρασαν ένα διάστημα κακών εμφανίσεων. Σαν να έγινε ένα… restart τώρα, ο Ζίβκοβιτς μπορεί να κάνει την διαφορά παίζοντας και από αριστερά, ο Ντεσπότοφ "μυρίζεται" ξανά τις ευκαιρίες, εμφανίζεται εκεί που πρέπει και σκοράρει. Ο Τσάλοφ είχε ανάγκη να… συνδεθεί με τα δίχτυα, πανηγύρισε έντονα την επιστροφή στα γκολ.

Αυτός όμως που έκανε την διαφορά, ήταν ο Κωνσταντέλιας. Ο μικρός… μάγος ταλαιπωρήθηκε τελευταία, έχασε αρκετά ματς, βγήκε εκτός ρυθμού. Αυτό το παιδί, όταν είναι καλά δεν κόβεται, έχει τέτοιο ταλέντο, που ξεφεύγει από τις γραμμές των συστημάτων, μπορεί να κάνει δύο κινήσεις εκτός… πρωτοκόλλου και να διαλύσει κάθε άμυνα. Χθες το βράδυ στη Ρίγα ήταν κοντά στα στάνταρ του. Ζήτησε τη μπάλα, μας χάρισε μερικούς μοναδικούς ελιγμούς, απείλησε, δημιούργησε, ήταν μέσα στις φάσεις.

Επέστρεψε η πίστη

Μπορεί η νίκη κόντρα στους Λετονούς να μην ενθουσιάζει, αλλά για το εσωτερικό του ΠΑΟΚ ήταν… φιλί της ζωής. Πλέον πιστεύουν ξανά όλοι σε μια ευρωπαϊκή συνέχεια. Ναι, το πρόγραμμα είναι δύσκολο και θα χρειαστεί κι άλλες νίκες για να συνεχίσει στη διοργάνωση και μετά τον Ιανουάριο.

Όλα όμως ξεκινούν από την ψυχολογία. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανείς στην ομάδα που να μην πιστεύει στην πρόκριση. Ο συναγερμός που σήμανε ο Λουτσέσκου στη διάρκεια της διακοπής για τους αγώνες των Εθνικών ομάδων, έπιασε τόπο…